استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران در آغاز مطلبش نوشته است:
«هر 8 نامزد تا بدینجا که بیش از 10 روز از شروع برنامه های انتخاباتی شان می گذرد از عالم تا آدم و از شیر مرغ تا جان آدمیزاد صحبت کرده اند، الا در مورد دمکراسی و وجوب دمکراسی در ایران امروز.»
این عضو وبلاگ نخبگان خبرآنلاین در ادامه مطلبش می نویسد:
«تا فکری به حال دمکراسی در مملکتمان نشود و گامی در جهت پیشرفت آن بر داشته نشود، در همان موضوعات نان، آب، گرانی، فساد، سوء مدیریت و غیره هم نمی توان امید داشت که گام هایی برداشته شود. همچنان که تا امروز هم نتوانسته ایم در مقایسه با بسیاری از کشورهای دیگر گامی در این عرصه ها برداریم... فی الواقع اگر 8 نامزد عزیز نگاه عمیق تری به وضع موجود بیاندازند، متوجه خواهند شد که بسیاری از انتقاداتی که به مسئولین وارد می سازند، ریشه در ضعف دمکراسی در جامعه مان پیدا می کنند...»
این پژوهشگر و تحلیل گر سیاسی در بخشی از مطلب خود نوشته است:
«اگر دمکراسی در جامعه ما نیرومند می بود، مجلس مان ظرف هشت سال گذشته با نظارت مستمر بر عملکرد دولت نمی گذاشت وضع به این صورت در آید. اگر دمکراسی در جامعه ما پر رنگتر می بود، مطبوعات با انتقاد از عملکرد دولت و سیاست هایش نمی گذاشتند که کار به اینجا بکشد که همه حرف نامزدها بعد از 8 سال بشود بیان مشکلات و مسائل موجود و وعده دادن برای بهبود آنها.»
برای خواندن متن کامل این مطلب، لطفا اینجا را کلیک کنید.
نظر شما