به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، قرآن کریم گفتگویی تأمل‌برانگیز از بهشتیان درمورد کسانی که فریب همنشین بد را نخورده‌اند، نقل می‌کند:
«فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَی بَعْضٍ یَتَسَاءَلُونَ قَالَ قَائِلٌ مِنْهُمْ إِنِّی کَانَ لِی قَرِینٌ یَقُولُ أَإِنَّکَ لَمِنَ الْمُصَدِّقِینَ أَإِذَا مِتْنَا وَکُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَإِنَّا لَمَدِینُونَ قَالَ هَلْ أَنْتُمْ مُطَّلِعُونَ فَاطَّلَعَ فَرَآهُ فِی سَوَاءِ الْجَحِیمِ * قَالَ تَاللَّهِ إِنْ کِدْتَ لَتُرْدِینِ وَلَوْلَا نِعْمَةُ رَبِّی لَکُنْتُ مِنَ الْمُحْضَرِینَ * أَفَمَا نَحْنُ بِمَیَتِینَ * إِلَّا مَوْتَتَنَا الأُولَی وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِینَ إِنَّ هَذَا لَهُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ».
بنابر روایت حوزه، بعضی از بهشتیان به هم می‌گویند: «من در دنیا همنشینی داشتم که همیشه می‌گفت آیا تو هم به قیامت ایمان داری؟ آیا وقتی مردیم و خاک و استخوان شدیم، برخواهیم گشت؟»
همنشین من قیامت را قبول نداشت به آنها میگوید: «آیا شما از حال این همنشین من خبری دارید؟»
قرآن می‌فرماید پرده از پیش چشمانشان کنار می‌رود و این همنشین را در وسط جهنم می‌بینند!
دوست بهشتی به دوست جهنمی میگوید: «به خدا قسم، اگر نعمت پروردگارم نبود، نزدیک بود تو مرا به گمراهی بکشی و الآن در جهنم بودم.»
سپس او با رضایت کامل به دوستان بهشتی‌اش میگوید: «ما دیگر نمی‌میریم، جز همان مرگ اول، و هیچ‌گاه عذاب نخواهیم شد. این است همان رستگاری عظیم.»
پی‌نوشت:
1.صافات/49
نظر شما