به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از ایبنا، کتاب «عامل چرچیل» با عنوان فرعی «چگونه یک انسان تاریخ‌ساز شد؟» نوشته بوریس جانسون با ترجمه کیهان بهمنی در سلسله کتاب‌های تاریخ سیاست جهان از سوی کتابسرای تندیس منتشر شد. بوریس جانسون، شهردار بی‌نظیر لندن داستان نابغه عجیب و غریب وینستون چرچیل را روایت می‌کند که چگونه نه‌تنها دنیای او بلکه جهان ما را شکل داد.
در پنجاهمین سالگرد مرگ چرچیل بوریس جانسون درخشش منحصر به فرد یکی از مهم‌ترین رهبران قرن بیستم را جشن می‌گیرد. او با در نظر گرفتن اسطوره‌ها و باورهای اشتباه همراه با واقعیت بزرگ با شوخ طبیعی و علاقه‌ای واضح، مردی را با شجاعتی مسری، سخنوری نفس‌گیر، استراتژی بی‌بدیل و انسانیتی عمیق به تصویر می‌کشد.
چرچیل در میدان نبرد باید از سوی پادشاه دستور می‌گرفت تا در روز دی بدون ترس از بازی خارج شود. او پیشگام بمباران هوایی بود و تعداد کمی می‌توانستند با تجربه او در سازماندهی خشونت در مقیاسی عظیم برابری کنند با این حال از جنگ منتظر بود و سیاستمدارانی را که وحشت جنگ را تجربه نکرده بودند تحقیر می‌کرد.
علی‌رغم افسردگی مزمنی که با نقاشی کردن از خود دور می‌کرد، او مشهورترین روزنامه‌نگار زمان خود و شاید بزرگ‌ترین خطیب تمام دوران‌ها بود. مانورهای او حتی زمانی که باعث افول انگلستان پس از جنگ شد آمریکا را برای ورود به جنگ جهانی دوم آماده کرد گشاده‌رویی‌اش او را در مراقبت‌های بهداشتی آموزشی و رفاه اجتماعی پیشگام ساخت هرچند که به طرز غیر قابل اصلاحی از دیدگاه سیاسی نادرست بودند. بیشتر از همه او مخالف این ایده بود که تاریخ حکایت قدرت‌های بزرگ است. او گواهی بود بر آن‌که یک نفر بی‌باک مبتکر و مصمم می‌تواند همه چیز را تغییر دهد.
چرچیل در ۳۰ نوامبر ۱۸۷۴ در «بلنهایم پالاس» در آکسفوردشایر انگلستان در خانواده معروف اسپنسر به دنیا آمد. پدر وی «لرد راندولف چرچیل» یک سیاستمدار و مادر او «لیدی راندولف چرچیل» دختر یک میلیونر آمریکایی بود. چرچیل ابتدا به مدرسه «هارو» و پس از آن به «آکادمی نظامی سلطنتی سندهرست» ملحق شد. یکی از هشت داوطلبی بود که از میان ۱۵۰ داوطلب برای ورود به دانشکده افسری پذیرفته و بلافاصله به عنوان ستوان دوم در گارد حفاظتی ملکه مشغول به کار شد و از همان‌جا تا سمت فرماندهی پیش رفت. در سال ۱۸۹۳ به ارتش بریتانیا پیوست و در ۱۸۹۸ به عنوان افسر ارتش در جنگی در سودان شرکت کرد. در سال ۱۸۹۹ ارتش را به قصد انجام فعالیت‌های سیاسی ترک کرد ولی قبل از آن به عنوان روزنامه‌نگار به آفریقای جنوبی که در آن «جنگ دوم بوئر» در جریان بود رفت ولی در آن‌جا توسط بوئرها به عنوان اسیر جنگی دستگیر و زندانی شد ولی چرچیل توانست از آن‌جا فرار کند.
در سال ۱۹۰۰ در حالی که ۲۶ سال بیشتر نداشت برای نخستین‌بار به عنوان نماینده از حزب محافظه‌کار به مجلس عوام راه یافت. ولی بعد از مدتی از حزب جدا شد و در سال ۱۹۰۴ به حزب لیبرال پیوست. در سال ۱۹۰۶ وزیر مستعمرات، در ۱۹۰۸ وزیر بازرگانی و در ۱۹۱۰ وزیر کشور شد. چرچیل در جنگ اول جهانی، فرمانده نیروی دریایی بریتانیا و در سال ۱۹۱۸ وزیر جنگ شد. در ۱۹۲۴ وزارت خزانه‌داری را به عهده گرفت. در سال ۱۹۳۹ وزیر نیروی دریایی شد و در دهم مه ۱۹۴۰ به عنوان نخست وزیر بریتانیا جانشین «چمبرلن» شد که سیاست مماشات با هیتلر را داشت. وینستون چرچیل در ۶۵ سالگی در جای او به عنوان نخست‌وزیر و وزیر دفاع قرار گرفت. چرچیل دوباره در سال ۱۹۵۱ به عنوان نخست‌وزیر انتخاب شد و در سال ۱۹۵۵ برکنار شد. با این حال تا اواخر عمر به عنوان عضو پارلمان بریتانیا باقی ماند.
در زمان او بود که ایدن، وزیر امورخارجه بریتانیا در تبانی با آمریکا و شاه، دولت دکتر مصدق را سرنگون کردند. اصولا مبارزه برای ملی شدن صنعت نفت موجب شد محافظه‌کاران در بریتانیا به قدرت برسند. وینستون چرچیل در صبح یکشنبه، ۲۴ ژانویه ۱۹۶۵ بعد از ۱۰ روز نگرانی عمومی از وضعیت سلامتی‌اش، در اثر سکته مغزی در ۹۰ سالگی در منطقه هایدپارک گیت در شهر لندن درگذشت. به دستور ملکه الیزابت دوم برای وی مراسم تشییع رسمی در کلیسای سنت پال با حضور ملکه برگزار شد. این نخستین مراسم رسمی از سال ۱۹۱۴ در بریتانیا بود که برای فردی خارج از خاندان سلطنتی انجام می‌شد. این مراسم همچنین بزرگ‌ترین مراسم از این دست در بریتانیا بود به طوری که افرادی از بیشتر از صد کشور جهان شامل افرادی چون رئیس‌جمهور فرانسه، شارل دوگل و رئیس‌جمهور آمریکا، دوایت آیزنهاور حضور یافته بودند. چرچیل در دنیای سیاست بریتانیا نقش بزرگی به عهده داشت چراکه نقش و دخالت سلطنت را در سیاست بریتانیا به‌تدریج تقلیل داد و تاثیرات این عملکرد از دوران ملکه ویکتوریا تا ملکه الیزابت دوم به چشم می‌خورد.
الکساندر بوریس دو ففل جانسون (زاده ۱۹ ژوئن ۱۹۶۴) سیاستمدار و نویسنده بریتانیایی است که در ۲۳ ژوئیه ۲۰۱۹ پس از استعفای ترزا می از نخست‌وزیری بریتانیا و در پی انتخابات داخلی حزب محافظه‌کار و رقابت با جرمی هانت به پیروزی رسید و به عنوان نخست‌وزیر تازه بریتانیا معرفی شد. وی از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۶ به عنوان شهردار لندن فعالیت می‌کرد و از ۲۰۱۵ نمایندگی مجلس بریتانیا از حوزه انتخابیه آکسبریج و رویسلیپ جنوبی را به عهده دارد. او در دوره دوم شهرداری خود بر برگزاری بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۲ لندن نظارت کرد. از ژوئیه ۲۰۱۶ تا ژوئیه ۲۰۱۹ به عنوان وزیر امور خارجه و مشترک‌المنافع کار کرد. او پیشتر از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۸ نماینده پارلمان از حوزه انتخابیه هنلی بود. او که عضو حزب محافظه‌کار بریتانیا است و به دلیل نزدیکی به سیاست‌های لیبرال اقتصادی و لیبرال اجتماعی «لیبرترین» خوانده شده است.
۲۵۹
نظر شما