هر چند که عهد شکنی های اسرائیل مسبوق به سابقه هست و نیروهای مسلح ما مطمئنا دست بر ماشه منتظر دستور مقامات مافوق هستند. راقم این سطور قصد تحلیل این جنگ تحمیلی دوم علیه کشورمان و مسائل حاشیه ای آن را ندارد. بلکه به مساله مهم دیگری پرداخته خواهد شد.
این جنگ که جلوی چشم تمام مردم جهان علیه کشور عزیزمان توسط طرف صهیونیستی آغاز شد، خیلی از مسائل را من جمله خیانت و دنائت برخی را آشکارتر از همیشه نشان داد. نقلی است از شهید چمران که گفته اند؛ وقتی شیپور جنگ نواخته می شود مرد از نامرد شناخته می شود. این مساله را مجددا به چشم دیدیم.
داغ شهدای عزیزمان را بر سینه داریم، اما داغ خائنانی که متاسفانه نام هموطن را به دوش می کشند، هیچ گاه فراموش نمی کنیم. ما هرگز خیانت آن پیرکودک بی فرهنگ( تعبیر لطیف دکتر عبدالکریم سروش در مورد رضا پهلوی ) را فراموش نخواهیم کرد.
ما هرگز خیانت و پستی همسر خائن پیرکودک را فراموش نمی کنیم، آن روزهایی که ایرانیان عزیز، در اقصی نقاط کشورمان، نظامی و غیرنظامی مورد حمله ی رژیم صهیونیستی بودند، او با بی شرمی و رذالتی کم نظیر و بل بینظیر درخواست بمباران کشور عزیزمان را می کند.
کمی آن طرف تر در وادی رذالت، دو برنده ی جایزه به اصطلاح صلح نوبل که ایرانی هستند، بیانیه ای دادند که اگر اسم نویسنده را نبینیم متوجه نمی شویم نویسندگان ایرانی هستند. امثال مهدی نصیری هم که زمانی کوس انقلابی گری شان فلک را می شکافت، به حضیض ذلت رسیده و در کنار شقی ترین ها قرار گرفتند.
اما تلخی ها را گفتیم، شیرینی های متعددی و بسیار پرشمارتر هم دیدیم. افرادی را که سال ها مطرود بودند، دیدیم که برای حفظ تمامیت ارضی میهن عزیزمان وارد شدند و دریغ نکردند. این روزها می گذرد اما مهر خیانت و هم دستی با دشمنان مردم ایران هرگز از دامان رضا پهلوی و اذنابش پاک نخواهد شد. هر چند که از آن ها جز این هم انتظاری نمی رفت.
27215
