به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از اطلاعات آنلاین، مرحوم [داریوش] مصطفوی در خاطره نسل جدیدتر یکی از مدیران نسبتا موفق فوتبال کشور بود اما هواداران قدیمی‌تر، او را به عنوان یکی از بازیکنان خوش‌تکنیک و هجومی فوتبال ملی و باشگاهی ایران در دهه‌های ۴۰ و ابتدای دهه ۵۰ می‌شناسند که به خاطر انتقال از تاج به پرسپولیس، جایگاهی تاریخی در رقابت همیشگی دو تیم دارد. مرحوم مصطوفی در واقع اولین فوتبالیستی است که از پرسپولیس و استقلال، به تیم رقیب رفته و به همین خاطر لقب اولین یاغی فوتبال را از رسانه‌ها و هواداران گرفته است.
مصطفوی در تابستان ۱۳۲۳ در تهران متولد شد و در جوانی به فوتبال جذب شد. او در فوتبال تهران جوان خود را به فوتبال ایران معرفی کرد و به خاطر سرعت و مهارت‌های بالایش در گوش راست، خیلی زود موردتوجه تیم‌های بزرگ قرار گرفت و راهش به تاج کشید.
مصطفوی در سه سال، از ۱۳۴۶ تا ۱۳۴۹ در تاج بازی کرد و یکی از بازیکنان اثرگذار تیم بود. معروف بود که وقتی توپ زیر پای او بیفتند، دیگر کسی نمی‌تواند آن را پس بگیرد. او در تاج روزهای شگفت‌انگیزی داشت که یکی از به‌یادماندنی‌ترینِ آن‌ها زدن ۵ گل در پیروزی پرگل برابر بانک ملی بود. او در این سال‌ها، در کنار جلال طالبی و اکبر افتخاری، مثلث خطرناکی را در فوتبال ایران در پیشانی تیم تاج تشکیل داده بود که شهرتی ملی داشت و به گفته خودش در آسیا نظیر نداشت.
دستاورد تاریخی او در تاج اما ثبت اولین پاس گل در تاریخ دربی‌های تهران است. خود او بارها از این پاس گل تعریف کرده و گفته است که در آن بازی، با بازیکنان پرسپولیس در عین رفاقت کری داشته و به همین خاطر آن را فراموش نمی‌کند. اولین گل دربی تهران را احمد منشی‌زاده روی پاس گل او به ثمر رساند. کری با پرسپولیس‌ها اما در داخل زمین بود و او در خارج از زمین، رفاقت زیادی با ستاره‌های پرسپولیس بخصوص همایون بهزادی داشت و همین رفاقت، در نهایت او را به اولین یاغی فوتبال ایران تبدیل کرد.
انتقال تاریخی به پرسپولیس
حضور او در تاج اما با یک اتفاق عجیب و بی‌سابقه به پایان رسید؛ مصطفوی در بهار ۱۳۴۹، در پی اختلافاتی که به گفته خودش با مدیرعامل باشگاه تاج و پرویز قلیچ‌خانی داشت، تصمیم به خروج از این تیم و رفتن به پرسپولیس گرفت. او گفته است که تمرین‌های تیم براساس بنیه و توان بدنی قلیچ‌خانی تعریف شده بود و وقتی او اعتراض کرد، به صحبت‌هایش رسیدگی نشد و درنهایت همین باعث شد جواب مثبت به همایون بهزادی بدهد. او خودش در این باره گفته است:
«همایون بهزادی به من در خصوص پرسپولیس گفت و من به آن‌جا رفتم و از این بابت خوشحالم. کسی مانند مرحوم علی عبده بالای سر تیم بود. یک استاد اخلاق مانند امیرمسعود برومند داشتیم که خدا رحمتش کند.»
انتقال مصطفوی، خیلی زود از سوی هواداران هر دو تیم پذیرفته شد و در کنار دوستانش در پرسپولیس بازی کرد. او در پرسپولیس هم در چند دربی بازی کرد و به گفته خودش، تا زمانی که این دو تیم بود هیچ دربی‌ای را از دست نداد. مصطفوی ۲ سال در پرسپولیس بود و بعد مدتی در عقاب بازی کرد اما در جوانی فوتبال را کنار گذاشت تا برای تحصیل به آمریکا برود.
ستاره تیم ملی در دهه ۴۰
داریوش مصطفوی یکی از ستاره های تیم ملی در دهه ۴۰ بود و در بازی‌های ایران در المپیک توکیو هم درخشش زیادی داشت. او بخصوص در بازی با مکزیک در ۲۱ مهر ۱۳۴۳ عملکرد درخشانی داشت و مورد توجه رسانه‌های وقت قرار گرفت. با توجه به این‌که مصطفوی زود از فوتبال خداحافظی کرد، و همچنین تعداد کم بازی‌های ملی در آن سال‌ها، او سابقه زیادی در تیم ملی ندارد. اما او بعدا در پست‌هایی دیگر، نقشی عمیق در تیم ملی داشت و سال‌ها مدیر اول فوتبال کشور بود.
صعود به جام جهانی با مدیریت مصطفوی
بعد از انقلاب، مصطفوی به عنوان دبیر فوتبال تهران وارد کارهای مدیریتی شد تا این‌که در میانه دهه هفتاد، به عنوان رئیس فدراسیون فوتبال ایران انتخاب شد. پیش از آن، او مدت‌ها دبیر فدراسیون فوتبال بود و تیم ملی در این دوران در بازی‌های آسیایی ۱۹۹۰ در تورنمنتی فراموش‌نشدنی به عنوان قهرمانی رسید. در سال ۱۳۷۳، این بار او به عنوان رئیس در فدراسیون فوتبال مشغول به کار شد؛ در این دوران، نسل طلایی تیم ملی موفق شد سرانجام بعد از ۲۰ سال دوری به جام جهانی صعود کند.
بعد از اتمام کار در فدراسیون، او مدتی هم مدیرعامل باشگاه پرسپولیس بود و بعد از آن، بیشتر در نقش مشاور مدیران در فوتبال کشور حضور داشت.
مرحوم مصطفوی در سن ۸۱ سالگی به خاطر عوارض بیماری سرطان درگذشت. یادش گرامی.
۲۵۹
نظر شما