به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، مرحوم آیت الله عزیزالله خوشوقت از اساتید اخلاق حوزه در یکی از دروس اخلاق خود به موضوع «نشانه‌های دوست خوب» پرداختند که متن آن بدین شرح است:
دوست خوب باید دو ویژگی اساسی داشته باشد:
نخست، اهل تقوا باشد
و دوم، عاقل بودن.
اگر دوستی تقوا نداشته باشد، ممکن است انسان را به گناه، لغزش یا مسیرهای خطرناک دعوت کند.
چنین دوستی نه‌تنها سودمند نیست، بلکه زیان‌بار و خطرناک است.
از سوی دیگر، اگر فردی تقوا داشته باشد اما از عقل و درایت برخوردار نباشد، ممکن است با نیت خیر و قصد کمک، رفتاری انجام دهد که در نهایت موجب آسیب و زیان شود.
بنابراین، دوست واقعی کسی است که هم عاقل باشد و هم با تقوا.
زیرا تنها در پرتو عقل، راه درست شناخته می‌شود، و تنها با تقوا، آن راه به‌درستی پیموده می‌شود.
منبع: حوزه
نظر شما