به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، سیدابن طاووس از علمای بزرگ شیعه و دارای آثار گران قدر در موضوع دعا و علوم اسلامی و صاحب مقتل معروف لهوف، در کتاب اقبال الاعمال در فضیلت ذی القعده گفته است: ماه ذی‌القعده ماهی است که به هنگام شدت و گرفتاری زمان خوبی برای دعاست ؛ این ماه، "ماه اجابت دعاها" نامیده شده است، لذا باید اوقاتش را غنیمت شمرد و در آن روزه حاجت گرفت.
بنابر روایت ایسنا، ذی القعده که با در نظر گرفتن ماه رمضان به عنوان شروع سال در نظر ارباب معرفت ، اولین ماه از ماههای حرام محسوب می شود، از حرمت خاصی برخودار است و ارتکاب گناه در آن کیفر سنگین‌تری داشته و حسنات نیز پاداشی مضاعف دارد.
از دیگر مناسبتهای ماه ذی‌القعده، ولادت حضرت فاطمه معصومه(س) در اول ماه ذی القعده سال ۱۷۳ هجری قمری، ولادت امام علی ابن موسی الرضا (ع) در یازدهم ذی القعده سال ۱۴۸ هجری قمری و شهادت آن حضرت بنا بر روایتی غیر مشهور در بیست سوم ذی‌القعده سال ۲۰۳ هجری قمری و شهادت حضرت امام محمدتقی(ع) در آخر ماه ذی‌القعده سال ۲۲۰ هجری قمری است.
ماه ذی‌القعده بر خلاف ماه شوال که شاید بخاطر دادن استراحت به بندگانی که یکماه روزه داشته و به عبادت مشغول بوده‌اند اعمال خاصی برای آن ذکر نشده است، از اعمال عبادی ویژه و اوقاتی مخصوص دعا و عبادت برخوردار است که ذیلا به آن اشاره می شود:
۱.نماز روز یکشنبه
در روایتی از رسول خدا (ص) آمده است:هر کس نماز روز یکشنبه را بجا آورد، توبه‌اش پذیرفته می‌شود و گناهانش آمرزیده می شود و سبب برکت برای نماز گزار و خانواده‌اش خواهد بود و در روز قیلامت کسانی که از او حق و طلبی دارند از وی راضی شده و با ایمان از دنیا خواهد رفت و قبرش وسیع و نورانی می گردد و پدر و مادرش از او راضی شوند و آنها نیز مورد مغفرت قرار خواهند گرفت، ذریه او بخشیده شوند و روزی او وسیع گردد و فرشته مرگ هنگام مردن با او مدارا کند و به آسانی جانش را بگیرد.
کیفیت این نماز به این صورت است که نماز گزار روز یکشنبه غسل کند و وضو بگیرد و چهار رکعت نماز(دو نماز دو رکعتی) بجا آورد و در هر رکعت سوره حمد یک مرتبه، سوره توحید ۳ مرتبه و سور فلق و ناس را یک مرتبه بخواند و بعد از نماز ۷۰ مرتبه استغفاز کند و آن را به لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاَّ بِاللّهِ الْعَلیِّ الْعَظیمِ ختم کرده و سپس بگوید:
یا عزیزُ یا غفار، اِغفِر لی ذُنوبی و ذُنوبَ جَمیعِ المُومنینَ و المُومِنات، فَاِنّه لا یغفِرُ الذُّنوبَ الّا اَنت.
۲. سه روز روزه
از رسول خدا(ص) روایت شده است که هر کس روزهای پنج شنبه، جمعه و شنبه از ماه حرام را روزه بگیرد، عبادت یک سال برای او نوشته می‌شود.
۳.نیمه ذی القعده
از رسول خدا (ص) روایت شده است که شب پانزدهم ذی القعده شب مبارکی است و خداوند در این شب به بندگان مومن نظر رحمت می افکند و هر که در این شب به عبادت خداوند مشغول باشد، پاداش بسیاری دارد.
طبق فرمایش رسول گرامی اسلام(ص) ،حاجت کسانی که در این شب بدرگاه الهی عرض حاجت کنند،بی پاسخ نخواهد ماند!
۴.روز بیست و پنجم(روز دحو الارض)
بیست و پنجم ذی القعده، روزی است که نخستین خشکی‌های کره زمین در محل خانه کعبه از آب سر برآورد و سپس از آن نقطه، خشکی های کره خاکی گسترش یافت.
امیرالمومنین (ع) در فضیلت این روز فرموده است: اول رحمتی که از آسمان به زمین نازل شد در روز بیست و پنجم ماه ذی القعده بود، لذا هرکس آن را روزه بگیرد و آن شب را به عبادت بپردازد پاداش یکصد سال عبادت را دارد.
این روز یکی از چهار روزی است که در طول سال، روزه آنها از ثواب ویژه‌ایی برخوردار بوده و برای این روز علاوه بر روزه، نمازی با فضیلت و دعایی مخصوص وارد شده است که دستور آن در مفاتیح الجنان موجود است.
نظر شما