*مخالفت مقامات جمهوری اسلامی ایران با برگزاری مذاکرات 26 فروردین ماه با کشورهای 1+5 در کشور ترکیه، مذاکرات پیش رو را با پیچیدگی‌ها و ابهاماتی بیش از گذشته مواجه ساخته است و به نظر می‌رسد، حفظ اصول عزت و اقتدار جمهوری اسلامی، مسئولان کشورمان موجب شد چنین رویکردی را در قبال کشور ترکیه و طرف‌های مذاکره درپیش بگیرند.
*با این حال و در شرایطی که بعضی مقامات ایران، بغداد را به عنوان اولویت نخست جمهوری اسلامی برای میزبانی مذاکرات پیش رو اعلام کرده اند، به نظر می‌رسد در عین حفظ اصل عزت و اقتدار در مسیر مذاکرات باید ملاحظاتی را نیز در نظر داشت.
*بی تردید میزبانی مذاکراتی در سطح و اهمیت مذاکرات ایران با کشورهای 1+5 برای هر کشوری ارزشمند تلقی می‌شود چرا که دستمایه نمایش نقش و جایگاه آن کشور در مناسبات بین‌المللی خواهد بود. از این رو طبیعی و قابل فهم است که کشورهای مختلفی آمادگی خود را برای میزبانی این مذاکرات اعلام کنند و تلاش‌های فراوانی هم برای بدست آوردن این امتیاز انجام دهند و البته باز هم بدیهی است که ایران در انتخاب مکان مناسب برای انجام مذاکرات، زوایای مختلفی را از نظر می‌گذراند تا حداکثر مطلوبیت را برای منافع ملی حاصل آورد. نکته مهم اما اینجاست که اصل برگزاری مذاکرات که در شرایط فعلی بسیار با اهمیت است نباید تحت الشعاع انتخاب مکان برگزاری آن قرار بگیرد.
*به عبارت دیگر از آنجا که کشورها و رسانه‌های غربی طی چند هفته اخیر تبلیغات منفی فراوانی را ترتیب داده‌اند تا به افکار عمومی جهان اینگونه القا کنند که ایران در اعلام آمادگی برای نشستن پای میز مذاکره، صادق نیست و به دنبال بهانه‌ای می‌گردد تا مذاکرات را به حالت تعلیق درآورد، مسئولان جمهوری اسلامی باید به غایت هوشمندانه و داهیانه رفتار کنند تا در عین حفظ عزت و اقتدار کشورمان، در دام کشورهای غربی که جنگ روانی شدیدی را پیش از آغاز مذاکرات با مستمسک قرار دادن محل برگزاری آن، آغاز کرده اند، گرفتار نشوند.
*در این راستا اعلام مختصات و ویژگی‌های مطلوب ایران برای کشوری که می‌تواند میزبان مذاکرات باشد در عین عدم پافشاری بر مکانی خاص، می‌تواند تا حدود زیادی بهانه تراشی‌ها را بلاموضوع کند. حفظ موضع بی‌طرفانه، تلاش برای حل و فصل منازعه به صورت منصفانه و با احترام به حقوق ملت ایران و... از جمله این مختصات می‌تواند باشد.
/29217
نظر شما