به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، به مناسبت سالروز ولادت حضرت عی ابن موسی‌الرضا، امام علیه السلام به سبب جعل مقام خلیفه الله مطلق، بر کرسی اسم اعظم یا بام کعبه اسم اعظم جلوس نموده. لذا حضرتش، ولایت تصرّفی بر لوح و قلم و کتاب تکوین و مبین و آفرینش دارد.
در ساحتِ معرفت به نورانیّت، امام علیه السلام به موجب مقام خلیفه الله مطلق، مظهریت اسم جامع الله از حیث فاعلیّت است. یعنی قلب امام علیه السلام، جامع جمیع اسماء الله از حیث ظهور و بروز آثار و خاصیّت است.
از آنجائیکه هر اسمی که در نورانیّت و معنویت و فعلیّت(حیات و علم و قدرت) همچون شمس برای جمیع خلائق پرتو افشانی میکند. لذا هر اسمی که در دایره توحید، اتّصال اتّحاد به اسم اعظم دارد شمس مطلق میباشد. پس شموس(جمیع اسماء الله) در طواف کعبه ی اسم اعظم(قلب امام علیه السلام) است.
پس شمس الشموس اشاره به جان امام علیه السلام دارد و این بدان معناست از ناحیه قلب امام علیه السلام(عرش) بر جمیع شمس مطلق(اسماء الله)، علی الدوام تجلّی میکند. قلب امام علیه السلام پیوسته بر اسماء الله پرتو افکنی میکند. پس امام علیه السلام در نظام آفرینش، شمسِ همه‌ی شموس میباشند به همین دلیل به ایشان، لقب حقیقیّه، شمسَّ الشموس اطلاق میگیرد.
امام محمدباقر علیه السلام میفرمایند: اسم اعظم حق متعالی ۷۳ حرف داره که ۷۲ حرف آن نزدما(اهل بیت علیهم السلام) است و آن یک حرف نزد ذات حق متعال است این بدان معناست ۷۲ حرف از ۷۳ حرف اسماء(شموس)، علی الدّوام در طواف کعبه اسم اعظم(شمس) هستند، لذا شمس الشموس اسم(کعبه عظم) سیطره و سیادت و سروری دارد بر همه اسماء الله. یعنی اسم اعظم پُر کرده ارکان اسماء الله را.
اسماء الله الحسنی به سبب مظهریّت امام علیه السلام، فیض وجود عطاء میکند به جمیع خلائق. حالا دریاب عظمت و نقش قمر آسمان ولایت که شمس الشموسِ آن در آسمان کربلا، حسین علیه السلام است.
شمس الشموس(اسم اعظم)مقید به هیچ قیدی نیست و همه‌ی شموس را به حیث شأن اعلایش روشن میکند یعنی به فیض اقدس و مقدّس سبب ظهور میشود...
شمس الشموس تعدد بردار نیست؛ در هر دوره‌ای یک شمس الشموس ظاهر است. در هر عصری، اسم اعظم یک مظهر بیش ندارد. چرا که اسم اعظم و ظاهر و مظهر همه لایتناهی هستند و لایتناهی تعدد بردار نیست.
اما اینکه شمس الشموس به امام هشتم علیه السلام، مخصوص گردیده چرا که حضرت در مظهریت به نحوی است که فیض قدسی رضوی از ناحیه سلطنت رضوی(السلطان) به محب سالک عطاء میشود.
وجه باطنی الماء در قرآن حکیم اشاره به علمِ محمد و آل محمد دارد. الماء که از آسمان نازل میشود تا جان های محبّین را تطهیر نماید. الماء که عرش الهی هم بر آن استوار است. الماء که خلقت و دوام و بقاء موجودات به آن است. الماء همانند سکه ایست که یک روی آن ولایت و روی دیگر آن، علم محمد و آل محمد است، الماء از خزینه و معدن بی نهایتِ اسم العلیم سرچشمه می گیرد.
وقتی حق تعالی در قرآن تصریح می فرمایند: ما آب(الماء) را از آسمان نازل کردیم این آسمان اشاره به عرش اسماء الله(قلب امام علیه السلام) داره. چرا که در آیات دیگر قرآن اشاره شده؛ عرش الهی بر آب استوار است و دیگر اینکه هرچیز زنده ای را از آب آفریدیم و الماء را برای پاکی نفوس، نازل کردیم.
امام رضا علیه السلام که عالم ال محمدصلی الله علیه و اله و سلم هستند به نحو اخص، تحت سلطنت رضویه، الماء را از عرش اسماء الله نازل می فرمایند بر قلوب محبینِ قابل و مستعد.
آری. به سبب نزول الماء جان ها و نفوس و قلوب را هم طهارت می بخشد و هم حیات و رشد و تعالی. پس دریاب چرا اولیاء، عرفا و عالمان ربانی، در حریم امن رضوی، بیتوته میکردند و چلّه می گرفتند.
وَ مَا خَصَّنَا بِهِ مِنْ وِلاَیَتِکُمْ طِیباً لِخَلْقِنَا (لِخُلْقِنَا) وَ طَهَارَهً لأَِنْفُسِنَا وَ تَزْکِیَهً (بَرَکَهً) لَنَا وَ کَفَّارَهً لِذُنُوبِنَا
لذا مُحبِّ سالک، باید خود را تحت قُبّه سلطنت رضوی قرار داده تا از مرکز ثقل این حریم، شمس الشموس از وجود السّلطان، علی ابن موسی الرضا علیه السلام فیض رضویه را به نحو اخصّ دریافت نمایند وگرنه رحمت و فیض عام را هم حیوانات(آهو و سگ) دریافت میکنند.
اگر عطشِ رزقِ لامقطوعه و لاممنوعه داری. اگر طالبِ مائِده ی عرش الرحمن هستی. اگر میخواهی از ناحیه شمس الشموس بر قلب تو بتابدُ علم الله را تعلیم نماید. باید خود را در معرض ولایت تشریعی و تصرّفی امام هشتم قرار بدهی تا تحت اسم الطّاهر، السلام، القدّوس، النّور، الشّافی به مقام طهارت برسی.
نظر شما