حضور گسترده هنرمندان در فرمانداری تهران برای ثبتنام در شورای شهر تهران، انعکاس ویژهای در افکار عمومی داشت. امید زندگانی یکی از این نامزدهای انتخاباتی است.
هدف شما از حضور در این عرصه چه بوده است؟
معمولا با هرکدام از دوستان که صحبت میکنیم قطعا میگویند که ما اهداف زیادی را از پیش تعریف کردهایم؛ اما در مورد من، عرض میکنم که اینطور نبوده و اصلا قرار نبود (یعنی تفکر این را نداشتم) برای خدمتکردن به مردم از زاویه شورای شهر وارد بشوم؛ اما در آخرین لحظات یک هفتهای مانده به شروع ثبتنام از طرف یکی از دوستان که دید سیاسی داشتند پیشنهاد شد و بعد دیدم که اگر چنانچه بتوانم وارد این میدان شدم، شاید بتوانم به قشر فرهنگی هنری و متعاقبا سیستم شهرسازی کمکی کرده باشم. در دورههای قبلی اقشار ورزشی بیشتر حضور داشتند. کاری به تأثیر حضورشان ندارم، ولی شاید اگر استفاده درستی میشد ما در زمینههای ساختار ورزشی یا سختافزاری یا نرمافزاری شهر تهران میتوانستیم قدمهای محکمتر و بزرگتری برداریم؛ اما جای حضور هنرمندان خالی بود. منظورم از هنرمند فقط بازیگر نیست؛ منظورم تمام هفت هنر است به اضافه هنرهای مدرن مانند گرافیک و معماری شهری. هنر مدرن امروزی است که بهشدت میتواند در روانشناسی شهری ما تأثیر بگذارد.
خودتان به حضور هنرمندان هر هفت عرصه هنر اشاره کردید؛ اما الان شاهد هستیم که هنرمندان ما محدود شدهاند به طیف سینما و تلویزیون و حتی محدودتر فقط بازیگران یا تهیهکنندگان این عرصه. دیگر عوامل هنرمند در این زمینه وارد میدان نشدهاند.
این نمیتواند ضعف باشد. ما باید به قضیه مستند نگاه کنیم. من دفاع شخصی نمیکنم. ما طیفهای مختلف ورزشی داریم، اما کشتیگیرهای ما رغبت بیشتری برای ورود به شورای شهر دارند. آیا این ضعف است و باید بگوییم که باید تمام صنوف ورزشی باشند به این نگاه به نظر من نگاه تکبعدی است. ما درباره یک قشر صحبت میکنیم نه یک شغل. من بازیگر هستم ولی مردم میگویند هنرمند. نقاش هم هنرمند است، خطاط هم هنرمند است، سینماگر هم هنرمند است. ابزار بیان هنری در این هفت هنر اصلی با هم فرق میکند اما ذائقه، نگاه، احساسات، جوهره و تفکرات هنرمندان در شاخههای مختلف نزدیک به هم است. یکی از دلایل اینکه این قرعه به نام من دیوانه زدند شاید این باشد که بازیگر بیشتر از خطاط دیده شده است و میتواند از این شناخته شدنش استفاده کند و با ورود به شورای شهر به مردم خدمت کند.
فکر میکنید چه سهمی از شورای شهر باید در اختیار هنرمندان باشد؟
من شنیدهام که 12 تا 15 نفر از هنرمندان شرکت کردهاند که قاعدتا بخشی از آنها که شاید خود بنده یکی از آنها باشم شاید از فیلتر تأیید صلاحیت عبور نکنند. بنابراین ما یک ریزش سطحی خواهیم داشت. عده دیگری هم ورود میکنند و من گمان میکنم مردم ما صرفا بهدنبال شهرت نمیروند، چون من هنرمند، معماری شهری نمیدانم، من هنرمند متریال پلسازی نمیشناسم. اگر بخواهم تبلیغات کنم این را حتما خواهم گفت که مردم ما افرادی را از 31 نفر شورا انتخاب کنند که هر یک از آنها بتوانند یکی از بازوهای شهری را مدیریت کنند. به گمانم با ائتلاف در خوشبینانهترین حالت 13 صندلی میتواند نصیب همکاران ما شود. یعنی چیزی نزدیک به یکسوم صندلیهای شورا را اشغال خواهند کرد. من از این ائتلاف مانند کمیسیونهای مجلس استفاده خواهم کرد با کمک روشنفکران و متخصصین اتاق فکری تعریف خواهد شد که در آن کارشناس، روانشناس، مهندس شهرسازی و جامعهشناس همه پشت این اتاق فکر حضور خواهند داشت. اگر 31 نفر بازیگر هم رأی میآوردند و داخل شورا میشدند هیچ فایدهای نداشت؛ اما یک سوم که قطعا ریزش پیدا خواهد کرد را اگر هنرمندان به خودشان اختصاص دهند و پشت سرشان اتاق فکر تخصصیای داشته باشند، فکر نمیکنم که ضعف تلقی شود.
آیا این ائتلاف میخواهد برای تکمیلشدن و خارج شدن از تک بعدی بودن از دیگر متخصصین هم استفاده کند یعنی مثلا یک لیست جامع 31 نفره یا 30 نفره ارائه بدهد؟
صد در صد همینطور خواهد بود؛ البته بعد از اینکه تأیید صلاحیتها انجام شد از افرادی که باقی میمانند، با حضور متخصصی که پشت صحنه قرار دارد و دیدگاه سیاسی و فرهنگی را توأمان دارد، تعدادی کنار هم چیده میشوند که این از حیطه مسئولیت من خارج است و مشاوران و متخصصان این کار را انجام خواهند داد.
اگر دوستان سیاسی طیفهای مختلف از شما برای حضور در لیستها دعوت کنند دعوتشان را میپذیرید یا خیر؟
تمام تلاش من این است که این اتفاق نیفتد؛ اما برحسب نیاز باید در آن لحظه تصمیمگیری کنیم. اگر بنا بر این شرایط حضور من در شورا بخواهد تعریف بشود، درنهایت آن زمان تصمیم خواهم گرفت. الان تمام تلاشم این است که با همین همت و با همین شرایط موجود انشاءالله با حمایت مردم بتوانیم وارد بشویم.
این ائتلاف اسم یا شعار خاصی برای خودش تعیین کرده است؟
ما اسم ائتلاف را « امید ایران » گذاشتیم و این شعار را برای تهران تعریف کردیم که «اینجا ایران است»
خانم افسانه بایگان در مصاحبه خود گفتند که با بنده از جانب نهاد ریاستجمهوری تماس گرفتند و دعوت کردند که در انتخاب شورا شرکت کنم. دعوت مشابهی از شما در این زمینه صورت گرفته است؟
خیر هیج دعوتی از بنده صورت نگرفته است؛ یا قابل ندانستند یا نگاه دوستان چیز دیگری بوده است.
خانم افسانه بایگان در ائتلاف شما حضور دارند؟
خیر
47301
نظر شما