در تعریف و داوری‌های استراتژیک مربوط به جنگ، اگر نیروی مهاجم به اهدافش دست نیابد شکست خورده است. تاکنون در جنگ و نه در کشتار و ویرانی، اسراییل هنوز پیروز نهایی نیست. مشخص است که اسرائیل گرفتار شده است اما در آینده نزدیک می‌توان ارزیابی بهتری در این باره داشت.
در خصوص اعلام آتش بس در غزه، اسرائیل واژه حقوقی آتش بس را استفاده نکرده است بلکه اعلام توقف عملیات نظامی کرده و در ادامه طرف اسرائیلی ادامه حضور تانک‌های نظامی خود در غزه را با هدف پاسخ‌گویی به منابع شلیک آتش اطلاع داده است، بنابراین باید صبر کرد تا 24 ساعت از اعلام توقف عملیات نظامی اسرائیل بگذرد. هنوز مشخص نیست که بحث توقف عملیات صرفا به دلیل استفاده از تفاهم‌نامه امنیتی ممنوعیت قاچاق سلاح به غزه میان رایس و لیونی صورت گرفته است و یا اساسا به دنبال آتش بس بوده، آیا از موضع ناتوانی در سرکوب جنبش حماس تن به این اقدام داده است که در این خصوص دلایل زیادی وجود دارد. اگر آتش بس میان اسرائیل و حماس نهادینه شد می‌توان این موارد را تحلیل کرد.
از سوی دیگر تفاهم‌نامه امنیتی اسرائیل و آمریکا موضوعی خطرناک است؛در واقع اسرائیل قصد داشت قبل از پایان ریاست جمهوری جرج بوش، از ایالات متحده آمریکا در مورد اهرم‌های آینده فشار بر ایران و روسیه تضمینی امنیتی بگیرد تا باراک اوباما را در مقابل عمل انجام شده قرار دهد. از این به بعد خلیج عدن، اقیانوس هند، دریای مدیترانه و دریای سرخ و سواحل شرق آفریقا در معرض بازرسی‌های احتمالی ناوچه‌های جنگی ناتو قرار خواهد گرفت که تاحدودی ناامن کردن آبراه‌های بین‌المللی محسوب می‌شود. باید دید که ابعاد این تفاهم‌نامه در همین حد است و یا گسترش خواهد یافت، هنوز این امر مشخص نیست و همه چیز بستگی به این دارد که در روی زمین و در غزه چه حوادثی رخ دهد.
اسرائیل از این جنگ خسته و فرسوده و ناکام بیرون آمده است. این رژیم قصد داشت در روزهای پایانی و پیش از روی کار آمدن اوباما از یک سو و پیش از آغاز رقابت های انتخابات پارلمانی اسرائیل از سوی دیگر، به پیروزی سمبلیک در حدی که اولمرت اعلام کرد دست یابد. تفاهم‌نامه ممنوعیت قاچاق سلاح به غزه یکی از پیروزهای سمبلیکی است که لیونی می‌توانست برای افکار عمومی اسرائیل و به عنوان دستاورد جنگ اعلام کند.
نظر شما