تئوری‌های تنوع زیستی فعلی روی نقش سازگاری گونه‌ها با محیط‌زیست تأکید دارند، اما پژوهش تازه‌ای نشان می‌دهد این ماده‌های سختگیر در انتخاب جفت هستند که باعث می‌شوند مرز میان گونه‌ها گسترده از پیش شود.

محبوبه عمیدی: پژوهشی که توسط محققان دانشگاه بریتیش کلمبیا و مؤسسه بین‌المللی تحلیل سیستم‌های کاربردی (IIASA)در اتریش انجام شده، نشان می‌دهد ماده‌های سختگیر و مشکل‌پسند نقشی حیاتی در حفظ بقا و گسترش تنوع زیستی گونه‌ها ایفا می‌کنند.

تمامی تئوری‌های تنوع زیستی که تاکنون مطرح شده‌اند روی نقش سازگاری گونه‌ها با محیط‌زیست تأکید کرده‌اند. مطابق این تئوری‌ها گونه‌هایی که بتوانند بهتر از دیگران با شرایط زیستی منطقه سازگار شوند، زنده می‌مانند و تولیدمثل می‌کنند و گونه‌های دیگر به تدریج منقرض خواهند شد.
اما به گزارش ساینس دیلی، این پژوهش جدید که باز هم نقش سازگاری گونه‌ها با محیط را بررسی کرده، نشان می‌دهد انتخاب جفت به تنهایی می‌تواند شانس همزیستی بلندمدت گونه‌های متفاوتی از قورباغه، جیرجیرک‌، ملخ و ماهی‌ها را در یک زیست‌بوم افزایش دهد. این گونه‌های متفاوت نه تنها در سازگاری با تغییرات محیط‌زیست اطراف خود وجوه اشتراک بسیاری دارند بلکه می‌توانند به آمیزش با گونه‌های دیگر نیز بپردازند.

Leithen M'Gonigle که این پژوهش را آغاز کرده، می‌گوید: «بسیاری از تئوری‌هایی که روی سازگاری گونه‌ها با محیط‌زیست تأکید کرده‌اند، نمی‌توانند چنین تنوع زیستی را که امروزه شاهد آن هستیم، توجیه کنند؛ اما مدل ما نشان می‌دهد تا زمانی که دو شرط زیر وجود داشته باشند، همزیستی میان گونه‌های ساکن یک زیست‌بوم می‌تواند برای سال‌های متمادی ادامه پیدا کند. اول اینکه توزیع منابع مورد استفاده نباید یکسان باشد، در نتیجه ماده‌هایی که شیوه متفاوتی برای انتخاب جفت دارند می‌توانند بخشی از منابع حیاتی را در اختیار بگیرند. دوم اینکه این ماده‌ها باید هزینه انتخاب متفاوت و سختگیرانه را که می‌تواند شانس کمتر بقا یا باروری باشد، بپردازند».

Ulf Dieckmann، مدیر برنامه بوم‌شناسی و تکامل IIASA می‌گوید: «توزیع منابع در هیچ کجا حتی زیست‌بوم‌های کوچک و یکدستی مانند علفزارها و برکه‌ها یکسان نیست».

سارا آتو، جانورشناس دانشگاه بریتیش کلمبیا که محقق ارشد تکامل تئوری و تجربی است، می‌گوید: «ماده‌هایی که سخت‌تر از دیگران جفت خود را انتخاب می‌کنند، همیشه باید بهای آن را بپردازند. بخشی از نیروی این ماده‌ها برای انتخاب بهترین جفت به کار گرفته می‌شود یا باید برای اجتناب از یک انتخاب غلط صرف شود».

Rupert Mazzucco یکی دیگر از محققان IIASA می‌گوید: «ماده‌ای که سخت‌تر از دیگران جفت خود را انتخاب می‌کند، به سراغ منطقه‌ای که قلمرو نرهایی است که برای او جذابیتی ندارند، نخواهد رفت و در نتیجه این سختگیری در انتخاب باعث می‌شود مرزهای میان گونه‌ها گسترده‌تر از پیش شود. تاکنون تصور می‌شد تنها گونه‌هایی در یک زیست‌بوم قادر به همزیستی هستند که سازگاری زیست‌محیطی متفاوتی دارند اما این تحقیق نشان می‌دهد باید دلایل متعدد دیگری نیز برای تنوع زیستی بی‌نظیر روی زمین وجود داشته باشند».

 53273

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 205848

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
9 + 4 =