ارادت خاص روسای جمهور آمریکا به هنرمندان / از الویس پریسلی تا مایکل جکسون

ماجرای پیوند سینما و سیاست از سال 1930 شروع شد. وقتی لوییس ‌بی.‌مه‌یر مدیر کمپانی مشهور متروگلدوین مایر از کالوین کولیج دعوت کرد تا از استودیو بازدیدی به عمل آورد.

در آنجا رئیس‌جمهور آمریکا شاهد فیلمبرداری یک فیلم موزیکال بود که مری پیکفورد ستاره مشهور آن زمان هم در آن بازی می‌کرد. از همان زمان هالیوود دریافت که می‌تواند از قدرت کاخ سفید و واشنگتن برای تجارتش استفاده کند. از آن طرف هالیوود یکی از بازارهای مهم سیاسی آمریکاست. برخی فیلمسازان و بازیگران هالیوودی کاملا در سیاست مداخله دارند. فیلم‌های هالیوودی یکی از ابزارهای سیاستمداران برای ارائه و گاهی تحمیل سیاست‌هایشان است. به همین جهت هم گاهی روسای جمهور آمریکا روابط بسیار صمیمانه‌ای با سینماگران دارند تا از محبوبیت و شهرت آنها به نفع خودشان استفاده کنند.

این روزها بسیاری از سینماگران هالیوود به ریاست جفری کاتزنبرگ، مدیر اجرایی کمپانی دریم‌ورکز برای باراک اوباما تبلیغ می‌کنند از میان آنها می‌توان به جرج کلونی اشاره کرد. جالب است که همیشه دموکرات‌ها میان سینماگران هالیوودی از محبوبیت بیشتری برخوردار بوده‌اند، اما به‌نظر می‌رسد عملکرد ناموفق این چند ساله اوباما این معادله را به هم زده و بین سینماگران هالیوود تفرقه انداخته است. این فهرستی از برخی روسای جمهور آمریکا و دوستان سینماگران و هنرمند‌شان است.

لیندون جانسون و کارول چنینگ

جانسون که از رقابت با کندی رنج زیادی می‌برد، خیلی خوشحال شد وقتی هنرمند مشهور آن زمان کارول چنینگ آهنگی با عنوان «سلام جانسون» را در کمیته حزب دموکرات در سال 1964 بر روی یک ملودی مشهور خواند. جانسون از چنینگ تشکر کرد و از آن به بعد آن‌ها دوستان یکدیگر شدند. سال 1967، جانسون برای قدردانی از چنینگ او را دعوت کرد تا در کاخ سفید برنامه اجرا کند.

جان.اف.کندی و فرانک سیناترا

سال 1960 جان.اف.کندی که نامزد ریاست جمهوری بود فرانک سیناترا، خواننده و بازیگر مشهور آن زمان را در لاس‌وگاس سر یکی از اجراهای سیناترا ملاقات کرد. آن دو به هم خیلی نزدیک شدند و سیناترا نسخه ویژه‌ای از «امیدهای بزرگ» را در کمپین تبلیغاتی کندی اجرا کرد، اما رابطه آنها در سال 1962 قطع شد چون کندی به توصیه برادرش رابرت کندی، به دلیل روابط مشکوک سیناترا با سران مافیا از وی کناره گرفت و به جایش در خانه بینگ کرازبی رقیب سیناترا مهمانی تبلیغاتی‌اش را برگزار کرد.
 

ریچارد نیکسون و الویس پریسلی

در سال 1970 الویس پریسلی بدون اعلام قبلی در کاخ سفید ظاهر شد. ماجرا این بود که او نامه‌ای به نیکسون نوشته بود. در متن نامه آمده بود: «من مطالعات عمیقی درباره شست‌وشوی مغزی توسط کمونیست‌ها و استفاده آنها از مواد مخدر انجام داده‌ام.» پریسلی از رئیس‌جمهور درخواست کرد که عضو جنبش فدرال مبارزه با مواد مخدر شود.(خود پریسلی هم زمانی طولانی درگیر اعتیاد بود.) در طول این ملاقات هر دویشان کاملا هم‌سطح و راحت به‌نظر می‌رسیدند. بعدها نیکسون نشان برجسته دفتر مبارزه با مواد مخدر را به پریسلی داد و او را به عنوان «دستیار مخصوصش» در این امر معرفی کرد.
 

جرج بوش و دانا کاروی

در سال 1992 جرج بوش پدر رئیس‌جمهور آمریکا بود. او یک برنامه کمدی در تلویزیون دید، که بعدا در نمایش معروف «شنبه‌شب‌ها» هم تکرار شد، از کمدینی که ادای او را در می‌آورد. از همان زمان بوش به کاروی علاقه‌مند شد و شبی او و همسرش پائولا، مهمان رسمی کاخ سفید و جرج بوش و همسرش باربارا بودند. کاروی به یکی از طرفداران حزب جمهوری‌خواه و بوش تبدیل شد.

ریچارد نیکسون و سامی دیویس جونیور

سامی دیویس یکی از آن سرگرمی‌سازهایی بود که در عرصه‌های زیادی فعالیت کرد. کمدین بود، آواز می‌خواند، روی صحنه تئاترهای برادوی حضور داشت و مدتی هم در تلویزیون فعال بود. اول قرار بود در کمپین کندی باشد، اما سیناترا به دلیل ازدواج او با می بیت، که یک بازیگر سیاسی بود و به عقیده خودش التقاط نژادهای مختلف او را بیرون کرد. آن‌ها پشتیبانی دیویس را از دست دادند و او در انتخابات 1972 از نیکسون حمایت کرد.

در یک مراسم رسمی، درست بعد از آنکه نام نیکسون به عنوان نامزد در انتخابات مجدد ریاست‌جمهوری اعلام شد، طی یک حرکت از پیش تعیین‌نشده نیکسون را در آغوش گرفت. سیناترا با عقاید تندش یکی از مهم‌ترین حامیان کندی را از وی گرفت. هرچند خود سیناترا هم بعدها توسط کندی طرد شد! معلوم است که عدالت بالاخره اجرا خواهد شد!

باراک اوباما و جی لنو

در 24 اکتبر 2012، ‌باراک اوباما رئیس‌جمهور آمریکا برای مناظره با نامزد حزب جمهوری‌خواه میت رامنی،‌ در استودیوی برنامه «شوی امشب» حاضر شد در حالی که کمتر از دو هفته به روز انتخابات باقی مانده بود. این پنجمین بار می‌شد که اوباما در این برنامه شرکت کرده بود. برنامه‌ای که مجری آن جی لنو تقریبا به اندازه ستارگان هالیوود مشهور است. در طول مدت زمانی که اوباما برای انتخاب شدن دوباره کمپین تبلیغاتی‌اش را تشکیل داده در برنامه‌های تلویزیونی «شوی دیروقت» با اجرای دیوید لترمن و «نگاه» و «شوی روزانه» هم شرکت کرد علاوه براینکه مهمان مخصوص برنامه شکبه MTV هم شد. در طول حضور در برنامه «شوی امشب»، اوباما روپرت مرداک، نامزد جمهوری‌خواه مجلس سنا را به جرم تجاوز متهم کرد و چند نفر از اعضای مهم حزب جمهوری‌خواه را مسخره کرد. کاملا مشخص بود که جی لنو به‌خاطر سابقه دوستی با اوباما به وی فرصت می‌دهد تا راحت‌تر از رامنی حرف‌هایش را بزند. هرچند در اولین مناظره رامنی موفق شده بود کاملا اوباما را خرد کند.

رونالد ریگان و مایکل جکسون

رونالد ریگان خودش بازیگر سینما بود. گرچه هیچ‌وقت بازیگر مهمی نشد، اما به هر حال او رئیس‌جمهوری بود که سابقه حضور در سینما را به صورت عملی تجربه کرده بود. درست شبیه به رابطه‌ای که نیکسون با پریسلی داشت، ریگان هم نشان مخصوص ارتش را در گردهمایی سال 1984 در کاخ سفید به‌خاطر مبارزه با مصرف نوشیدنی‌های الکلی به جکسون اعطا کرد.

جرج دبلیو بوش، مارتین اسکورسیزی و استیو مارتین

البته این چند نفر را نمی‌شود جزو رفقای خوب هم به حساب آورد. فقط یک مناسبت باعث شد که آنها کنار هم قرار بگیرند. در سال 2007 در سالن کندی به مناسبت سی‌‌امین سالگرد ترور وی، مارتین اسکورسیزی، کارگردان و استیو مارتین، بازیگر در لژ مخصوص رئیس‌جمهور آمریکا در کنار جرج. دبلیو بوش و همسرش لورا نشسته بودند در حالی که کاندولیزا رایس وزیر امور خارجه بوش در ردیف دوم قرار داشت! در آن مراسم از اسکورسیزی و مارتین به دلیل خدماتی که به هنر سینمای آمریکا انجام داده بودند،‌ تقدیر شد. لئون فلیشر پیانیست و برایان ویلسون موزیسین هم جزو تقدیرشدگان بود.

بیل کلینتون و استیون اسپیلبرگ

سال 1994 بود که در مراسم شامی که برای بوریس یلتسین، رئیس‌جمهور روسیه در کاخ سفید تدارک دیده شده بود، کلینتون برای اولین‌بار اسپیلبرگ کارگردان را هم دعوت کرد. درست زمانی بود که اسپیلبرگ، دیوید گفن و کاتزنبرگ تصمیم داشتند کمپانی دریم‌ورکز را تاسیس کنند. معلوم بود که کلینتون می‌خواست از این فرصت به بهترین نحو استفاده کند تا بعدها دریم‌ورکز جزو حامیان دموکرات‌ها شود. اسپیلبرگ یک‌بار دیگر در سال 1998 این‌بار در یک مراسم خصوصی با کلینتون دیدار کرد.

58301