مجتبی واحدی که مدتی است اعلام جدایی از کروبی کرده، خطاب به اردشیر امیرارجمند نوشت: موضع شجاعانه کروبی و موسوی به نفع دیدگاه های سازشکارانه سانسور می شود. به نظر می رسد عده ای که احتمالاً در جبهه اصلاحات خودی تلقی می شوند به دنبال آن هستند که اقدامات غیرموجه خویش را مستند به دیدگاه های آن دو نشان دهند و بدین طریق بابت حضور در نمایش انتخابات بر سر میرحسین موسوی منت هم بگذارند! من نمی دانم موسوی چه قدر امروز بیانیه شماره 17 را راهگشا می داند که دوستان در حد افراط به وفاداری بر قانون اساسی پافشاری می کنند.
وی اضافه کرد: گمان می کنم نمی توان با خلاصه کردن همه چیز در سخنی که موسوی بیش از چهارصد روز قبل از آغاز حبس خانگی خود گفته چارچوبی مطابق میل برخی افراد ساخت و هرکس را که با ارائه شواهد و قرائن کافی، خواستار «در انداختن طرحی نو» است از میدان به در کرد. آنچه باعث نگرانی شده ومی شود تلاشی است که عده ای از مشتاقان حضور در نمایش انتخاباتی سال 92 آغاز کرده اند. آنها با بزرگ نمایی بخشی از بیانیه 17 و سانسور روح اصلی آن بیانیه به دنبال توجیه نزدیک شدن احتمالی خود به حکومت هستند. این سانسورچی های مدعی اصلاح طلبی با پذیرفتن دخالت نظام در موضوع تایید صلاحیت ها، در محافل خود به دنبال شناسایی کسانی هستند که امکان عبور از فیلتر شورای نگهبان را داشته باشند.
واحدی نوشت: آنها به صورت افراطی بر «وفاداری به قانون اساسی» که بنا بر دلایل فراوان موسوی می تواند در آن تجدیدنظر کرده باشد تکیه می کنند و در عین حال با توسل غیرصادقانه بر بیانیه هفدهم، بسیاری از «مسلمات» آن بیانیه را سانسور می نمایند. از جمله، در حالی که اصولی ترین راه حل های مندرج در بیانیه هفدهم، رهایی همه زندانیان سیاسی و آزادی مطبوعات است، عده ای با سانسور این بخش از دیدگاه های موسوی، به دنبال همراه ساختن سایر اصلاح طلبان با این دیدگاه خطرناک هستند که «آزادی مطبوعات و رهایی زندانیان سیاسی اگرچه مهم است اما اولویت اول نیست.» البته کسی نمی تواند از مشتاقان شرکت در انتخابات بخواهد که بر این اشتیاق خویش لجام بزنند اما توجیه این اشتیاق با گرته برداری غیرامانت دارانه از بیانیه هفدهم و سایر مواضع موسوی و کروبی، کاری غیراخلاقی و خسارت بار است که توقع می رود شما، در برابر آن بایستید.
وی خاطرنشان کرد: اگر کسانی مایلند بیانیه نهصد و پنجاه روز پیش موسوی را بدون توجه به همه وقایع دو سال و نیم اخیر، معیار همه فعالیت های خویش قرار دهند حق آنست که از تحریف و تفسیر رندانه آن جلوگیری نمایند. فراموش نکنیم که آن افراد هیچگاه به صورت کامل با جنبش سبز و ادعای اصلی آن یعنی دزدیده شدن آرا همراه نبوده اند. تفاوت دیدگاه آنان با موسوی و کروبی در مقوله انتخابات نیز در روز دوازدهم اسفند 90 آشکار شد.
یادآور می شود امیر ارجمند از حامیان تحریم انتخابات مجلس بود اما پس از شرکت خاتمی در آن انتخابات سعی کرد به توجیه این اقدام بپردازد.
/29217
نظر شما