طرح خواسته‌های حتی حداکثری فعالان بخش خصوصی از دولت آینده در شرایط عادی یک رفتار مدرن به حساب می‌آید.
بخش خصوصی ایران که در هشت سال سپری شده، روزگاری نه‌چندان خوش را تجربه کرده است، با این تصور که دولت جدید نگاه دیگر و بهتری به بخش خصوصی دارد و ضمن تشریح نارسایی‌ها و کثری‌های پدیدار شده در تصمیم‌های اقتصادی دولت‌های نهم و دهم، خواسته‌های خود را نیز در میان گذاشته است.
یکی از خواسته‌های پر‌تکرار فعالان صنعت، بازرگانی و سایر فعالان اقتصادی از دولت جدید اعتمادسازی است. به این معنی که فعالان بخش خصوصی اعتقاد دارند که مناسبات میان بخش خصوصی و نهاد دولت در سال‌های اخیر فاقد شفافیت و سازگاری بوده است و همین مسأله و عدم اجرای وعده‌ها از طرف دولت به نوعی به بی‌اعتمادی منجر شده و حالا زمان آن رسیده که دولت جدید از شروع کار به اعتمادسازی روی آورد.
کسی تردید ندارد که این خواسته منطقی، راه‌گشا و کارسازی است و طرح آن نیز خلاف قاعده نیست، اما یک پرسش در ذهن ایجاد می‌کند: آیا بخش خصوصی هم علاقه‌مند به اعتمادسازی متقابل هست؟
واقعیت این است به دلایل گوناگون بخش خصوصی ایران در همه تاریخ معاصر ایران به گونه‌ای رفتار کرده است که افکار عمومی جامعه ایرانی به ویژه گروه‌های کم‌درآمد حضور آن‌ها را برای نفع کلی جامعه مفید نمی‌داند.
اگر احزاب، جمعیت‌ها، افراد و شخصیت‌های مخالف رشد اقتصاد آزاد و بخش خصوصی توانسته‌اند ذهن جامعه را نسبت به مفید بودن فعالیت‌عای بخش خصوصی تیره و تار سازند، آیا نباید سهمی از این تأثیرگذاری را به کاستی‌ها و کژی‌های رفتاری بخش خصوصی نسبت داد ؟
به نظر می‌رسد اعتمادسازی از طرف بخش خصوی به ویژه برای گروه‌های تهی‌دست جامعه و هم‌چنین روشن‌فکران و گروه‌های مرجع فکری و دولت و نهادهای قدرت یک ضرورت کم‌تر شناخته شده است که در فضای فعلی باید به آن توجه کافی شود.
بخش خصوصی اصیل و نیرومند ایرانی باید در راهی بیفتد که درمسیر آن جامعه ایرانی به این نتیجه برسد که فعالیت بخش خصوصی مفید است و به زیان شهروندان نیست.
از چهره‌های نام‌دار و خوش‌نام بخش خصوصی انتظار می‌رود در شرایط جدید منافذ و روزنه‌های گفت‌و‌گو با شهروندان را یافته و در درون یک بحث دو جانبه با شهروندان قرار گیرد و از اعتمادسازی هر چند با زحمت هراس نکند.
اعتمادسازی یک جاده دوطرفه است و نمی‌توان تا ابد از دولت و جامعه خواست که در قبال بخش خصوصی اعتمادسازی کنند، بدون این که بخش خصوصی خود زمینه ساز و باور ساز این اعتماد باشد.
*عضو هیات نمایندگان اتاق ایران
3939
نظر شما