به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، پژمان بازغی، مهمان دهمین برنامه از فصل دوم «رخ به رخ» بود که با اجرای امیرعلی دانایی از شبکه دو سیما پخش می‌شود.
در ابتدای برنامه، پژمان بازغی در پاسخ به این سوال که از بین بازیگران خارجی یا ایرانی، چه کسی الگوی او است، گفت: «من دو بازیگر را خیلی دوست داشتم و الگویم بودند یکی استیو مک کویین به دلیل این‌که موتور سوار بود و من عاشق موتور بودم و پل نیومن که او هم عاشق ماشین بود و من هم عاشق ماشین هستم. در بازیگرهای ایرانی هم عمو خسروی عزیز را خیلی دوست داشتم، خدا رحمت‌شان کند به نظرم از بازیگرانی بودند که هم طناز بودند، هم بسیار خاص بودند و سال‌ها و سال‌ها باید بگذرد تا یکی مثل خسرو شکیبایی تکرار شود و آقای انتظامی بزرگوار که راه و روش و منش ایشان به نوعی می‌توانست الگو باشد.»
در بخش کافه «رخ به رخ»، امیرعلی دانایی رو به پژمان بازغی پرسید: «یک بار تا چند قدمی مرگ رفتی با توجه به اتفاقی که برایت افتاده بود، چه حسی داشت؟»
بازیگر «اسرافیل» پاسخ داد: «بله در ماه رمضان هم بود. من به نوعی رفتم آن طرف خط و برگشتم. ۲۰ ثانیه ایست قلبی کردم. به نظرم بعد از آن، زندگیم خیلی ساده‌تر شد. یعنی هدف‌هایم تغییر کرد، هدفم بیشتر رفت سمت دخترم که بتوانم برای او امکاناتی را فراهم کنم که در بهترین شرایط بتواند به چیزهایی که می‌خواهد برسد. نمی‌دانم چرا می‌گویند همه باید از صفر شروع کنند؟ پدر و مادرهایی که می‌توانند به بچه‌های‌شان کمک کنند و قدمی بردارند، حتما این کار را انجام بدهند.»
در ادامه، پس از آن‌که مجری برنامه پرسید «اگر شما به حق در جشنواره‌ای که فیلم «دوئل» حضور داشت، سیمرغ می‌گرفتی، آیا مسیر بازیگریت به یک سمت دیگر می‌رفت»، بازغی پاسخ داد: «بله، این‌که ما یک ارزشی بگذاریم و بگوییم این فیلم بهتر از آن فیلم است، فقط یک سلیقه است. اما من به عنوان کسی که سی سال است در سینما کار می‌کنم، برای هر فیلمم هنوز هم تپش قلب می‌گیرم و همان انرژی‌ای را می‌گذارم که اولین فیلمم را بازی کردم.»
او در توضیحی بیشتر گفت: «بله مسیر زندگی من با آن سیمرغ می‌توانست خیلی تغییر کند، می‌توانستم فیلم‌های بهتری بازی کنم. هرچند از ۷۵-۷۶ فیلمی که بازی کردم راضی هستم. همه انتخاب‌های من هستند. همیشه عاشقانه کارم را دوست داشتم و لذت بردم اما الان به یک نتیجه دیگری رسیدم، الان لذت می‌برم از بازی در کنار همکارانم. هر فیلمی را ممکن است یک‌سری خوش‌شان بیاید، یک‌سری نه اما مهم‌تر از آن کنار هم بودن با دوستان و همکارانم است.»
این بازیگر در بخش بعدی این گپ و گفت افزود: «یک دغدغه‌ای در سینما دارم و آن هم این است که یک کار کودک انجام دهم. سعی می‌کنم یک فیلم کودک هم بازی کنم، چون فکر می‌کنم به کار کودک خیلی کم توجه می‌شود و بسیار مهم است. صرفِ این‌که فقط یک برنامه تلویزیونی بسازیم، برای کودکان کافی نیست. ما در آثار سینمایی مختلف می‌توانیم به صورت غیرمستقیم ضمن ایجاد سرگرمی و آرامش، مسائلی را که نیاز است، به بچه‌ها آموزش دهیم.»
۵۷۵۷
نظر شما