به گزارش خبرآنلاین، تازه‌ترین ساخته سودربرگ که با الهام از فیلم‌های آلفرد هیچکاک ساخته شده، یکی از 19 فیلمی است که برای جایزه خرس طلایی و جوایز خرس نقره‌ای این دوره جشنواره برلین رقابت می‌کند.
«عوارض جانبی» با بازی جود لاو، کاترین زیتا-جونز، رونی مارا و چانینگ تیتم همچنین فیلمی است که سودربرگ می‌گوید آخرین اثرش است و قصد دارد بعد از این وقت خود را صرف نقاشی و دیگر برنامه‌هایش کند.
کارگردان 50 ساله که در 2001 برای درام «قاچاق» برنده اسکار شد، روز سه‌شنبه پس از اولین نمایش بین‌المللی «عوارض جانبی» گفت: «دوست داشتم در گرگ و میش دوران کاری‌ام یک تریلر بسازم. راستش را بخواهید می‌خواستم فیلمی بسازم که هم ساختنش بامزه باشد و هم دیدنش.»
تریلر روان‌شناختی «عوارض جانبی» درباره خطرات داروهای ضدافسردگی و صنعت داروسازی است. مارا نقش امیلی همسر یک مدیر وال استریت (تیتم) را بازی می‌کند که به جرم معامله با سوء استفاده از اطلاعات محرمانه مدتی زندانی بوده و تازه آزاد شده است.
امیلی سابقه روان درمانی دارد و اکنون نمی‌تواند خود را با شرایط جدید در خانه تطبیق بدهد. روان‌درمانگر جدید او (لاو) که پزشکی بریتانیایی است، یک داروی تجربی جدید تجویز می‌کند. در واقع یک شرکت داروسازی بزرگ به او پول داده تا این دارو را آزمایش کند. 
جود لاو یکی از بازیگران فیلم «عوارض جانبی» روی فرش قرمز جشنواره برلین
از سوی دیگر، روان‌پزشک سابق امیلی (زیتا-جونز) هم استفاده از این دارو را توصیه می‌کند. چیزی نمی‌گذرد که همسر امیلی با ضربات چاقو به قتل می‌رسد. اثر انگشت امیلی روی چاقوی آشپزخانه پیدا می‌شود، اما او هیچ چیز به یاد نمی‌آورد و همه چیز را گردن دارو می‌اندازد.
ماجرای این زوج مورد توجه رسانه‌های نیویورک قرار می‌گیرد و همه به روان‌درمانگری مشکوک می‌شوند که دارو را برای امیلی تجویز کرده است. آنچه در ادامه روی می‌دهد چیزی است که سودربرگ از آن به عنوان تلاش برای بازی با ژانر تریلر یاد می‌کند.
سودربرگ گفت: «همیشه سعی کردم به هر فیلم با این نگاه نزدیک شوم که قرار است همه فیلم‌های قبلی را نابود کنم. می‌خواستم چیزی بسیار بسیار خالص بسازم. نمی‌خواستم هیچ نمای اضافی یا هیچ لحظه اضافی باشد.»
لاو گفت قبل از بازی در نقش پزشک بریتانیایی فیلم با روان‌پزشکان و بیماران درباره استفاده فراگیر از داروهای ضدافسردگی در آمریکا و تبلیغات گسترده این داروها صحبت کرد.
او افزود: «فکر می‌کنم این شرایط نگران‌کننده است. مشخص است که ما این روزها به راه‌های میان‌بر گرایش داریم. آگهی‌های تبلیغاتی که همه ما می‌دانیم می‌تواند به طور مشخص جبهه‌گیری داشته باشند، روی ارتباط ما با فراورده‌های دارویی تاثیر گذاشته‌اند که لزوما چیز خوبی نیست.»
سودربرگ سال 1989 با اولین فیلم بلند خود «جنسیت، دروغ‌ها و نوارهای ویدئویی» جایزه نخل طلای جشنواره کن را برد و بعدها فیلم‌های متفاوت و موفقی مانند «ارین براکوویچ» و «شیوع» و سری فیلم‌های «اوشن» با بازی جرج کلونی و مت دیمن ساخت.
او در برلیناله سابقه طولانی دارد و پنج فیلم او در این جشنواره به نمایش درآمده است. «عوارض جانبی» از جمعه پیش به طور محدود در آمریکای شمالی اکران شده است.
روز سه‌شنبه همچنین فیلم فرانسوی «کامیل کلودل 1915» ساخته برونو دومون در بخش مسابقه به نمایش درآمد.
ژولیت بینوش در این فیلم زندگی‌نامه‌ای نقش کامیل کلودل محبوبه و منبع الهام سابق آگوست رودن مجسمه‌ساز بزرگ فرانسوی را بازی می‌کند که به یک تیمارستان فرستاده شد.
ژولیت بینوش در صحنه‌ای از فیلم «کامیل کلودل 1915»
بینوش 48 ساله که برای بازی در نقش یک پرستار در فیلم «بیمار انگلیسی» (1997) برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر زن نقش مکمل شد، به خبرگزاری فرانسه گفت برای بازی در نقش کلودل که خودش هم مجمسه‌ساز بود، به لحاظ فیزیکی و ذهنی درگیر شد.
او گفت: «چالش واقعی این بود که کاملا در همه چیزهایی که نشان دادیم غرق شوم؛ احساسات، چشم‌اندازها و اینکه کلودل به مدت 30 سال در یک تیمارستان به حال خود رها شده بود.»
کلودل در 30 سالگی و زمانی که متوجه شد رودن هیچگاه به او متعهد نخواهد شد، او را رها کرد و از همان زمان بود که دچار بحران شد. خانواده بورژوا و ثروتمند کلودل که نمی‌خواستند او برای خودش در پاریس زندگی و کار کند و دلزده از رفتار نامتعارف و پارانویای فزاینده کلودل او را در موسسه‌ای در پروونس زندانی کردند.
کلودل در آنجا در میان آدم‌هایی دچار اختلالات روانی جدی که دائم ناله می‌کردند و فریاد می‌کشیدند و نیاز به مراقبت‌های اولیه داشتند گرفتار شده بود. نقش این آدم‌ها را در فیلم بیماران واقعی بازی می‌کنند.
او از مجسمه‌سازی دست کشید، خیلی کم حرف می‌زد و از رئیس تیمارستان خواهش می‌کرد اجازه بدهد او از آنجا برود، اما پل کلودل برادر کوچک او که به تیمارستان کمک می‌کرد اجازه نداد او از آنجا بیرون بیاید.
بینوش برای حضور در این نقش سه هفته را در یک خانه با بیماران گذراند.
برونو دومون کارگردان «کامیل کلودل 1915» که با فیلم‌هایی چون «انسانیت» و «29 نخل» شهرت دارد، گفت هدفش این بود که روی سه روز از زندگی کلودل متمرکز شود، زمانی که او هنوز امیدوار بود ملاقات با برادرش می‌تواند به معنای رهایی او باشد.
او گفت: «این سیاه‌ترین دوران زندگی او بود، زمانی که او گوشه‌نشین بود. همه چیزهایی که ما از او می‌دانیم از اسناد پزشکی و مکاتبات که فیلم بر مبنای آن‌ها ساخته شده، گرفته شده است.»
ایزابل آجانی دیگر بازیگر فرانسوی هم سال 1988 در یک فیلم نقش کامیل کلودل را بازی کرد.
روز دوشنبه فیلم «پرده» به کارگردانی جعفر پناهی و کامبوزیا پرتوی نیز در بخش مسابقه نمایش داده شد.
شصت و سومین دوره جشنواره فیلم برلین 7 تا 17 فوریه (19 تا 29 بهمن) برگزار می‌شود.
خبرگزاری فرانسه / 12 فوریه / ترجمه: علی افتخاری
5858
نظر شما