آیا اهانت به مقدسات مسلمانان یکی از مصادیق اهانت به حقوق بشر است؟

با توجه به تولید فیلم موهن پیامبر اکرم (ص) در هفته های اخیر و به دنبال آن برگزاری اعتراضات و راهپیمایی های مختلف در سرتاسر جهان توسط مسلمانان این مساله بیش از بیش مورد توجه قرار می گیرد که با مروری بر سابقه حرکت های ضد اسلامی، این اقدام جزو اولین حرکت های ضد اسلامی کشورهای غربی و خصوصا آمریکا نبوده و آخرین اقدام آنها هم نخواهد بود.

 از طرف سازمان های اسلامی بین المللی و نهادهای حقوق بشر باید راهکاری برای این معضل اندیشیده شود چرا که دین جزو یکی از بنیادی ترین باورهای جامعه مسلمانان است و هرگونه توهین به دین و باورهای پیروان ادیان نوعی توهین مستقیم به جامعه مسلمانان و نقض حقوق بشر تلقی می شود .

از جمله اولین نهادهایی بین المللی که برای احقاق حقوق نقض شده مسلمانان در خصوص اهانت به پیامبر گرامی اسلام اقدام کرد کمیسیون حقوق بشر سازمان همکاری های اسلامی بود که این کمیسیون ضمن محکومیت این عمل شنیع و اعلام کرد: طبق قوانین حقوق بشر بین المللی، ماده 19 میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی که هرگونه واکنش های خشونت آمیز، توهین به ادیان و مردم را نقض حقوق بشر می خواند، این حرکت نیز سوء استفاده غیر مسوولانه از حق آزادی بیان تلقی می شوند و تمامی دست اندرکاران و دولت های حامی از این حرکت ناقض حقوق بشر تلقی می شوند و بایستی پاسخگوی امت بزرگ اسلامی در سرتاسر جهان باشند.

هر انسانی دارای حق ذاتی زندگی است و هیچ کس را نمی توان خود سرانه از این حق محروم ساخت چنانچه در آموزه های اسلام نیز چنین عنوان شده است که قتل یک نفر به عنوان کشتن همه مردم است پس با این نکته می توان به تقدسی که اسلام برای زندگی انسان قائل است پی برد، اما چرا دیگر ادیان و پیروان آن به راحتی به خود اجازه می دهند به باورهای اسلامی توهین کنند؟ چرا هنگامی که در یکی از کشورهای دنیا به فردی عادی توهین یا به هر نحوی بر اساس قوانین جاری دستگیر می شود همه کشورهای غربی با غول های رسانه ای خود شروع به تبلیغات و محکوم کردن کشورهای ثالث به نقض حقوق بشر می کنند، اما به راحتی به خود اجازه می دهند که به فردی گرانقدر همچون پیامبر عظیم الشان اسلام حضرت محمد(ص) توهین کرده و عمل خود را آزادی بیان و دفاع از توهین کننده را دفاع از حق آزادی بیان بنامند؟ و در مقابل وقتی با خشم مسلمانان و محبان آن روبرو می شوند آن را خشونت و وحشی گری می نامند، آیا این همان حقوق بشری است که کشورهای غربی می خواهند پیاده اش کنند و با آن به همه کشورهای دنیا نظم نوین جهانی را هدیه نمایند؟

اما در مقابل پاسخ هایی که از کشورهای غربی مدافع این گونه حرکات می دهند بسیار جالب است این کشورها اعلام می کنند که این حرکت سازمان دهی نشده بوده و کار برخی از افراطی ها است و هر گروهی حق دارد از آزادی بیان برخوردار بوده و به بیان عقاید خود بپردازد، حال اینکه گروه های اسلامی حتی برای انجام فعالیت های مشروع خود باید کسب اجازه نموده و یا همه فعالیت های آنها توسط سازمان دولتی و دستگاه های اطلاعاتی کشورها تحت مراقبت خواهد بود، حال باید از این کشورها پرسید آیا اگر گروه های اسلامی جزء گروه هایی محسوب نمی شوند که باید دارای آزادی بیان باشند؟ یا فقط گروه های حق استفاده از حق آزادی بیان را دارند که بر طبق میل و خواسته های شما گام بر می دارند چرا هنگامی که گروه های تند رو به مبانی دینی امتی بزرگ توهین می کنند آزادی بیان تلقی می شود ولی هنگامی که مسلمانان در مقابل توهین خواستار دفاع می شوند وحشی لقب می گیرند؟ اما دولت های غربی باید آگاه باشند که نتیجه این کارها بیش از بیش دامنگیر خود و امنیت کشورهایشانه بوده و دفاع از گروه های خاص برای تضعیف یا تخریب ادیان دیگر در جامعه موجب ایجاد خشونت و نفرت در جامعه شده و بعدها موجب بروز جنگ های داخلی و حرکت های تلافی جویانه خواهد شد که در نتیجه به هرج و مرج کشیدن و نا آرام کردن کشور خودشان خواهد انجامید.

پس با توجه به مسائل فوق الذکر لزوم پیگیری حقوق نقض شده تمامی مسلمانان جهان در سازمان های حقوق بشر بر پایه قوانین تصویب شده توسط خودشان دوچندان می شود چرا که با روندی که در پیش است موج نفرت و خشونت در بین مردمان جهان بیشتر شده و صلح و ثبات را از مردم خواهد ربود.

/30362