بویژه در دورانی که اصولگرایان در بازار بی‌رقیب انتخابات نتوانستند برای این «احساس تکلیف» ملی پا روی نفس خود بگذارند و نتیجه این شد که آنقدر لیست‌‌های متعدد منتشر شد که از 30 نفر نماینده تهران تنها 5 نفر حائز اکثریت حداقل یک چهارم آرا برای ورود به مجلس شدند!
جدای از اینکه این لیست‌‌ها و رقابت‌های فوق‌العاده بی‌اخلاق برخی نامزدها و گروه‌هایشان، مهر تاییدی بر تعطیل شدن داستان قدیمی «احساس تکلیف» و «خدمت به مردم» بود، نشان از یک رقابت صددرصد سیاسی بدون وجود رگه‌هایی از نظام جمهوری اسلامی و مردم‌سالاری دینی بود.
حالا اصلا جای بحث در مورد دور دوم انتخابات و ورود نمایندگانی با حداقل حداقل حداقل آرای مردم به مجلس به عنوان «نماینده ملت» نیست اما گمانه‌زنی‌های عاری از اخلاق و عقلانیت در خصوص ریاست مجلس نهم، لکه ننگ دیگری بر دامن رقیبان انتخاباتی و احساس تکلیف‌کرده برای ورود به مجلس و خدمت به مردم است!
تازه‌ترین اظهاراتی که چند روزی است در برخی رسانه‌ها از قول برخی دوستان خیلی خادم و احساس مسئولیت کرده(!؟) منتشر می‌شود، علاوه بر توهین به رهبری معظم انقلاب نوعی خودزنی سیاسی گروهک تازه تاسیسی است که اسلام را در لباس خود خلاصه می‌کند و اصولگرایی را در گفتار و رفتار لیست خودشان!
این دوستان معتقدند حضور دو برادر در راس قوای نظام به «صلاح نظام» نیست و «مشکلاتی» را بوجود آورده و در آینده نیز می‌آورد (گفتگو با رسانه های خودشان در روزهای اخیر)؛ معنای محتوایی این تبلیغات سخیف بدون تدبیر این است که رهبر معظم انقلاب در زمان ریاست مجلس علی لاریجانی، بدون چنین آینده‌نگری و دغدغه مصلحت نظام، حکم آیت الله صادق لاریجانی را برای قوه قضائیه امضا و ابلاغ کرده‌اند.
گویا دوستان فراموش کرده‌اند در خصوص این حکم و همین شائبه، همان زمان به تفکیک قوا و بی اساس بودن چنین اظهاراتی اشاره شده بود؛ اما حالا دوستان به شدت بدنبال خدمت به مردم(!) مصلحت نظام را از رهبری انقلاب هم بیشتر درک می‌کنند! این البته از برکات تشکیل این جبهه ناجی نظام در سال 90 است که داستان‌های دنباله‌دارش، ادامه دارد...مثل استفاده تبلیغاتی از نام «خانواده شهدا» که روزگاری عامل اصلی فریادهای همین عزیزان برای تخریب رقیب بود اما حالا عامل اصلی کسب رای شده است.
واقعا انتخاب ریاست مجلس و شخص آن جایی در این یادداشت ندارد اما جنگ تمام عیار برای کسب این کرسی از سوی برخی به اصطلاح دلسوز که عجیب علاقمند «خدمت به مردم»(!) هستند و صندلی خدمت زیاد برایشان تفاوتی ندارد(!) واقعا محل تامل است؛ واقعا.
60
نظر شما