به گزارش خبرآنلاین؛ یادداشت معاون اجتماعی ناجا با عنوان "عفاف و حجاب در بوته نقد یا احساس" در پایگاه اطلاع رسانی پلیس منتشر شده که عینا می خوانید؛
هرچند در رسانه ها بر خلاف رویه مجامع علمی و دانشگاهی یا لوایح حقوقی برای بیان هر نظر و ادعایی نیاز به سند و مدرک نمی باشد ولی در اخلاق حرفه ای اصحاب رسانه نیز اصولی وجود دارد که رعایت آن بر وزن نوشته و به پیروی از آن به خبرگی نویسنده در موضوعی که دستمایه قلم زنی وی شده دلالت می نماید. از این گونه مطالب غیرکارشناسی با ظاهر کارشناسی که متاسفانه به یمن توسعه فناوری اطلاعات امروز در هر سایتی با اسم و بدون اسم به وفور قابل رویتند کم نیستند. برای نمونه اخیرا مطلبی تحت عنوان "نتیجه گشت ارشاد و پیشنهادی برای ناجا" در سایت خبرآنلاین درج گردیده که در ظاهری پدرانه و نصیحت مآبانه از جایگاه طرفدار عمیق عفاف و حجاب، مطلبی خودساخته را به خواننده احتمالی القاء می نماید.
نویسنده نباید به صرف آزادی بیان و چرخش قلم ادعاهای بدون سند و مصداق بارز و مکرر را با به کار بردن قیود و صفت های احساسی و مشدد، فرض مسلم قلمداد نماید. جملاتی از قبیل این که "همه روزه شاهدیم تعداد زیادی به بدترین شکل ممکن در خیابان ها جلب و بازداشت می شوند" در حالی که جلب و بازداشت از نظر حقوقی تعریف مشخص داشته و اصلا جزو سیاست ها و تدابیر ناجا نمی باشد و آمارها نیز مؤید این موضوع هستند.
نویسنده خود را در ابتدا طرفدار عمیق حجاب و عفاف معرفی می کند و در ادامه با فراموش کردن ادعا از ارشادشدگان به عنوان دختران و زنان ساده و پاکدلی یاد می کند که به دنبال زندگی روزمره شان بوده و فقط ظاهر آنها در قالب تعریف های ما نمی گنجد که این خود یک تناقض آشکار است.
در جایی دیگر با اتخاذ روش علمایی از ماموران گشت امنیت اخلاقی برای انجام وظیفه خود ادله فقهی بر مجاب کردن مردم می خواهد؛ این در حالی است که هر دانشجوی رشته حقوق می داند که پلیس ضابط مقام قضایی است و مبنای عمل، تجویز قانون و در خیابان، مشهود بودن مصادیق مجرمانه است و جای استدلال های فقهی قبل از تصویب قانون بوده و اصولا وظیفه مجری و ضابط، استدلال و اقناع در خیابان در هنگام انجام وظیفه نمی باشد.
در جای دیگر اشاره شده است که عدم انجام احکام نیاز به برخورد نداشته و برای مثال، کشف حجاب را مترادف نماز نخواندن و روزه نگرفتن دانسته!! که به نظر می رسد به علت عدم تفکیک بین اعمال فردی و تکالیف اجتماعی اصولا نیاز به پاسخ نداشته باشد.
در جای دیگری نویسنده، هیچ کس از جمله مؤمنان را موافق این طرح ها ندانسته که برای ادعای نمایندگی خود از سوی عموم مردم، سندی ارائه نداده اند و راهپیمایی روزهای اخیر و سیل پیام های حمایت از اقدامات پلیس در جلوگیری از شیوع عفاف ستیزی و هنجارشکنی که رسانه ای هم شده اند خلاف این ادعا را می رساند.
در قسمت دیگری فرمان هشت ماده ای حضرت امام (ره) را ناظر بر رد فعالیت های گشت ارشاد دانسته اند که لازم به یادآوری است مخاطب این پیام در آن زمان، کلیه نهادها و دستگاه ها بوده اند و اصولا گشت کمیته انقلاب اسلامی برای شناسایی و برخورد، با وظایف متعددی راه اندازی شده و نام آن گشت ارشاد نبود.
نویسنده در خاتمه با چند پیشنهاد فرهنگی، سعی در حل مشکل بدحجابی در بعضی از شهرها را داشته اند که از آن جمله می توان به این موارد اشاره کرد: دادن شربت خنک به افراد هنجارشکن به امید شرمنده شدن و اصلاح رفتار خود یا برپایی خیمه های حجاب و پخش آهنگ های سامی یوسف، خواننده مسلمان و چاپ تبلیغات کاغذی برای راهنمایی مردم که هیچکدام در شرح وظایف پلیس نمی باشد هر چند در سالیان گذشته کارهایی بیش از این نیز صورت پذیرفته است.
4747
نظر شما