پرویز شیخ طادی معتقد است که به غیر از بازیگران و کاردانان، صاحبان اندیشه، سرمایه‌گذاران و تهیه‌کنندگان، نیز در فساد و کج‌روی‌های سینما دست دارند. او کارگردان شکارچی شنبه است که مقام معظم رهبری فیلمش را ستوده و ساخت آن را حرکتی برای مقابله به مثل با غرب قلمداد کرده‌اند که باید ادامه یابد. پرویز شیخ‌طادی معتقد است این بخش از اهالی سینما برای تامین منافع‌شان به مباحث غریزه‌ای می‌پردازند تا مخاطب بیشتری جذب شود.
به‌طور عام، علل پدیده‌ای که قشر حزب الهی از آن با عنوان فساد حاکم بر سینما یاد می‌کند چیست؟
بزرگترین مشکل ما این است که از نظام سرمایه‌داری در سینما آگاهی کامل نداریم. ارزش‌های فرهنگی و اخلاقی‌مان را کنار گذاشتیم و حفظ و حراست از سرمایه مالی برایمان در الویت است. تلاش کردیم که در کوتاه مدت سرمایه‌مان را بگذاریم و به در‌آمد‌های کلان دست پیدا کنیم، ولی غافل از اینکه در درازمدت به یک باخت فرهنگی کلان دست پیدا می‌کنیم متأسفانه فیلمنامه‌نویس‌های ما یا کم می‌نویسند، یا اصلا نمی‌نویسند و یا خود را وفق می‌دهند با حاکمیت سرمایه‌داری که سینما را در بر گرفته است.
در شرایط فعلی، این نویسنده نیست که باعث تولید محتوا می‌شود و نظام ارزشی یک فیلم را ایجاد می‌کند، بلکه نظام سرمایه‌داری است که سفارش می‌دهد چه ارزش‌ها و چه موضوعاتی باید مطرح شود.آیا عقیده یا ایدئولوژی بر سینمای ایران حاکم است؟
متاسفانه خلا افق‌های روشن و مبین، باعث شده است که عقیده مشخصی نداشته باشیم. ما در حوزه سینما زمانی که نا‌امیدی را ترویج می‌دهیم و پوچ‌گرایی را ترویج داده‌ایم، دیگر نمی‌توانیم عقیده واحد و منطقی داشته باشیم. نا‌امیدی برای انسان زمانی رخ می‌دهد که معتقد باشیم خدایی وجود ندارد و در برابر مشکلات هیچ‌کس فریاد رست‌مان نمی‌تواند باشد و تنهایی تنها هستیم. و زندگی‌هایمان از جنبه الهی به جنبه حیوانی تغییر پیدا کند. در اصل ما در زمینه عقیده سینمای کشورمان قانونی تدوین نکرده‌ایم و حساب شده عمل نمی‌کنیم.
نظر شما در مورد ورود حوزه‌های به عرصه فیلم‌سازی چیست؟
همه زندگی در حوزه‌ها است. همه کلید‌های اصلی بشر برای زندگی سعادتمند در حوزه‌های علمیه است. بنده معتقد هستم که اشتباه کردم که مستقیم وارد سینما شدم. بهتر بود اول وارد حوزه می‌شدم و مبانی اولیه را فرا می‌گرفتم و بعد وارد این عرصه می‌شدم.
اختلافات میان متدینین سینمای کشور را چطور ارزیابی می‌کنید؟
اختلاف سلیقه هیچ اشکالی ندارد و باید باشد و موجب پیشرفت هم می‌شود. نباید از اختلافات ترس داشته باشیم. زمانی باید نگران باشیم که در نظر‌هایمان افراط و تفریط باشد. در هر حوزه‌ای افراط و تفریط سرنگون کننده و مخرب است. به نظر بنده باید با مطالعه و تحقیق و واقع‌بینی پیش برویم و لاغیر. نباید از عدالت و اخلاق اسلامی عدول کرد و روشن است و عمل کردن به آن از اصول مکتب ماست. از تهمت زدن‌ها پرهیز کنند اختلاف سلیقه اشکالی ندارد ولی بد اخلاقی فرهنگی برازنده هیچ‌هنرمندی نیست.
کسی نمی‌تواند مکر فساد در سینما شود کما اینکه فساد در بسیاری و تقریبا در تمامی نهاد‌ها وجود دارد، ولی در حوزه سینما که تاثیر‌گذاری فراوانی نیز راهکاری دارید؟
برای سالم‌سازی آن مشکل، باید راهکار داشته باشیم. باید بستری برای پیشگیری و کمتر شدن آن خطا پیدا بکنیم. فساد از اندیشه شروع می‌شود و باید ریشه‌ای به این بحث نگاه کنیم. هرآنچه که در پرده است و نشان از فساد دارد باید ببینیم که قلمش را چه کسی زده و چرا زده؟ در کجا این اندیشه نویسنده شکل می‌گیرد؟ خیلی ریشه‌ای‌تر است از اینکه بگوییم مقصر اصلی و تک مقصر بازیگران هستند. البته آنها می‌توانند قبول بکنند یا نکنند، ولی مهم این است که بدانیم این فساد از کجا در حال شکل‌گیری است. فساد در سینما از حوزه اندیشه شکل می‌گیرد، نه حوزه‌های دیگر. لذا کسانی که می‌خواهند جلوگیری از فساد در سینما کنند باید بروند سراغ صاحبان اندیشه.
30123
نظر شما