حتی خواندن و تصور مجازاتهای این قانون مو به تن آدم سیخ میکند. من امیدوارم که خردمندان سیستم در راستای ایجاد آرامش در کشوری که به شدت تحت فشار تورم و تنشهای شدید اجتماعی است این قانون را تعلیق کنند. منطقه در حال انفجار است و در این شرایط حساس بایستی همه مردم صرف نظر از عقیده و افکار سیاسی خود در کنار هم برای حفظ یکپارچگی میهن تلاش کنند. تنبیه مردم به خاطر رای ندادن به یک جریان سیاسی مردانگی نیست. شکست دولت پزشکیان هم باعث نمیشود مردم به سمت شما گرایش پیدا کنند.
اولین قربانی اجرای این قانون دین و اعتقادات مردم است. من سیاسی نیستم ولی این آب و خاک را دوست دارم، من نمیتوانم شاهد چهره جوانانی باشم که هر روز نا امیدتر میشوند و تنها راه نجاتشان را فرار از کشور میدانند. اگر این جوانان تحصیل کرده از کشور رفته و یا افسرده شوند، شما برنده نیستید. در همین مدت به دلیل بی توجهی به آنها کشور در معرض افت شدید در رتبه دانشگاهها و خدمات درمانی و صنعتی، بخصوص در بخش انرژی شده است. کشوری که در آن نخبگانش دلزده و یا فرار کردهاند برای هیچکس قابل زیست نیست، حتی برای فرزندان شما، آقای قالیباف.
میتوانید از پسرتان بپرسید که چرا او هم قصد داشت این کشور را با همه امتیازاتش - برای شخص او به عنوان فرزند شما - رها کند. شما را به همه مقدساتی که به آنها اعتقاد دارید سوگند میدهم با لج بازی مردم را خشمگین و دشمن خودتان نکنید. حداقل برای بقای نظامی که سنگش را به سینه می زنید سوژه چرب و چیلی به دشمنانتان ندهید، با مردم مهربان باشید.
*استاد دانشگاه تهران
۴۷۴۷
نظر شما