آذرجزایری: براساس آمارهای موجود روزانه 45 میلیون مترمکعب گاز در فلرها می سوزند و به تعبیری سالانه 369 میلیارد و 72 میلیون تومان پول ایرانی به هوا می رود اما بخش خصوصی فعال در حوزه انرژی امسال با ارائه طرحی از بهارستانی ها خواست تا با اضافه کردن بندی به قانون بودجه سال 92، اجازه دهند این گاز به مدت 3 سال رایگان در اختیار بخش خصوصی قرار بگیرد و البته پس از این مدت نیز با بهای 1.6 قیمت گاز مصرفی نیروگاه ها در اختیار سرمایه گذاران قرار بگیرد.
این تقاضا در شرایطی مطرح می شود که در سالهای گذشته نیز این موضوع به عنوان یک تکلیف برای دولتمردان در بودجه گنجانده شده بود اما برخی کارشکنی ها جلوی اجرای این قانون را گرفت.
براساس آمار بانک جهانی، 10 درصد کل فلرینگ جهان مربوط به ایران است که در مقام سوم جهانی قرار دارد. در این لیست نیجریه با 16 درصد، روسیه با 11 درصد، ایران 10 درصد ، الجزیره 6 درصد، مکزیک 5 درصد و کشورهای آنگولا، اندونزی و ونزوئلا با 4 درصد در مقام های اول قرار گرفته اند.
جالب توجه این که آمریکا که بیشترین صنایع فرایندی رو در اختیار دارد فقط 3 درصد flaring دنیا را در این گزارش به خود اختصاص داده است.
براساس آمارهای موجود، ایران در سال2006، 12 میلیارد متر مکعب گاز دی اکسید کربن وارد جو کرده اما در حال حاضر این رقم به 10 میلیارد مترمکعب در هر سال کاهش یافته است.
در حالی ایران سومین کشور از لحاظ سوزاندن منابع ملی در فلرها را به خود اختصاص داده که براساس تکنولوژی های جدید و با استفاده از کمپرسورهای چند مرحله ای و افزایش فشار مجددا از گاز موجود در فلر استفاده می شود.
اواخر سال 1389 زمانیکه بودجه سال 90 در حال تصویب شدن بودن چندی از کارشناسان مطرح حوزه انرژی چون علی شمس اردکانی رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران و اکبرترکان معاون سابق برنامه ریزی وزارت نفت با حضور در مجلس تلاش کردند تا بندی به این بودجه مبنی بر مجوز فروش گازفلر به یک سوم قیمت گاز صنعتی به صنعتگران اضافه کنند و در نهایت نیز این بند به قانون بودجه سال 90 افزوده شد که براساس آن هر صنعتگری می توانست تقاضای خرید این گاز را داشته باشد.
این درحالی است که به گفته علی شمس اردکانی یکی از پیشنهاد دهندگان این طرح، چندی از صنعتگران چون کارخانه ای در ایلام خواستار استفاده از این گاز برای تولید آجر شده بود که مسوولان نفتی با بهانه ارائه فرمول خاک رس این کارخانه از فروش این گاز خودداری کردند.
به گفته وی ، هنوز مشخص نیست دلیل نفتی ها برای خودداری از فروش این گاز چه بود. چراکه اگر قرار به سوزاندن گاز هم بود چه فرقی می کرد کارخانه گاز را بسوزاند و یا نفتی ها، بالاخره این گاز اگر تبدیل به تولید نمی شد سوزانده می شد و این همین کاری است که در حال حاضر صورت می گیرد.
رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران در عین حال به تقاضای شرکت صانیر از نفتی ها در سال 90 اشاره کرد و افزود:در سال گذشته شرکت صانیر تقاضا کرد که گاز فلرهای کوچک را وزارت نفت به این شرکت تخصیص دهد تا صرف تولید برق شود اما بازهم با آن مخالفت شد.
براساس اظهارات اردکانی در بودجه سال 91 هم سعی شد تا این بند مجددا به قانون افزوده شود اما نفتی ها با رایزنی در مجلس از اضافه شدن آن به بودجه جلوگیری کردند.
به گفته او، مشخص نیست چه کسانی از وضعیت فعلی سود می برند که از فروش این گاز و مصرف آن در صنعت جلوگیری می شود؟
بنابراین گزارش، در حال حاضر طرح تولید برق از گازهای سوزانده شده در فلرهای خارک سالهاست به مرحله اجرا رسیده اما افتتاح آن علی رغم اتمام تمام پروژه با تاخیر بیش از دو سال مواجه شده است و مشخص نیست چرا مسوولان نفتی از اجرایی شدن این طرح ملی جلوگیری می کنند.
این درحالی است که در حال حاضر هر مترمکعب گاز به بخش صنعت حدود 70 تومان ارائه می شود که در صورت محاسبه یک سوم این قیمت و تاکید برسوزانده شدن روزانه 45 میلیون مترمکعب گاز در فلرها کشور می توانست در صورت اجرایی کردن این طرح درآمدی بیش از 369 میلیارد تومان عاید کشور کند.
با اینحال در شرایط فعلی همچنان گاز در فلرها می سوزد و آمارها حکایت از تنها 45 فلر در پارس جنوبی دارد که روزانه 10 میلیون متر مکعب گاز را به هوا می دهد.
دراین بین روسای کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی ایران و تهران با دعوت از برخی از نمایندگان کمیسیون انرژی مجلس با ارائه طرحی خواستار اضافه شدن بند جدید به بودجه سال 92 شدند.
در این خواسته بخش خصوصی از بهارستانی ها آمده است: در صورتی که بخش خصوصی تمایل به سرمایه گذاری در راستای استفاده از گازهای فلر را با موافقت وزارتخانه ذیربط داشته باشد دولت مکلف است گاز مورد نظر را به مدت 3 سال و پس از آن با بهای 1.6 قیمت گاز مصرفی نیروگاه ها در اختیار سرمایه گذار قرار دهد و مجوز صادرات انرژی حاصل شده را نیز در اختیار سرمایه گذار قرار دهد.
براساس این گزارش، مهمترین پیامد ناشی از سوزاندن گاز، انتشار ترکیبات خطرناک و به نوعی آلودگی هواست. مواد منتشره ناشی از مراحل مختلف فلرینگ شامل ذرات کربن(دوده)، ترکیبات آلی فرار سوخته نشده، مونوکسید کربن، گازهای اکسید نیتروژین، سولفید هیدروژن دی اکسید گوگرد اعلام می شود.
علاوه بر اینها سروصدای ناشی از فلر و خود فرایند احتراق، خطر انفجار و آتش سوزی ناشی از برگشت گاز خروجی به سمت شعله و یا شعله به سمت داخل دودکش، مزاحمت بو، آسیب به گیاهان و جانوران، نور زیاد ناشی از شعله فلر، کاهش لایه اوزون،بارانهای اسیدی و گرمایش جهانی از پیامد زیست محیطی فلر و سوزاندن گازهای مختلف است.
نباید از خاطر برد که اغلب گازهایی که سوزانده می شود در پالایشگاه ها و پتروشیمی هایی است که در شهرهای مسکونی قرار دارند. براین اساس روزانه 10 میلیون مترمکعب گاز در 45 فلر پارس جنوبی سوزانده می شود که این منطقه مسکونی است.
/31221
نظر شما