این ادعای نگارنده نیست. هم وزیر نیرو گفته بود که رئیس جمهور به زودی با مردم در این باره سخن می گوید، هم نایب رئیس مجلس ساعتی پیش از آغاز سخنان احمدینژاد ابراز امیدواری کرده بود که او در این باره چیزی نگوید {اینجا} و هم مجری برنامه قبل از سخنان رئیس جمهور با اشاره به اینکه دو سال پیش هم در چنین روزهایی بود که رئیس جمهور از اجرای فاز اول قانون هدفمندسازی در تلویزیون خبر داد؛ ذهن مخاطب را به این سو کشاند.
احمدینژاد اگرچه از اجرای این قانون دفاع کرد و همچون گذشته اظهارات منتقدانش درباره عدم توجه به بخش تولید و نرخ فزاینده تورم در نتیجه اجرای ناصحیح این قانون را بی هیچ مستند مشخصی به هیچ انگاشت؛ اما از اجرای فاز دوم آن نیز هیچ نگفت. هرچند باز هم از نهادهای تصمیم گیری خارج از دولت انتقاد کرد که مانع از اجرای سریع این قانون شده و او نمیخواهد این قانون را در حالی که به «خنسی» خورده به دولت بعد تحویل دهد.
بسیاری از سخنان احمدینژاد همچون نپذیرفتن مسئولیت ایجاد تورم کنونی، مقصر جلوه دادن مجلس به دلیل اصلاح قوانینی که در اجرا برای مردم مشکل ایجاد کردهاند، نام بردن از تصمیمی گیرانی مجهول الهویه و انداختن تقصیر همه مشکلات به گردن آنها، انتقاد به هر بخشی غیر از دولت و تاکید بر اینکه دولت به دنبال اختلاف و دعوا نیست و ....همچون دیگر سخنرانیهای تلویزیونی احمدینژاد تکراری بود. اما او که به «مرد پیش بینی ناپذیر» از سوی برخی روزنامه نگاران لقب گرفته، نیامده بود که همینها را بگوید.
شاید تا 5 دقیقه پایانی این برنمه زنده، اظهارات وی وجوه مشترک 70-80 درصدی با سخنان پیشینش داشت، تا اینکه او بدون اینکه مورد سوال قرار بگیرد از لزوم اتحاد مردم در برابر دشمنان خارجی و مشکلات داخلی سخن گفت که تنها از مسیر حضور در انتخابات، امکان پذیر است!
اظهاراتی که با سوال بعدی مجری کامل شد و اینجا بود که او حرف اصلی خود را زد و بی آنکه مستقیما رقبای نامزد احتمالی دولت در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم را مخاطب خود قرار دهد گفت: «انتخابات آزاد حق ملت ایران است و هیچ کس حق ندارد در اراده ملت کوچکترین تاثیری بگذارد. اما کسانی هستند که فکر می کنند بهتر از مردم تصمیم می گیرند و انتخاب می کنند در حالی که خود رهبری هم گفتند فقط یک رای دارند. هر کسی که گوشهای یک رسانهای دارد، فکر نکند می تواند به جای مردم تصمیم بگیرد!»
چه بسا به زعم باهنر، احمدینژاد از مسیر خارج شد و «به خاکی زد» اما رئیسجمهور نشان داده که لوکوموتیو ران ماهری است و از هر جاده خاکیای، بهره تبلیغاتی خوبی به نفع مقاصد خود و دولتش میبرد. چه این بهره مرعوب کردن رقبای انتخاباتی باشد و چه زمینه سازی برای معرفی نامزد مورد حمایت دولت.
نظر شما