سید احمد موسوی : سال نخست حضور این تیم در لیگ برتر، با دستاوردهایی چون شور و نشاط اجتماعی، ارتقای جایگاه لرستان در سطح ملی ، جلب توجه رسانه‌ها و رونق اقتصادی شهر همراه شد. حفظ سهمیه لیگ برتر برای فصل آینده، این موفقیت را کامل کرد و نام خیبر را دوباره بر سر زبان‌ها انداخت.
اما در دل همه این موفقیت‌ها، غفلتی تلخ ذهن هواداران و پیشکسوتان را مشغول کرده است؛ موضوعی که رسانه‌ها نیز با نیت حمایت همه‌جانبه از تیم، در سکوت از کنار آن عبور کردند. اکنون که فصل به پایان رسیده، باید گفت بی‌توجهی آشکار به چهره‌هایی که سال‌ها برای این باشگاه زحمت کشیده و جوانی‌شان را وقف آن کرده‌اند، نه هنر است و نه تدبیر؛ بلکه اجحافی آشکار و بی‌انصافی محض است.
در کمال تعجب، مدیریت باشگاه خیبر تاکنون از سرمایه انسانی گرانبهای این تیم ریشه دار یعنی پیشکسوتان و بازیکنان قدیمی بهره‌ای نبرده است و یک سوال بزرگ ذهن هواداران را درگیر کرده که چرا چنین بی‌توجهی مطلقی نسبت به پیشکسوتان وجود دارد؟ آیا اعتقادی به توانمندی سرمایه‌های واقعی این باشگاه نیست؟ آیا کسی یا کسانی مسبب قطع ارتباط پیشکسوتان دلسوز خیبر با این تیم هستند ؟ گویی قرار است همه‌چیز از نو نوشته شود، نه بر پایه افتخار و تجربه، بلکه با پاک کردن حافظه تاریخی باشگاه.
همانطور که همه می دانیم مالکیت باشگاه در اختیار بخش خصوصی است و تصمیم‌گیری‌های کلان در چارچوب اختیارات قانونی مالک صورت می‌گیرد، اما نمی‌توان به‌سادگی از کنار نام‌ها و چهره‌هایی گذشت که روزگاری در زمین‌های خاکی و روزهای سخت، با تعصب و غیرت، پیراهن خیبر را بر تن کردند و تا سالهای متمادی با آن زندگی کردند .
چگونه ممکن است باشگاهی با این پیشینه حتی جایگاهی نمادین برای قدیمی‌ترین اعضای خود در نظر نگیرد؟ این فقط یک غفلت ساده نیست؛ بی‌توجهی به پیشکسوتان، نوعی بی‌مهری به هویت تیم است و معنای آن، بریدن از ریشه‌هایی است که سال‌ها درخت باشگاه را سر پا نگه داشته‌اند.
لباس نوستالژیک
کنار گذاشتن پیراهن نوستالژیک باشگاه لباسی که سال‌ها نماد هویت و غرور خیبر بوده نیز زخم دیگری بر پیکر ارتباط عاطفی تیم با هواداران و خاطره‌سازان آن است.
باشگاه خیبر اگر خواهان تداوم محبوبیت است، می‌تواند نگاهی به تیم‌های ریشه‌داری چون صنعت نفت آبادان، ملوان بندرانزلی، سپاهان، نساجی مازندران، استقلال، پرسپولیس و فولاد و ..... بیندازد؛ باشگاه‌هایی که نه‌تنها گذشته خود را فراموش نکرده‌اند، بلکه آن را بخش حیاتی هویت و ساختار مدیریتی خود می‌دانند.
در این تیم‌ها، پیشکسوتان نقشی مؤثر و پررنگ در ساختارهای فنی، فرهنگی و حتی اجرایی ایفا می‌کنند و این نه لطف، بلکه ضرورتی برای پایداری و انسجام است.
کلام آخر
بهرحال باشگاه خیبر امروز در آستانه فصل جدیدی قرار دارد فصلی که می‌تواند با نگاهی مسئولانه‌تر، پیوندی دوباره میان تیم و صاحبان اصیل آن برقرار کند. نام‌آوران دیروز، همچنان ظرفیت‌هایی ارزشمند برای خدمت به آینده هستند. اگر امروز گذشته را نادیده بگیریم، فردا چیزی برای دفاع از آن باقی نخواهد ماند. پس بهتر است با نزدیک کردن بازیکنان قدیمی و فرصت دادن به آنان، این شکاف ایجادشده را ترمیم کنیم و بفکر دوچندان کردن محبوبیت های نام خیبر باشیم !
* مدیر خبرگزاری خبرآنلاین در استان لرستان
نظر شما