محبوبه عمیدی: محققان مؤسسه تحقیقاتی Wyss وابسته به دانشگاه هاروارد، موفق به ساخت قطعاتی از دی.ان.ای شده‌اند که می‌توانند برنامه‌ریزی شوند تا به شکل خودکار ساختمان‌هایی را در ابعاد نانو بسازند. این ساختمان‌های تاخورده در نهایت می‌توانند تبدیل به ابزارهای درمانی کوچکی شوند که به درون بدن ما راه پیدا کرده و بیماری‌ها را از سر راه برمی‌دارند.
دی.ان.ای تک‌رشته‌ای پیش از این به یکی از ابزارهای مفید برای متخصصان نانوفناوری تبدیل شده اما به گزارش نیوساینتیست، اوریگامی رشته‌های کوچک آن که به تولید بیش از 100 شکل متفاوت مانند حروف الفبا منجر شده، می‌تواند برای عبور از سد دیوارهای دفاعی بدن و درمان بیماری‌ها نیز به کار گرفته شود.
پیش از این از رشته‌های بسیار بلند این ماده ژنتیکی برای تاخوردن روی هم و ایجاد اشکال سه‌بعدی پیچیده استفاده می‌شد؛ اما این رشته‌ها نمی توانستند به سادگی رشته‌های کوتاهی که در این مطالعه مورد استفاده قرار گرفته‌اند از سد سیستم ایمنی بدن عبور کنند. به عنوان مثال این رشته‌های طولانی دی.ان.ای از یک ویروس مشتق شده‌اند و در نتیجه همیشه این احتمال وجود داشت که مورد حمله سلول‌های دفاعی بدن قرار بگیرند.
پنگ وین و همکارانش در دانشگاه هاروارد با ساخت رشته‌های مصنوعی دی.ان.ای و کاهش طول آنها تلاش کرده‌اند ساختارهایی سازگار با بدن موجودات زنده ایجاد کنند که شانس بیشتری برای ماندن درون بدن و رسیدن به بافت‌های آسیب دیده یا بیمار داشته باشند.
آنها به جای تا زدن رشته‌های بلند دی.ان.ای مشتق شده از ویروس‌ها، رشته‌های کوتاه مصنوعی را تولید کردند که تنها 3 تا 7 نانومتر طول دارند. وین می‌گوید: «هر کدام از این رشته‌های تاخورده می‌تواند مانند یک قطعه لگو عمل کند و به دیگر قطعات نزدیک خود که مکمل آن هستند، به شکل خودکار متصل شود. با کمی برنامه‌ریزی و طراحی موفق شده‌ایم از این رشته‌های کوچک لگوهای کاملی را خلق کنیم که شامل تمامی حروف الفبای انگلیسی و بسیاری اشکال دیگر هستند».
این شکل‌های کوچک ایجاد شده از رشته‌های کوچک دی.ان.ای مصنوعی شانس بیشتری برای پنهان ماندن از دید سیستم ایمنی بدن دارند و می‌توانند زمان بیشتری را برای رسیدن به بافت‌های آسیب‌دیده یا مبارزه با عفونت‌ها در اختیار داشته باشند.
53273
نظر شما