به گزارش خبرآنلاین،نتایج تحقیق جدید دانشگاه ایالتی «سائوپائولو» در برزیل نشان میدهد که چگونه الگوی رفتاری والدین با فعالیت بدنی کودکان مرتبط است.
خراسان در خبری نوشت:در واقع کودکان، عادات والدین خود را چه فعال و چه کمتحرک، تقلید میکنند. محققان در این تحقیق، ۱۸۲ کودک و نوجوان ۶ تا ۱۷ ساله را به همراه والدینشان بررسی کردند.
نتایج واضح بود، کودکانی که والدین غیرفعال داشتند، زمان بیشتری را صرف نشستن میکردند و کودکانی که والدین فعال داشتند، تحرک بیشتری ثبت کردند.
مادران نقش پررنگتری دارند
نتایج این بررسی نشان داد، مادران بیشتر از پدران بر سطح فعالیت فرزندانشان تاثیر دارند و تاثیر آنان بیش از دو برابر اعلام شد.
البته دلیل دقیق این نتیجه، هنوز مشخص نیست اما عادتهای روزانه میتواند بخشی از آن را توضیح دهد زیرا مادران اغلب زمان بیشتری را صرف شکلدهی برنامههای مربوط به وعدههای غذایی، تکالیف و تلویزیون میکنند. سطح فعالیت بدنی والدین میتواند بهطور مستقیم بر عادات فرزندان آنان تاثیر بگذارد.
به عبارت دیگر، وقتی والدین روال فعالتری را حفظ میکنند، فرزندانشان کمتر احتمال دارد که برای مدت طولانی در حالت نشسته باقی بمانند.
کودکان از فعالیتهای والدین تقلید میکنند
محیط خانه بخش زیادی از این موضوع را توضیح میدهد؛ کودکان، اغلب عادتهای والدینشان در استفاده از صفحه نمایش را تقلید میکنند. اگر والدین ساعتها تلویزیون تماشا کنند، بچهها هم معمولا همین کار را انجام خواهند داد.
وقتی محدودیتی برای زمان تماشای صفحه نمایش وجود نداشته باشد، ساعتها طولانیتر میشوند اما عکس این موضوع نیز صادق است. وقتی والدین نشستن را با ورزش جایگزین کنند، بچهها از آنان پیروی خواهند کرد. نتایج تحقیقی در کانادا نشان داد، هر ۲۰ دقیقه فعالیت ورزشی شدید والدین، ۵ تا ۱۰ دقیقه فعالیت متوسط در کودکان ایجاد میکند، بنابراین باید بدانید که بچهها فقط به کلمات گوش نمیدهند بلکه به رفتار نیز توجه میکنند.
تحصیلات والدین، فعالیت را شکل میدهد
تحصیلات نیز این تصویر را تغییر میدهد؛ والدینی که سطح تحصیلات بالاتری دارند، تمایل دارند روالهای منظمتری را تنظیم کنند. آنان اغلب زمان استفاده از صفحه نمایش را با ورزش یا بازی در فضای باز متعادل میکنند.
والدینی که سطح تحصیلات بالاتری دارند، آسیبهای نشستن بیش از حد را نیز تشخیص و برای جلوگیری از آن اقداماتی انجام میدهند.
قدرت آگاهی زیاد است
آگاهی قدرتمند است؛ والدینی که خطرات ساعات طولانی بیتحرکی را میدانند، احتمال بیشتری دارد که تماشای تلویزیون را محدود و بازی در فضای باز را تشویق کنند یا به فرزند خود در فعالیتهای بدنی بپیوندند.
این انتخابها به مرور زمان افزایش مییابند. عادات کمتحرکی، نتیجه عوامل متعددی مانند عدم دسترسی، زمان و مکانهایی است که میتوان در آنها فعالیت بدنی انجام داد. با این حال، نتایج نشان داد، عادات والدین میتواند بر سلامت فرزندان تاثیر بگذارد.
بنابراین، معتقدیم که این نتایج میتواند از سیاستها و کمپینهای عمومی با هدف ترویج سبک زندگی فعالتر در محیط خانواده حمایت کند. نتایج نشان داد که ارتباط والدین و فرزند در رفتار کمتحرک تنها زمانی ظاهر میشود که والدین به اندازه کافی فعال نباشند.
در خانوادههایی که والدین فعال باقی ماندند، این ارتباطها ضعیف میشوند یعنی والدین فعال میتوانند از فرزندان در برابر به ارث بردن الگوهای کمتحرکی محافظت کنند.
والدین اهداف فعالیت را تعیین میکنند
دستورالعملهای سلامت برزیل توصیه میکنند که کودکان و نوجوانان حداقل ۶۰ دقیقه در روز را به فعالیت بدنی متوسط تا شدید اختصاص دهند بنابراین والدین باید هر هفته ۱۵۰ دقیقه فعالیت داشته باشند.
این اهداف فقط اعداد نیستند بلکه آنها نشاندهنده عاداتی هستند که میتوانند سلامت خانواده را در طول نسلها شکل دهند. کودکان، آنچه میبینند را تقلید میکنند. والدینی که کمتر مینشینند و بیشتر حرکت میکنند، به فرزندان خود الگویی میدهند که ارزش تکرار دارد. انتخابهای کوچک روزانه مانند راه رفتن به جای نشستن، بازی کردن به جای تماشا کردن، میتواند در زندگی کودک موج بزند، خطرات را کاهش دهد و آیندهای سالمتر بسازد.
نتایج این تحقیق در مجله «پزشکی ورزشی و علوم سلامت» (Sports Medicine and Health Science) منتشر شده است.
۲۲۳۲۱۷
نظر شما