به گزارش خبرآنلاین، محمدرضا بایرامی می گوید:« این رمان تصویری که از دهه سی میدهد تصاویری واقعی و ملموس است. همچنین تصویری که خانم دانشور از زنان در این کتاب داده تصویری زنده و قابل باور است.»
او میافزاید: «بعدها ترجمه او از کتاب «شهری چون بهشت» را خواندم، ترجمهای درخشان بود. او داستانهای بسیار خوبی را با وسواس خاصی جمعآوری کرده بود. این نشان میدهد که او همیشه دغدغه ادبیات جدی را داشت.»
به گفته بایرامی، نکته دیگر این است که خانم دانشور با آنکه همسر نویسندهای چون جلال بود، اما هرگز زیر سایه او نماند و هویت مستقلاش را حفظ کرد و این موضوع در آثار او نمایان است.
57244
نظر شما