آزمون بندگی

محرّم، مقام آزمون است و امتحان و بلایی بس عظیم. و حسین (ع) سربلندترین آزموده تاریخ.
تحرک خونین امام شهیدان نه از سر نفسانیت و هوا، بلکه در طریق صلاح و ارشاد و اصلاح و رشد.
آنگونه که فرموده انما خرجت لطلب الاصلاح فی امه جدّی
امتی که کمتر از نیم قرن پس از رسول نورانی (ص) میوه دل او را خارجی نامیدند. همو که جایش بر سینه برترین مخلوقات بود. و این امت به کجی راهشان مباهات می‌کردند و هتاکان به مقام الهی را ,امیرالمومنین لقب می‌دادند. و دنیا، مدار، گشت و حسین و تفکر حسینی دیگر در این مدار اهمیتی پیدا نمی‌کرد که بلکه مانع بود. پس دنیای برای دنیا بایستی بدون حسین (ع) باشد. و حسین و خاندانش گرفتار شمشیر و خون گردیدند.
او فریاد می‌زد که آی امت جدّ مهربانم امروز معروفتان منکر شد و زشت‌ها زیبا، حسین آشوبگر و یزید محترم.
حنجر خویش را به صدای قرآن می‌گشود ولی، هلهله و فریاد مقابل, تاب شنیدن صدای آسمان را نداشت.
گواه مظلومیت آورد، سندهایی شش ماهه و نوجوان و جوان و تمثال جدّ نورانی را در قامت علی اکبر، اما دیگر نمی‌دیدند.
او دستار رسول مهربان را دلیل نسبت سخنان حق می‌دانست و دعوت به طریق و سنت او می‌کرد ولی نمی‌پذیرفتند.
هر چه کرد که یاوران حقیقت را بیفزاید و درآمدگان به دوزخ را بکاهد او را یاری نکردند.
پاسخ رفتارشان را چنین داد{ ملئت بطونکم من الحرام فطبع الله علی قلوبکم. }
حرام خواری کردید، نور خدا هم قلبتان را نمی‌آراید.
- محرّم ماه تبلیغ نور است و خدا، حقیقت و وجدان، دین و مناسک و انسان و انسانیت.
- محرّم زمان سنجش است، سنجش نفس با ملاک آسمان و طریق گشودن از خدا به دلهای خاکی با اتصالی حسینی.
- محرّم تبلیغ استواری و ایستادگی است. محرّم دمیدن صور است بر گوش‌های مرده و بیدار کردن خفتگان.
- محرّم زنگ است و هشدار، محرّم زنگار می‌زداید و معطر می‌کند.
- محرّم دلدادگی است و جان باختن.
- محرّم سرافرازی است و سربرفرازی.
- محرّم خون است ولی طهارت بخش.
- محرّم پیروزی است ولی با لشگر سرها بر روی نی‌ها.
- محرّم عطر است، عطر عاشقی.
- محرّم مهر است، مهر پدر بر بالین جوان.
- محرّم غم است بر حنجر لطیف‌تر از برگ گل سرخ.
- محرّم غیرت است بر خیمه‌های سوزان.
- محرّم وفاست با لب‌های خشک میان دریا.
- محرّم برخاستن از نفس است اما بدون دست.
- محرّم وداع است با دنیاخواهی.
- محرّم نگاه است به افق در غربت.
- محرّم تنهایی است در غروب.
- محرّم صدای یاری خواستن با گلوی خشک.
- محرّم رزم است و خون.
- قلب و تیرهای آخته
- سر است و خنجر
- ستوران و استخوان شکسته
- و فریاد وا محمدا تا قیامت بر فراز کربلا.......