محمد هیراد حاتمی:
حتی با وجود اینکه رییس اتحادیه شیرینی و شکلات تاکید دارد که « شیرینی » در سبد مصرفی کالاهای اساسی مردم جایی ندارد اما باز هم نمی توان اقبال عمومی شهروندان به این محصول را نادیده گرفت. این اقبال عمومی به « شیرینی » را محمد نصرتی، رییس اتحادیه کشوری شیرینی و شکلات پیش از آغاز گفت و گو در کافه خبر اینگونه مطرح کرد: « در برخی نمایشگاه ها یا حتی قنادی های داخل و خارج مشاهده می کنید شیرینی هایی را که بسیار زیبا و جذاب طراحی شده اند. حتی در چینش رنگ آنها هم دقت نظر خاصی صورت گرفته است. آنهایی که شیرینی خور باشند که حساب شان فرق می کند اما آنهایی هم که تمایلی به خوردن شیرینی ندارند مشتاقانه این محصول را نگاه می کنند. » فرا رسیدن ماه مبارک رمضان هر ساله سبب می شود مصرف زولبیا و بامیه این دو شیرینی مکمل به شکل چشم گیری افزایش پیدا کند. همین موضوع بهانه ای دست مان داد تا در هفته نخست ماه مبارک رمضان میزبان محمد نصرتی، رییس اتحادیه کشوری شیرینی و شکلات در کافه خبر باشیم. او اعتقاد دارد اصناف در فرآیند اجرایی شدن قانون هدفمند کردن یارانه ها خوب عمل کردند و قیمت ها افزایش پیدا نکرد اما پس از گذشت این مقطع دیگر نباید برای افزایش قیمت تحت فشار قرار بگیرند. متن کامل این گفت و گو را در ادامه بخوانید:
وقتی خبر حضور شما در کافه خبر منتشر شد سوال مشترک بسیاری از شهروندان به موضوع افزایش قیمت در بخش شیرینی ارتباط پیدا کرد. گفت و گو را از همین نقطه آغاز کنیم که طی یک سال گذشته برآورد شما از افزایش قیمت در بازار شیرینی و شکلات چگونه است؟
مواد اولیه شیرینی حدود 180 تا 200 قلم است که بخش عمده آن از خارج می آید. به هر حال افزایش قیمت های جهانی برخی کالا ها را اگر کنار بگذاریم برخی کالا ها در داخل نیز گران شده اند و همچنین قیمت ارز هم افزایش پیدا کرده است. طبیعتا این شرایط در قیمت تمام شده محصول شیرینی هم اثر دارد. روغن بیشترین افزایش قیمت را داشته است به طوریکه قیمت جهانی آن هم بالا رفته است. قیمت خامه هم افزایش پیدا کرده است. آرد که پیش تر افزایش پیدا کرده بود. اقلام دیگر هم به همین شکل قیمت شان صعود داشته است. بر این اساس می توان گفت در مجموع حدود 25 درصد شیرینی افزایش قیمت داشته است که به طور میانگین این رقم را می توان اعلام کرد.
اجرایی شدن قانون هدفمند شدن یارانه ها و واقعی شدن قیمت ها از یک طرف و افزایش قیمت دلار دو عاملی است که قاعدتا نقش آنها را در گرانی ها نمی توان بی تاثیر قلمداد کرد. تحلیل شما از تاثیر این دو رویداد بر قیمت شیرینی به چه شکلی است؟
باید به این نکته اشاره کنم که در نوروز سال 91 و شب یلدای سال 90 هیچ گونه افزایش قیمتی در بخش شیرینی نداشتیم. افزایش قیمت هایی که به مواد اولیه ارتباط پیدا می کند، همکاران من در صنف شیرینی به آنها عادت کردند و حدود 30 سال است آن را تجربه کرده اند. این طور نیست که تا مواد اولیه ای گران شود مانند برخی دیگر از صنوف، قیمت ها را افزایش دهیم. همکاران من تحمل برخی از افزایش قیمت ها را تا حدی دارند. به همین دلیل تحمل کردند و نوروز 91 و شب یلدای سال گذشته افزایش قیمت در بخش شیرینی شاهد نبودیم.
پس افزایش 25 درصدی قیمت شیرینی به بعد از نوروز 91 بر می گردد؟
بله. این افزایش قیمت بعد از سال 91 به وقوع پیوست. در رابطه با شیرینی باید به این نکته اشاره می کنم که در میان کالاهای اساسی مردم جایی ندارد. ولی ما هم بارها گفته ایم که مردم تا زمانی شیرینی می خرند و مصرف می کنند که قیمت مناسبی داشته باشد. قیمت قابل هضمی داشته باشد. وقتی که قیمت شیرینی به خاطر افزایش قیمت مواد اولیه آن بالا می رود، شیرینی هم جنبه فانتزی پیدا می کند و از سبد مصرفی خانواده ها کنار می رود یا کم می شود. بنابراین ما باید تلاش کنیم تا جایی که ممکن است افزایش قیمتی نداشته باشیم. این همراهی هم داشتیم. در ایامی که بحث هدفمند کردن یارانه ها مطرح بود، وزارت بازرگانی آن زمان از ما خواست افزایش قیمت ندهیم. ضمن اینکه تمامی هزینه های ما و قیمت مواد اولیه افزایش پیدا کرده بود این همکاری را تمام اتحادیه ها انجام دادند و قیمت ها افزایش پیدا نکرد. بارها هم از سوی رییس جمهوری و وزرای ذی ربط تشکر شده است. وقتی بحث هدفمند شدن یارانه ها گذشت و اصناف در رابطه با اجرایی شدن آن همراهی کردند پس از آن سخت گیری ها دیگر لزومی ندارد.
این اشاره شما به سخت گیری هایی که صورت می گیرد، منظور همین گرانی های اخیر است که نهاد های ذی ربط را مجبور کرده با جدیت بیشتری با واحد هایی که افزایش قیمت داده اند برخورد می کنند؟
در طول ماه مبارک رمضان مگر هر خانواده ای چه قدر زولبیا بامیه مصرف می کند؟ آیا یک خانواده چهار نفری بیشتر از دو کیلو گرم زولبیا و بامیه مصرف می کنند؟ پس این چیزی نیست که تاثیر چندانی در هزینه های زندگی مردم داشته باشد که قیمت آن 1000 تومان بالا و پایین شود.
قاعدتا چون در مقطعی از زمان هستیم که مصرف زولبیا و بامیه افزایش پیدا کرده است همین افزایش قیمت 1000 تومانی به اصطلاح بیشتر به چشم می آید و با واکنش شهروندان روبرو می شود. این موضوع را قبول دارید؟
به نظر من خود مسئولان این موضوع را بزرگ کرده اند. ما بارها گفته ایم بحث شیرینی دانمارکی و یا زولبیا و بامیه کالایی نیست که هر لحظه تغییر کند. در رابطه با موضوعی ساعت های بحث می شود که خیلی در هزینه های خانوار نقشی ندارد. به طور مثال قیمت پیشنهادی اتحادیه شیرینی برای زولبیا و بامیه 5600 تومان بود که در نهایت 4500 تومان مصوب شد. اگر فرض بگیرید قیمت پیشنهادی ما عملی می شد، دو کیلوگرم زولبیا و بامیه برای یک خانواده در طول ماه مبارک رمضان چه قدر هزینه داشت؟ آیا هزار تومان اثر زیادی در هزینه های زندگی دارد؟ نه اینکه شیرینی فروش ها بخواهند تخلف و گران فروشی کنند بلکه باید صنعت شیرینی تشویق شود و از بهترین مواد اولیه استفاده کند. باید صنعت شیرینی سازی پیش برود و در نهایت بتوانیم روی صادرات شیرینی کار کنیم. وقتی فشارهای نرخ گذاری باشد این اتفاق نمی افتد. البته نرخ گذاری شیرینی در حال حاضر از نرخ گذایر دولتی خارج شده است اما زمانیکه نرخ گذاری دولتی روی شیرینی داشتیم بسیار کار ما عقب می رفت.
در حال حاضر برخی قنادی ها، شیرینی های لوکس تری به فروش می رسانند و قاعدتا قیمت آنها هم بیشتر است. نکته اینکه بسیاری از شهروندان هم از محصولات این قنادی ها استقبال می کنند. بر این اساس می توان گفت برخی از شهروندان خودشان به دنبال کیفیت بهتر هستند هر چند بهای بیشتری مجبور باشند پرداخت کنند. این را قبول دارید؟
ما بر اساس خواسته مردم سطح شهر آمارگیری کردیم. اصلا شمال و جنوب هم ندارد. یعنی در شهر ری هم که در جنوب تهران واقع شده است مردم به دنبال شیرینی خوب هستند. بنابراین مشاهده می کنیم در آمل و بابل قنادی ای هست که کیفیت شیرینی آن در سطح بهترین شیرینی فروشی های تهران است و پر فروش ترین است. علت آن هم این است که مردم دنبال شیرینی خوب هستند. قنادی هایی که شیرینی خوب تولید می کنند، فروش خوب دارند و مردم از آنها راضی هستند. قیمت آنها هم طبیعتا نسبت به قنادی هایی که شیرینی معمولی تولید می کنند بالاتر است اما نکته جالب اینجاست که قنادی هایی که شیرینی با کیفیت تری تولید می کنند مشتری های بیشتری هم دارند. به هر صورت شیرینی مواد غذایی است و مردم دنبال نوع با کیفیت آن هستند. مقید نیستند حتما یک کالای بی کیفیت و ارزان را استفاده کنند.
در این میان به طور معمول شیرینی های پر مصرف هم وجود دارد. قیمت شیرینی های پر مصرف چگونه است؟
5 قلم شیرینی پر مصرف داریم. این 5 قلم به این قیمت ها به فروش می رسد: شیرینی تر خامه ای 6400، گل محمدی 4600 تومان، زبان و پاپیونی 5200 تومان، برنجی 5200 تومان و کیک یزدی هم 4300 تومان. این 5 قلم را قیمت داده ایم که قنادی های سطح شهر باید به همین قیمت بفروشند. البته باید به این نکته اشاره کرد که برخی از قنادی ها می آیند و روی شیرینی های خامه ای را با برخی میوه ها و دسر، شکل می دهند که طبیعتا قیمت آن با کیلویی 6400 تفاوت دارد و قیمت بیشتری دارد. البته اگر در برخی موارد شهروندان احساس می کنند که با قیمت غیر متعادلی شیرینی به فروش می رود می توانند با اتحادیه تماس بگیرد تا سریعا پیگیری صورت گیرد.
شما در میان اتحادیه هایی قرار می گیرید که شکایت مردم زیاد است؟
باور کنید اصلا شکایت نداریم. هم شماره تلفن های اتحادیه در این رابطه وجود دارد و هم 124 اگر شکایتی باشد به ما خبر می دهد. من حتی برای نوروز هم پرس و جو کردم در مجموع هشت شکایت بود که آمار ناچیزی است. برای یک صنف و این همه مصرف کننده هشت شکایت تقریبا صفر است. حتی با سرپرست معاونت توسعه بازرگانی داخلی وزارت صنعت، معدن و تجارت هم چند روز پیش صحبت کردم، عنوان کردم در چند روزی که از اعلام نرخ زولبیا و بامیه برای ماه مبارک رمضان گذشته است هیچ گونه شکایتی نداشتیم.
چرا؟
چون همکاران ما همراهی خوبی می کنند. وقتی می گوییم شیرینی را با این قیمت توزیع کنید ممکن است راضی نباشند اما همراهی می کنند و جای تشکر دارد. بقیه اقلام شیرینی البته نرخ مصوب ندارد. که به طور مثال می توانم به عنوان دسر اشاره کنم.
در مجموع چند قنادی مشغول به کار هستند؟
در تهران 1600 قنادی داریم. در کل کشور حدود 30 هزار واحد صنفی داریم.
قنادی ها درجه بندی می شوند؟
بله. سه درجه یک، دو و سه داریم. کنار پروانه کسب درجه قنادی مشخص شده است.
معیار درجه بندی به چه شکلی است؟
معیار کیفیت جنسی است که تولید می کنند. همچنین فضای کارخانه و ماشین آلات هم اثر دارد. اما بیشتر از هر چیز محصولی است که تولید می شود.
در حال حاضر قنادی ها تولید کننده هستند یا اینکه در محلی محصولات مشابه تولید می شود و سپس در قنادی ها توزیع می شود؟
در 1600 قنادی ای که در تهران هستند حدود 1100 تا خودشان تولید می کنند.
قیمت زولبیا و بامیه هم همانطور که اشاره کردید 4500 تومان مصوب شد؟
بله. در رابطه با قیمت زولبیا و بامیه در ماه مبارک رمضان باید بگویم قیمت زولبیا بامیه درجه یک 4500 تومان و قیمت درجه دو این محصول 4000 تومان است. قنادی ها و شیرینی فروشی ها با کیفیت بالا زولبیا و بامیه را به همین قیمت می فروشند. تمام قنادی های تهران زولبیا و بامیه درجه یک را کیلیویی 4500 تومان می فروشند. البته برخی شهروندان شاید در رابطه با زولبیا و بامیه سفارش هایی داشته باشند که با قیمت بیشتری تمام شود. ممکن است شهروندی خودش نوعی از زولبیا و بامیه را سفارش دهد که قاعدتا قیمت آن متفاوت است. در مجموع قیمت زولبا بامیه درجه یک 4500 تومان است. ممکن است برای قنادی ها این رقم سود نکند اما با این قیمت به فروش می رسانند. باید به این نکته هم اشاره کنم که تولید زولبیا و بامیه هزینه تولید زیادی دارد. کسانی که زولبیا و بامیه تولید می کنند دستمزد های بالایی دارند. 4 میلیون تومان برای یک ماه می گیرند. بنابراین این محصول چیزی نیست که خیلی ارزان تمام شود.
برخی اظهار نظر ها هم در همان روز های نخست از سوی کارشناسان تعذیه در رابطه با مصرف زولبیا و بامیه منتشر شد. این نکات بر روند فروش محصول زولبیا و بامیه را چگونه پیش بینی می کنید؟
در رابطه با برخی اظهار نظر هایی که طی روزهای گذشته در رابطه با مصرف نکردن زولبیا و بامیه مطرح شده است نیز باید بگویم این حرفها درست نیست. در رابطه با خود این محصول باید بگویم بسیار محصول خوب و مغذی است. برخی متخصص های تغذیه اظهار نظر کرده اند که نباید از این محصول استفاده کرد اما من باید بگویم ترکیبات زولبیا و بامیه شامل تخم مرغ، نشاسته، ماست، زعفران و شکر است. بررسی این ترکیب ها نشان می دهد که محصول بدی نمی تواند باشد. از سوی دیگر اداره بهداشت از تمام قنادی ها نمونه برداری می کند و اگر کوچک ترین اشکالی باشد برخورد می کند. اینکه کسی چربی و قندش بالا است و دکتر برای آن تجویز کند که زولبیا و بامیه خوب نیست قضیه اش فرق دارد اما اینکه بگوییم زولبیا و بامیه اصلا خوب نیست واقعا بی انصافی است. اکثر کشور های همسایه و عربی شکل های دیگر زولبیا و بامیه را تولید می کند و نباید ذهن مردم را مشوش کرد. همانطور که اشاره کردم بسیار مواد اولیه خوبی دارد.
3939
نظر شما