به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، گناه بدترین دردها و خطرناک ترین بیماری هاست. خداوند رحمان و رحیم برای هر دردی دارویی را به انسان معرفی کرده است. دارویی که تنها یک ذکر است و به واسطه ی این ذکر، انسان از گناه رهایی می یابد.
بنابر روایت شیعه نیوز، در جستجوی آرامش و رهایی از سنگینی بار گناهان، همواره به دنبال راهی برای تقرب به خداوند و تطهیر روح خود هستیم. بخشش گناهان، کلید ورود به این آرامش است و خداوند رحمان، همواره آغوش رحمت خود را برای بندگان پشیمان گشوده است. در این میان، سوالاتی چون"سریعترین راه بخشش گناهان چیست؟، آیا دعای بخشش تمام گناهان وجود دارد؟، آیا بخشش گناهان کبیره با صلوات ممکن است؟و... ذهن را به خود مشغول می‌سازد. اگر شما هم در پی یافتن این سوالات هستید این بخش را دنبال کنید.
ذکر برای بخشش گناهان کبیره
پیامبر رحمت صلّی الله علیه و آله برای بشریت پیچیده و فرمودند:
لِکُلِّ دَاءٍ دَوَاءٌ وَ دَوَاءُ الذُّنُوبِ الِاسْتِغْفَارُ
هر مرضی، دارویی دارد و داروی گناهان، و طلب عفو از پیشگاه ذات پاک الهی است. (وسایل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج16، ص68)
سوره ای برای بخشش گناهان کبیره
سریعترین راه بخشش گناهان خواندن قرآن و آموختن آن به دیگران است. سوره ای برای بخشش گناهان کبیره وجود ندارد اما شما می توانید با قرائت قرآن و آموزش آن به دیگران سبب سبک شدن بار گناهتان شوید.
پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمود:
برای معلم قرآن تمام موجودات حتی ماهیان دریا، طلب آمرزش می کند. (مستدرک الوسائل، ج 1، ص 288)
چنانچه در قرآن کریم در آیه 164 سوره مبارکه «آل عمران» آمده است که :به یقین خدا بر مومنان منت نهاد [که] پیامبری از خودشان در میان آنان برانگیخت تا آیات خود را بر ایشان بخواند و پاکشان گرداند و کتاب و حکمت به آنان بیاموزد، قطعاً پیش از آن در گمراهی آشکاری بودند، که این آیه مبین مقام معلم قرآن است.
بخشش گناهان کبیره با صلوات
از حضرت صادق (ع) منقول است هر که در روز جمعه بعد از نماز صبح بگوید:
اَللّهُمَّ اجْعَلْ صَلَواتِکَ وَ صَلَواتِ مَلائِکَتِکَ وَ حَمَلَهِعَرْشِکَ وَ جَمیعِ خَلْقِکَ وَ سَمائِکَ وَ اَرْضِکَ وَ اَنْبِیائِکَ وَ رُسُلِکَ عَلی مُحَمَدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
تا یک سال هیچ گناهی بر او نوشته نشود.(بحار الانوار ج ۸۹ ، ص ۳۵۴)
دعای طلب بخشش از خدا
دعای 31 صحیفه سجادیه به عنوان یکی از مهمترین دعای توبه صحیفه سجادیه مشهور است.
اَللَّهُمَّ یا مَنْ لایَصِفُهُ نَعْتُ الْواصِفینَ، بارخدایا، ای کسی که توصیف واصفان وصفت نتوان کرد،
وَ یا مَنْ لا یُجاوِزُهُ رَجآءُالرّاجینَ، و ای کسی که امید امیدواران از تو فراتر نرود،
وَیا مَنْ لا یَضیعُ لَدَیْهِ اَجْرُالْمُحْسِنینَ، و ای کسی که پاداش نیکوکاران نزد تو ضایع نگردد،
وَ یا مَنْ هُوَ مُنْتَهی خَوْفِ الْعابِدینَ، و ای آن که ترس عبادت کنندگان به تو منتهی شود،
وَ یا مَنْ هُوَ غایَةُ خَشْیَةِ الْمُتَّقینَ، و ای آن که نهایت بیم پرهیزکارانی،
هذا مَقامُ مَنْتَداوَلَتْهُ اَیْدِی الذُّنُوبِ، این جایگاه کسی است که بازیچه دست گناهان است،
وَقادَتْهُ اَزِمَّةُ الْخطایا، و مهارهای خطاها او را به پیش رانده،
وَ اسْتَحْوَذَ عَلَیْهِ الشَّیْطانُ، و شیطان بر او چیره گشته،
فَقَصَّرَ عَمّا اَمَرْتَ بِهِ تَفْریطاً، از این جهت در اجرای امر تو کوتاهی ورزیده،
وَ تَعاطی ما نَهَیْتَ عَنْهُ تَغْریراً، و از سر نادانی و غرور به آنچه از آن نهی نمودی آلوده شده،
کَالْجاهِلِ بِقُدْرَتِکَ عَلَیْهِ، مانند کسی که به قدرت تو بر خود ناآگاه است،
اَوْ کَالْمُنْکِرِ فَضْلَ اِحْسانِکَ اِلَیْهِ، یا فضل و احسانت را درباره خویش منکر است،
حَتّی اِذَا انْفَتَحَ لَهُ بَصَرُالْهُدی، تا چون دیده هدایتش گشوده،
وَ تَقَشَّعَتْعَنْهُ سَحآئِبُ الْعَمی، و ابرهای کوری از برابرش برطرف شده،
اَحْصی ماظَلَمَ بِهِ نَفْسَهُ، ستم هایی که بر خود نموده شماره نموده،
وَ فَکَّرَ فیما خالَفَ بِهِ رَبَّهُ، و در اموری که با خدای خود مخالفت ورزیده اندیشه کرده،
فَرَای کَبیرَ عِصْیانِهِ کَبیراً، آنگاه بزرگی عصیانش را مشاهده کرده،
وَ جَلیلَ مُخالَفَتِهِ جَلیلاً، و به عظمت مخالفتش بصیرت پیدا نموده،
فَاَقْبَلَ نَحْوَکَ مُؤَمِّلاً لَکَ، پس با دلی امیدوار،
مُسْتَحْیِیاً مِنْکَ، و رویی شرمسار به سوی تو رو آورده،
وَ وَجَّهَ رَغْبَتَهُ اِلَیْکَ ثِقَةً بِکَ، و از روی اطمینان به تو با شوق و رغبت متوجه تو شده،
فَاَمَّکَ بِطَمَعِهِ یَقیناً، و از باب یقین با بارطمع آهنگ تو نموده،
وَ قَصَدَکَ بِخَوْفِهِ اِخْلاصاً، و از روی اخلاص با توشه ترس قصد تو کرده،
قَدْ خَلا طَمَعُهُ مِنْ کُلِّ مَطْمُوعٍ فیهِ غَیْرِکَ، در حالی که جز تو به احدی طمع نداشته،
وَ اَفْرَخَ رَوْعُهُ مِنْ کُلِّ مَحْذُورٍ مِنْهُ سِواکَ، و از هیچ چیز غیر تو نترسیده،
فَمَثَلَ بَیْنَ یَدَیْکَ مُتَضَرِّعاً، پس در حضورت با حال زاری ایستاده،
وَغَمَّضَ بَصَرَهُ اِلَی الْاَرْضِ مُتَخَشِّعاً، و دیده اش را از روی خشوع به زمین دوخته،
وَ طَأْطَأَ رَاْسَهُ لِعِزَّتِکَ مُتَذَلِّلاً، و در برابر عزت تو باذلت و خواری سر به زیر افکنده،
وَ اَبَثَّکَ مِنْ سِرِّهِ ما اَنْتَ اَعْلَمُ بِهِ مِنْهُ خُضُوعاً، و از سر فروتنی رازی راکه تو بهتر ازاوبدان آگاهی برایت آشکار ساخته،
وَ عَدَّدَ مِنْ ذُنُوبِهِ ما اَنْتَ اَحْصی لَها خُشُوعاً، و از سر خشوع معاصی خود را که حضرتت به تعداد آنها آگاه تری برشمرده،
وَ اسْتَغاثَ بِکَ مِنْ عَظیمِ ما وَقَعَ بِهِ فی عِلْمِکَ، و از مهلک های بزرگ که بر علمت گذشته،
وَ قَبیحِ ما فَضَحَهُ فی حُکْمِکَ: و از کار زشتی که به قضای تو مایه رسوائیش شده به تو پناه آورده:
مِنْ ذُنُوبٍ اَدْبَرَتْ لَذّاتُها فَذَهَبَتْ، گناهانی که لذّت هایش سپری شده و رفته،
وَ اَقامَتْ تَبِعاتُها فَلَزِمَتْ، ولی پیامدهای زیان بخشش بجای مانده و گریبان گیر شده،
لایُنْکِرُ - یااِلهی - عَدْلَکَ اِنْ عاقَبْتَهُ، الهی اگر این بنده را عقوبت کنی منکر عدلت نشود،
وَ لایَسْتَعْظِمُ عَفْوَکَ اِنْ عَفَوْتَ عَنْهُ وَ رَحِمْتَهُ، و اگر از وی بگذری و بر او رحمت آوری عفوت را عظیم نشمارد،
لِأَنَّکَ الرَّبُّ الْکَریمُ زیرا که تو خدای کریمی هستی،
الَّذی لایَتَعاظَمُهُ غُفْرانُ الذَّنْبِ الْعَظیمِ. که عفو گناه بزرگ در نظرت بزرگ نمی نماید.
اَللَّهُمَّ فَهااَنَاذا قَدْجِئْتُکَ مُطیعاً بار خدایا اینک منم که در پیشگاهت مطیع و سر به فرمان آمده ام
لِأَمْرِکَ فیما اَمَرْتَ بِهِ مِنْ الدُّعآءِ، در اینکه خود به ما گفتی که تو را بخوانیم،
مُتَنَجِّزاً وَعْدَکَ فیما وَعَدْتَ بِهِ مِنَ الْاِجابَةِ، و از تو وفای به وعده ای را که در مورد اجابت داده ای خواستارم،
اِذْ تَقُولُ: «اُدْعُونی اَسْتَجِبْ لَکُمْ». زیرا که فرموده ای: «مرا بخوانید تا خواسته شما را اجابت کنم».
اَللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الٍهٍ, بار خدایا پس بر محمد و آلش درود فرست,
وَ القَنی بٍمَعرَتٍکَ کَما لَقیتکَ باٍقراری, و با آمرزش خود با من برخورد کن چنان که من با اعتراف به گناه با تو برخورد کردم،
وَ ارفَعنی عَن مَصارِعِ الذُّنُوبِ کَما وَضَعْتُ لَکَ نَفْسی، و مرا از لغزشگاه های معاصی برگیر چنان که من در برابر تو پستی گزیدم،
وَاسْتُرْنی بِسِتْرِکَ کَما تَاَنَّیْتَنی عَنِ الْاِنْتِقامِ مِنّی. و بر من پرده پوشی کن چنان که در انتقام از من درنگ فرمودی.
اَللَّهُمَّ وَ ثَبِّتْ فی طاعَتِکَ نِیَّتی، بار الها نیّتم را در طاعتت استوار کن،
وَ اَحْکِمْ فی عِبادَتِکَ بَصیرَتی، و بینشم را در عبادتت محکم فرما،
وَ وَفِّقْنی مِنَ الْاَعْمالِ لِما تَغْسِلُ بِهِ دَنَسَ الْخَطایا عَنّی، و مرا به اعمالی موفق کن که به سبب آن چرک گناهان را از من بشویی،
وَ تَوَفَّنی عَلی مِلَّتِکَ وَ مِلَّةِ نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ -عَلَیهِالسَّلامُ- اِذا تَوَفَّیْتَنی. و هنگام خروج از دنیا مرا بر آئین خود و پیامبرت (علیهالسلام) بمیران.
اَللَّهُمَّ اِنّی اَتُوبُاِلَیْکَ فی مَقامی هذا مِنْ کَبآئِرِ ذُنُوبی وَ صَغآئِرِها، بار الها در این موقعیتی که در آنم از گناهان بزرگ و کوچکم،
وَ بَواطِنِ سَیِّئاتی وَ ظَواهِرِها، و از گناهان پوشیده و آشکارم،
وَ سَوالِفِ زَلاّتی وَ حَوادِثِها، و از لغزش های گذشته و تازهام به سویت بازمی گردم،
تَوْبَةَ مَنْ لایُحَدِّثُ نَفْسَهُ بِمَعْصِیَةٍ، مانند بازگشت توبه کننده ای که خیال گناه در درونش نگذرد،
وَ لایُضْمِرُ اَنْ یَعُودَ - فی خَطیئَةٍ، و فکر برگشتن به گناه را به خاطرش راه ندهد،
وَ قَدْ قُلْتَ یا اِلهی فی مُحْکَمِ کِتابِکَ اَنَّکَ تَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبادِکَ، و تو خود ای پروردگار من در کتاب محکمت فرمودی که توبه را از بندگانت می پذیری،
وَ تَعْفُو عَنِ السَّیِّئاتِ، وَ تُحِبُّ التَّوَّابینَ، و از سیّئات درمی گذری، و توبه کنندگان را دوست داری،
فَاقْبَلْ تَوْبَتی کَما وَعَدْتَ پس براساس وعده خود توبه ام را بپذیر،
وَاعْفُ عَنْ سَیِّئاتی کَما ضَمِنْتَ، و همانطور که ضمانت نموده ای از گناهانم بگذر،
وَ اَوْجِبْ لی مَحَبَّتَکَ کَما شَرَطْتَ، و چنان که شرط فرموده ای محبتت را بر من لازم فرما،
وَلَکَ - یا رَبِّ - شَرْطی اَلاَّ اَعُودَ فی مَکْرُوهِکَ، و من هم در مقابل این همه عنایت تعهد می کنم که به آنچه پسند تونیست برنگردم،
وَ ضَمانی اَنْ لا اَرْجِعَ فی مَذْمُومِکَ، و ضمانت می نمایم که به کاری که مورد نکوهش توست بازنگردم،
وَ عَهْدی اَنْ اَهْجُرَ جَمیعَ مَعاصیکَ. و پیمان می بندم که از تمام گناهان دوری کنم.
اَللَّهُمَّ اِنَّکَ اَعْلَمُ بِما عَمِلْتُ، الهی تو به آنچه از من سرزده آگاه تری،
فَاغْفِرْ لی ما عَلِمْتَ، پس آنچه را از من خبرداری بیامرز،
وَ اصْرِفْنی بِقُدْرَتِکَ اِلی ما اَحْبَبْتَ. و مرا با قدرت خود به سوی آنچه دوست داری متوجه ساز.
اَللَّهُمَّ وَ عَلَیَّ تَبِعاتٌ قَدْ حَفِظْتُهُنَّ، خداوندا، بر ذمّه من و بال هایی است که به یاد دارم،
وَ تَبِعاتٌ قَدْ نَسِیتُهُنَّ، و وبال هایی است که فراموشم شده،
وَ کُلُّهُنَّ بِعَیْنِکَ الَّتی لاتَنامُ، و همه آن ها در برابر دیده توست که به خواب نمی رود،
وَ عِلْمِکَ الَّذی لایَنْسی، و نزد علم توست که در آن فراموشی راه ندارد،
فَعَوِّضْ مِنْها اَهْلَها، وَ احْطُطْ عَنّی وِزْرَها، پس در مقابل آن و بال ها به صاحبانش عوض بده، و وزر آن را از من بریز،
وَ خَفِّفْ عَنّی ثِقْلَها، وَ اعْصِمْنی مِنْ اَنْ اُقارِفَ مِثْلَها. و سنگینی آن را از دوش جان من بردار، و مرا از دست یازی به نظیر آن بازدار.
اَللَّهُمَّ وَ اِنَّهُ لا وَفآءَ لی بِالتَّوْبَةِ اِلاّ بِعِصْمَتِکَ، الهی مرا قدرت وفای به توبه خود جز با حفظ تو نیست،
وَ لاَاسْتِمْساکَ بی عَنِ الْخَطایا اِلاَّ عَنْ قُوَّتِکَ، و توان خودداری از گناهان ندارم جز به قوّت تو،
فَقَوِّنی بِقُوَّةٍ کافِیَةٍ، پس مرا با نیروی کافی تقویت کن،
وَ تَوَلَّنی بِعِصْمَةٍ مانِعَةٍ. و خود عهده دار نیروی بازدارنده از گناهم باش.
اَللَّهُمَّ اَیُّما عَبْدٍ تابَ اِلَیْکَ الهی هر بنده ای که به سویت باز گردد
وَ هُوَ فی عِلْمِ الْغَیْبِ عِنْدَکَ و حضرتت به علم غیبی که داری می دانی
فاسِخٌ لِتَوْبَتِهِ، وَ عآئِدٌ فی ذَنْبِهِ وَ خَطیئَتِهِ، که او توبه شکن و بازگردنده به گناه و خطای خویش است،
فَاِنّی اَعُوذُ بِکَ اَنْ اَکُونَ کَذلِکَ، پس من به تو پناه می برم از آن که چنین باشم،
فَاجْعَلْ تَوْبَتی هذِهِ تَوْبَةً لا اَحْتاجُ بَعْدَها اِلی تَوْبَةٍ، اینک این توبه مرا چنان توبه ای قرار ده که بعد از آن محتاج توبه ای دیگر نباشم،
تَوْبَةً مُوجِبَةً لِمَحْوِ ما سَلَفَ، وَالسَّلامَةِ فیما بَقِیَ. توبه ای که سبب محو گناهان گذشته، و ایمنی از گناه در بقیّه ایّام عمر باشد.
اَللَّهُمَّ اِنّی اَعْتَذِرُ اِلَیْکَ مِنْ جَهْلی، خداوندا از نادانی خود از حضرتت عذر می خواهم،
وَ اَسْتَوْهِبُکَ سُوءَ فِعْلی، و بخشش از کردار بدم را از تو خواهانم،
فَاضْمُمْنی اِلی کَنَفِ رَحْمَتِکَ تَطَوُّلاً، پس از باب احسان مرا در پناه رحمت خویش درآور،
وَ اسْتُرْنی بِسِتْرِ عافِیَتِکَ تَفَضُّلاً. و از راه تفضل لباس عافیت بر من بپوشان.
اَللَّهُمَّ وَ اِنّی اَتُوبُ اِلَیْکَ مِنْ کُلِّ ما خالَفَ اِرادَتَکَ، الهی، و از هر چه مخالف خواست تو بوده،
اَوْ زالَ عَنْ مَحَبَّتِکَ، یا از گردونه محبت تو بیرون می برد،
مِنْخَطَراتِقَلْبی،وَلَحَظاتِ عَیْنی، از خاطراتی که در قلبم گذشته، و نگاه های چشمم،
وَ حِکایاتِ لِسانی، تَوْبَةً تَسْلَمُ بِها و گفتارهای زبانم، چنان توبه ای می کنم
کُلُّ جارِحَةٍ عَلی حِیالِها مِنْ تَبِعاتِکَ، که هر یک از اعضایم به سهم خود از عقوبتت سالم ماند،
وَ تَاْمَنُ مِمّا یَخافُ الْمُعْتَدُونَ مِنْ اَلیمِ سَطَواتِکَ. و از انتقام و قهری که متجاوزگران از آن می هراسند ایمن گردد.
اَللَّهُمَّ فَارْحَمْ وَحْدَتی بَیْنَ یَدَیْکَ، الهی بر تنهائیم در پیشگاهت،
وَ وَجیبَ قَلْبی مِنْ خَشْیَتِکَ، و تپیدن قلبم از ترست،
وَ اضْطِرابَ اَرْکانی مِنْ هَیْبَتِکَ، و لرزه اعضایم از هیبتت رحم کن،
فَقَدْ اَقامَتْنی -یارَبِّ- ذُنُوبی مَقامَالْخِزْیِ بِفِنآئِکَ، زیرا گناهانم - ای پروردگار من - مرا در عرصه رسوایی و خواری در پیشگاهت نشانده،
فَاِنْ سَکَتُّ لَمْیَنْطِقْ عَنّی اَحَدٌ، پس اگر حرف نزنم کسی از جانب من سخن نمی گوید،
وَ اِنْ شَفَعْتُ فَلَسْتُ بِاَهْلِ الشَّفاعَةِ. و اگر از خود شفاعت کنم چنان نیستم که شفاعتم پذیرفته گردد.
اَللَّهُمَّ صَلِّ - عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، بار خدایا بر محمد و آلش درود فرست،
وَ شَفِّعْ فی خَطایایَ کَرَمَکَ، و کرمت را درباره خطاهایم شفیع من فرما،
وَعُدْ عَلی سَیِّئاتی بِعَفْوِکَ، و زشتیهایم را با عفوت از من ببخش،
وَ لاتَجْزِنی جَزآئی مِنْ عُقُوبَتِکَ، و جزایم را از عقوبت خود مساز،
وَابْسُطْ عَلَیَّ طَوْلَکَ، و دامان احسانت را بر من بگستر،
وَ جَلِّلْنی بِسِتْرِکَ، و مرا در پرده عفوت بپوشان،
وَافْعَلْ بی فِعْلَ عَزیزٍ تَضَرَّعَ اِلَیْهِ و با من رفتار شخص پر قدرتی کن که
عَبْدٌ ذَلیلٌ فَرَحِمَهُ، بنده ای ذلیل با زاری به درگاهش رفته و او بر وی ترحم نموده،
اَوْ غَنِیٍّ تَعَرَّضَ لَهُ عَبْدٌ فَقیرٌ فَنَعَشَهُ. یا ثروتمندی که فقیری سر راهش نشسته و او از وی دستگیری نموده.
اَللَّهُمَّ لا خَفیرَ لی مِنْکَ فَلْیَخْفُرْنی عِزُّکَ، بارالها مرا از تو پناه دهنده ای نیست پس باید عزت تو پناهم دهد،
وَ لا شَفِیعَ لی اِلَیْکَ فَلْیَشْفَعْ لی فَضْلُکَ، و برای من شفیعی به سوی تو نیست پس باید فضل تو شفیعم شود،
وَ قَدْ اَوْجَلَتْنی خَطایایَ فَلْیُؤْمِنّی عَفْوُکَ، و گناهانم مرا در عرصه ترس بُرده پس باید عفو تو مرا ایمن سازد،
فَما کُلُّ ما نَطَقْتُ بِهِ عَنْ جَهْلٍ مِنّی بِسُوءِ اَثَری، زیرا آنچه بر زبان آوردم از باب جهل به کردار زشتم،
وَ لا نِسْیانٍ لِما سَبَقَ مِنْ ذَمیمِ فِعْلی، و در اثر فراموشی کارهای بد گذشته ام نیست،
لکِنْ لِتَسْمَعَ سَمآؤُکَ وَ مَنْ فیها، بلکه برای آن است که آسمان تو و هر که در آن است،
وَ اَرْضُکَ وَ مَنْ عَلَیْها ما اَظهَرت لَکَ مٍنَ الندَمٍ, و زمین تو و هر که بر روی آن است کردم،ندامتی را که برای تو آشکار کردم,
وَ لَجَات اٍلَیکَ فیهٍ مٍنَ التوبه , و توبه ای را که به سبب آن به تو پناه بردم بشنوند،
فَلَعَل بَعْضَهُمْ بِرَحْمَتِکَ یَرْحَمُنی لِسُوءِ مَوْقِفی، تا مگر یکی از اینان در سایه رحمتت بر پریشان حالیم رحم کند،
اَوْ تُدْرِکُهُ الرِّقَّةُ عَلَیَّ - لِسُوءِ حالی، یا برای آشفتگیم بر من رقّت آورد،
فَیَنالَنی مِنْهُ بِدَعْوَةٍ هِیَ اَسْمَعُ پس از جانب خود دعایی به حال من کند که
لَدَیْکَ مِنْ دُعآئی، از دعای خود من نزد تو به اجابت نزدیک تر باشد،
اَوْشَفاعَةٍ اَوْ کَدُ عِنْدَکَ مِنْ شَفاعَتی، یا شفاعتی نصیبم گردد که از شفاعت خودم نزد تو استوارتر جلوه کند،
تَکُونُ بِها نَجاتی مِنْ غَضَبِکَ، وَ فَوْزَتی بِرِضاکَ. و رهاییم از خشم تو، و دست یابیم به خشنودیت در آن باشد.
اَللَّهُمَّ اِنْ یَکُنِ النَّدَمُ تَوْبَةً اِلَیْکَ الهی اگر پشیمانی در پیشگاه حضرتت توبه است
فَاَنَا اَنْدَمُ النّادِمینَ، پس من از همه پشیمان ترم،
وَ اِنْ یَکُنِ التَّرْکُ لِمَعْصِیَتِکَ اِنابَةً و اگر ترک گناه بازگشت محسوب می شود
فَاَنَا اَوَّلُ الْمُنیبینَ، پس اولین بازگشت کننده منم،
وَ اِنْ یَکُنِ الْاِسْتِغْفارُ حِطَّةً لِلذُّنُوبِ فَاِنّی لَکَ مِنَ الْمُسْتَغْفِرینَ. و اگر استغفار سبب ریختن گناهان است پس من در برابرت از استغفار کنندگانم،
اَللَّهُمَّ فَکَما اَمَرْتَ بِالتَّوْبَةِ وَ ضَمِنْتَ الْقَبُولَ، بارالها همان گونه که به توبه و بازگشت فرمان دادی و پذیرش آن را ضمانت فرمودی،
وَ حَثَثْتَ عَلَی الدُّعآءِ وَ وَعَدْتَ الْاِجابَةَ، و بر دعا ترغیب نمودی و نسبت به آن وعده اجابت دادی،
فَصَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَالِهِ، پس بر محمد و آلش درود فرست،
وَاقْبَلْ تَوْبَتی، وَلاتَرْجِعْنی مَرْجِعَ الْخَیْبَةِ مِنْ رَحْمَتِکَ، و توبه ام را قبول کن، و از رحمتت نومید و مأیوسم باز مگردان،
اِنَّکَ اَنْتَ التَّوّابُ عَلَی الْمُذْنِبینَ، زیرا که حضرتت پذیرنده توبه گناهکاران،
وَ الرَّحیمُ لِلْخاطِئینَ الْمُنیبینَ. و بخشنده خطاپیشگانی هستی که از صمیم دل به تو بازمی گردند.
اَللَّهُمَّ صَلِ عَلَی مُحَمَّدٍ وَالِهِ کَماهَدَیْتَنا بِهِ، بار الها بر محمد و آلش دورد فرست هم چنان که به وسیله او ما را هدایت فرمودی،
وَ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ الِهِ کَمَا اسْتَنْقَذْتَنا بِهِ، و بر محمد و آلش درود فرست همچنان که به سبب او ما را رهایی کرامت کردی،
وَ صَلِعَلی مُحَمَّدٍ وَ الِهِ صَلوةً تَشْفَعُ لَنا یَوْمَ الْقِیمَةِ وَ یَوْمَ الْفاقَةِ اِلَیْکَ، و بر محمد و آلش درود فرست چنان درودی که در قیامت و در روز نیاز به تو از ما شفاعت کند،
اِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدیرٌ، که تو بر هر چیز توانایی،
وَ هُوَ عَلَیْکَ یَسیرٌ. و آن بر تو سهل و آسان است.
منبع: نمناک
نظر شما