برای دانیال مقدمِ دوست داشتنی، این جوان صادق و بی ریا، شایسته است که وی را اینگونه تعریف کنم؛ برای دانیال! صدای خاموشِ همراهی، صدای رفاقت و همدلی که در خالصانه ترین شکل ممکن شنیده می‌شود.
بیش از دو سال است که نام «دانیال مقدم» برای من، نه تنها یادآور یک جوان هنرمند و خوش‌قریحه از خطه‌ی فارس و شهر زیبایم شیراز است، بلکه نشانه‌ای از صداقت، سادگی و شجاعتی است بی‌ادعا آن هم در روز و روزگاری دشوار که برخی‌ها سکوت را به سخن گفتن ترجیح داده و آرام و بی‌صدا گوشه‌ی نشسته اند بی آنکه به رسالت و تعهد حرفه‌ای خویش اندکی تامل کنند.
آشنایی‌ام با دانیال، به واسطه رفاقت با وفا احمدپور هنرمند دیگری که نامش با رنج و معرفت شناخته شده، آغاز شد. روزی که خبر بازداشت وفا را شنیدم، نامی دیگر نیز در کنار او بود: دانیال مقدم. جوان خوش قریحه‌ای که بدون هیچ تعلق حزبی یا انگیزه سیاسی، تنها بنا بر احساس مسئولیت اجتماعی اش، کنار خانواده‌های داغ‌دار و آسیب‌دیدگان حوادث پاییز ۱۴۰۱ ایستاد.
آنچه موجب بازداشت او شد، نه اقدامی خشونت‌آمیز یا رفتار مجرمانه، بلکه خواندن ترانه‌ای بود در میان جمعی از دادخواهان؛ مادران، پدران و جوانانی که در پی روشن‌شدن حقیقت و دادخواهی برای عزیزان‌شان گرد هم آمده بودند.
دانیال مقدم درست یک روز پیش از حمله به زندان اوین بازداشت شد و از آن روز تاکنون، نه خبری رسمی از وضعیت او منتشر شده و نه خانواده و دوستانش توانسته‌اند با وی ملاقات یا تماسی داشته باشند.
آنچه در ارتباط و رفاقت با دانیال دریافته‌ام حس وطن‌دوستی و احساس تکلیفی است که وی را وادار به فعالیت می‌کند.
خوب خاطرم هست که در یکی از جلسات دادرسی، در پاسخ به اتهام انتسابی‌اش به قاضی محکمه گفت: «حاج آقا، اگر من شعری خوانده‌ام، برای وطن و هم‌وطنانم بوده.» همین جمله کوتاه و روشن، گویای جایگاه فکری و انسانی اوست.
دانیال مقدم نه چهره‌ای سیاسی‌ست، نه فعال رسانه‌ای، و نه وابسته به هیچ جریان خاص؛ او صرفاً یک هنرمند دغدغه‌مند است که هنر خود را به مردم و برای همدلی هموطنانش ارائه می‌کند.
در روزگاری که بسیاری سکوت را بر صداقت ترجیح می‌دهند، دانیال با همان صدای بی‌ادعای خود، تلاش کرد مرهمی بر زخم خانواده‌های آسیب‌دیده باشد.
در زمانه‌ای که دسترسی آزاد به اطلاعات یکی از ابتدایی‌ترین حقوق شهروندی‌ست، بی‌خبری از یک شهروند هنرمند، آن هم پس از گذشت این مدت، جای پرسش دارد.
نکته‌ی قابل تامل آنجاست که دانیال مقدم یک روز پیش از حمله به زندان اوین با قرار دادسرای عمومی و انقلاب تهران بازداشت شد.
خانواده‌ی وی در تماس تلفنی که با بنده داشتند اعلام کردند که برای وی قرار وثیقه صادر شده و ما آماده‌ی تودیع وثیقه هستیم، با این وصف ادامه ی بازداشت وی فاقد محمل قانونی است.
لذا امیدوارم که در روزهای آتی جریان پرونده به نحوی پیش برود که شرایط برای سپردن وثیقه و آزادی رفیق دوست داشتنی‌ام مهیا و بار دیگر شاهد حضور دانیال مقدم کنار دوستان و خانواده‌اش باشیم.
بدون شک جای هنرمندی مانند دانیال نه پشت درهای بسته که بر صحنه‌ی هنر و در کنار مردم است تا برایشان بخواند.
وکیل دادگستری _شیراز
نظر شما