اگر اغراق نباشد در یک کلام ساختار سازی مهمترین مسئولیت وزیر ورزش و جوانان در دولت یازدهم خواهد بود . منتها این مهم بدست هر کسی اتفاق نمی افتد مروری بر کارنامه روسای ورزش دولتهای نهم و دهم با وجود همه تلاشهایی که شده است نشان می دهد هیچکدام با وجود داشتن ریشه جناحی و فکری تقریبا یکسان یک مسیر را نرفتند مهندس علی ابادی که با شعار ساخت ، عمران و گسترش فضاها و سرانه ورزشی و آمایش سرزمینی وارد شد ، سعید لو که تقریبا همه این موارد را به دلایل عمدتا شخصی ( اختلاف سلیقه و رقابت شدید با علی ابادی ) نفی کرد تا دکتر عباسی که بنا برتکلیف ریاست جمهور محترم از جای امن خود در وزارت تعاون به میان مسایل و مشکلات گسترده ورزش و جوانان افتاد و برخی را نظیر المپیک و پارالمپیک و این اواخر جام جهانی با خوش شانسی تمام رد کرد و در بعضی موارد هم گاف های شدید داشت مثل برکناری روسای فدراسیونها و تعلیق رشته ها در آستانه المپیک و ناتوانی در اجرای تصمیمات خود برای دوباشگاه استقلال و پرسپولیس ( بویژه ) و کنترل نقدینگی در بازار فوتبال ایران.
امروز رهبر معظم انقلاب مطابق قانون اساسی با تنفیذ حکم ریاست جمهوری اقای دکتر روحانی ، دولت یازدهم ایران را رسمیت می بخشد و فردا هم آقای روحانی با حضور در مجلس مراسم تحلیف را در حضور نمایندگان مردم به جای می آورد گفته شده است منتخب مردم در جلسه روز یکشنبه اسامی وزرای پیشنهادی خود را هم برای گرفتن رای اعتماد اعلام میکند . در بین نامزدهای قطعی وزارت ، نام آقای مهندس مسعود سلطانی فر برای وزارت ورزش و جوانان شنیده میشود. از بررسی سوابق و نظرهای ماقبل انتخاب این مدیر مطرح که دو سال سابقه قائم مقامی سازمان تربیت بدنی را در زمان مهندس هاشمی طبا دارد اینطور برمی آید ضمن اینکه آشنایی خوبی با مسایل ورزش و ورزشکاران ایران دارد اهل برنامه و توسعه استراتژیک است منتها این نکات مثبت به نظر بسیاری از کارشناسان و اهالی رسانه ، ادعا و یا حداقل وعده تعدادی از روسا و وزیر قبلی ورزش هم بوده است آنچه در این بین اهمیت می یابد ایجاد ساختار واقعی علمی ، فنی و مناسب با ورزش ایران است. نگاه جهانی به ورزش ، استقلال فدراسیونها ، توسعه ورزش همگانی و بالارفتن شاخص سلامت در جامعه ایرانی ، اقتصاد محور شدن ورزش ، ورزش زنان و پایه ، همراهی و هماهنگی با وزارت آموزش و پرورش و ... دهها مورد دیگر باید در قالب برنامه و ساختار کار شود برای همین به وزیر ورزش آینده پیشنهاد میکنم ابتدا به جای ایجاد برنامه و ساختار جدید ، سراغی از اسناد بالادستی ورزش که کم هم نیستند ولی بلاتکلیف مانده اند بگیرند چشم انداز 20 ساله ، برنامه توسعه پنجم و طرح نظام جامع ورزش ایران ، اگر پاسخگوی نیاز امروز نیست آنوقت برای ساختار جدید دست بکار شویم.
یکی از نقاط ضعف معمول مدیران ورزش ایران ، کمبود پشتوانه های مشورتی است نمود آنهم در تصمیمات خلق الساعه وزیر محترم ورزش در همین یاداشت اشاره شد به نظر میرسد تشکیل شوراهای مشورتی ورزش با حضور متخصصان گوناگون این حوزه و جمع بندی نظرهای راهبردی برای بررسی در کمیته های فکری و تصمیم سازی برای ایجاد ساختاری قوی تر از جمله کارهای موفق وزیر آینده خواهد بود از وزیر آینده تقاضا میکنم به جای برخورد وصله ای با مشکلات ورزش ایران ، بیاید با سازو کاری مناسب که از دل نخبگان فکری ، افرادی که هم به لحاظ علمی و هم جایگاه جهانی اسباب سربلندی هستند منتها خبری از آنها نیست ، نمایشی مناسب از ورزش ایران اسلامی در نزد مردم و در سطح دیگر جهانیان ارائه کند . در نهایت هم پیشنهاد میکنم شما راه قبلی ها را نروید ! پیشرفت و سربلندی ایران عزیز مهمترین هدف باشد مانند رشته دو و میدانی که در بخش امدادی آن ، دونده جدید چوب را از دست هم تیمی قبلی می گیرد و به سوی هدف و موفقیت می دود شما هم این چرخ را دوباره اختراع نکنید و به راه افتادن آن فکر کنید . به نظرم این موارد محقق میشود چون دولت اقای روحانی هم سرمایه انسانی و هم سرمایه اجتماعی لازم را برای حل چالشهای ورزش ایران دارد.
251 43
نظر شما