آیا سایر محیط بانان نیز از طناب دار نجات می یابند؟

عضو هیأت علمی مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور در آغاز مطلبش نوشته است:
«دو سال پیش در جریان یک درگیری که در پارک ملّی بمو رخ داد، متأسفانه هموطنی به نام علی اکبر اسکندری به ضرب گلوله‌ای که از اسلحه یک محیط بان به نام علی جامیشی شلیک شده بود، کشته شد؛ حادثه‌ی تلخی که با صدور حکم قصاص برای محیط بان بمو می‌رفت تا تلخ‌تر هم بشود. اما دیروز، آن رویداد تلخ و پرماجرا به فرجامی شیرین و عبرت‌آموز بدل شد... با گذشت خانواده مرحوم علی اکبر اسکندری، علی جامیشی از خطر قصاص رهایی یافت... نکته‌ی مهم‌تر آن که این خانواده دوستدار محیط زیست... علاوه بر رضایت و گذشتن از خون علی جامیشی، اعلام کردند که قصد دارند بخشی از مبلغ دیه دریافتی (به میزان 150 میلیون تومان) را صرف تکمیل مرکز بازدیدکنندگان دریاچه پریشان کنند...»
عضو وبلاگ نخبگان خبرآنلاین در ادامه مطلبش نوشته است:
« اینک، با توجه به آنکه هنوز چند محیط بان دیگر در استان‌های چهارمحال و بختیاری و کهکیلویه و بویراحمد در نوبت قصاص قرار دارند و به ویژه، اسعد تقی زاده، محیط بان منطقه حفاظت شده دنا، بیش از 5 سال است که در زندان به سر برده و کابوس لمس طناب دار با گردن، خواب را از چشمانش ربوده است، این امیدواری تقویت شده تا خانواده مرحوم رضایی هم با پیروی از خانواده مرحوم اسکندری، ضمن اعلام گذشت و بخشش اسعد، زندگی دوباره‌ای به او و خانواده چشم به راه و به ویژه همسر جوانش که فقط دو هفته طعم زندگی مشترک را چشیده بود، اعطا کنند.»
برای خواندن متن کامل این مطلب، لطفا اینجا را کلیک کنید.