به گزارش خبرآنلاین، «365 روز در صحبت قرآن» نوشته حسین الهی قمشهای در 1050 صفحه با قیمت 18500 تومان از سوی انتشارات سخن منتشر شده که چهارمین کتاب از مجموعه جوانان و فرهنگ جهانی است که در ادامه کتاب های «365 روز با سعدی»، «365 روز با مولانا» و «365 روز با ادبیات انگلیس» به زیور طبع آراسته شده است.
در این کتاب 365 قطعه کوتاه و بلند از کتاب وحی برای آشنایی جوانان با تعلیمات جهانی قرآن انتخاب شده و به زبانی ساده و البته با بهرهگیری از تفسیرهای عرفانی و نیز اشعار بزرگان ادب و عرفان توضیح داده شده است.
قمشهای در این کتاب کوشیده تا تصویری از اطوار گوناگون کلام فارسی آیات را به دست دهد. ترجمه عمده آیات از وی است و البته در برخی از آیات هم از ترجمه به گفته خودش «فیاض پدر» هم بهره برده است.
خبرآنلاین در تعطیلات نوروزی و بهار طبیعت برای مطالعه کاربران گرامی خود، قطعاتی از این تفسیر خواندنی را انتخاب و در فضای وب منتشر می کند:
دکتر الهی قمشه ای در روز اول کتاب به تفسیر سوره حمد پرداخته و بعد از ترجمه آیات این سوره آورده است: «هر بامداد آن پادشاه عالم و آن ربِ اعلای کائنات دروازه های شکوهمند قصرش را بر آدمیان می گشاید تا همراه با فرشتگان در سرود ستایش زیبایی هم آواز شوند و آنگاه روی در روی، با آن شاهد یگانه سخن گویند که معشوق و معبود ما تویی...
آخر قصد من تویی، غایت جهد و آرزو
تا نرسم، زدامنت دست امید نگسلم
سعدی
* این سوره را فاتحه الکتاب خوانده اند از آنکه گویی دروازه ورود به ساحت کتاب الهی است و نیز آن را سوره سبع المثانی خوانده اند از آنکه هفت آیه است و بنابر حدیثی این سوره دوبار بر آن حضرت نازل شده است.
* مضمون آیات این سوره در ادبیات فارسی به زبان های گوناگون و گاه با آوردن عین عبارت قرآنی آمده است:
عیشم مدام است از لعل دلخواه
کارم به کام است «الحمدلله»
حافظ
* و یا معنی ایاک نعبد و ایاک نستعین:
گر دنیی و آخرت بیارند
کاین هردو بگیر و دوست بگذار
ما یوسف خود نمی فروشیم
تو سیم سپید خود نگه دار
سعدی
* مولانا هم در دیوان شمس تفسیر بدیعی از ایاک نعبد و ایاک نستعین آورده است؛ بدین معنا که در زمستان دانه ها همه در سجودند که ما تو را بنده ایم و در بهار می گویند ما از تو یاری می جوییم و سر از خاک بر می آورند:
ایاک نعبد است زمستان دعای باغ
اندر بهار گوید: ایاک نستعین
* ای که در دنیا نرفتی بر صراط مستقیم
در قیامت بر صراطت جای تشویش است و بیم
سعدی
* حلاج را پرسیدند که «دین تو چیست؟» گفت: «من از مذهب پروردگارم پیروی می کنم.» گفتند: «مذهب پروردگارت چیست؟» گفت: «انّ ربی علی صراط مستقیم.» همانا پروردگار من بر راه راست است(هود:56) و این است دین عشق که در ادب پارسی از آن سخن می رود.
* راه مستقیم کوتاه ترین فاصله میان آدمی و هر کمالی است که لایق حال اوست و چه بسیار مردمان در پی رسیدن به سعادت و شادی به راهای کج و معوج می روند و راه را بر خود طولانی می کنند...
6060
نظر شما