دیپلماسی روحانی؛ برد- برد

رئیس جمهور روحانی که پیش از این سیاست خارجی را کلید اول حل مشکلات کشور دانسته بود ، اکنون با تمرکز بر این مسئله توجه جهانیان به سوی قدرتمندترین و موثرترین کشور منطقه معطوف کرده است .
سیاست خارجی روحانی که از آن می توان به عنوان یک دیپلماسی فعال اما منعطف یاد کرد بر پایبندی بر آرمانها ، اصول و مبانی انقلاب اسلامی و تامین منافع ملی تاکید دارد و برآن است که چهره واقعی جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک کشور اسلامی، انقلابی ،مردم سالار ، صلح طلب و پایبند به مقررات بین المللی با تعامل سازنده با کشورها را به جهانیان بنمایاند .
رهبر انقلاب نیز با بیان رهنمودهای روشن و صریح مسیر درست سیاستهای کلان کشور در عرصه داخلی و خارجی را ترسیم نموده اند .تاکید رهبری براین نکته که آرمان گرایی بدون توجه به واقعیت ها به توهم و خیال پردازی می انجامد، ضرورت انتخاب راهی معقول برای حفظ آرمانها همراه با در نظر داشتن واقعیت ها در میدان سیاست خارجی را یادآور می شود .همچنین استفاده از کلید واژه هایی چون «نرمش هنرمندانه » و «نرمش قهرمانانه» بر تدبیر و عقلانیت در عرصه سیاست خارجی تاکید دارد که «انعطاف پذیری» مهم ترین رکن آن است . روشن است که انعطاف پذیری باید در چارچوب حفظ اصول و آرمانها و منافع ملی انجام شود و همین نکته ظریف حساسیت دیپلماسی را افزون می سازد .
در این میان دو نکته مهم باید مورد توجه قرار گیرد ؛ اول اینکه در مذاکرات سیاسی احترام متقابل ،مذاکره برابر و منافع ملی باید مورد توجه باشد و نکته دوم دور ماندن عرصه سیاست خارجی از رقابتهای سیاسی و کشاندن شدن آن به خطابه ها و تریبون ها ست ، خواسته ای که رئیس جمهور از آن به عدم بهره گیری از سیاست خارجی برای گرفتن تکبیر و کف در اجتماعات یاد کرد.
اکنون که عرصه سیاست خارجی با رهنمودها و موافقت رهبر انقلاب به سوی نرمش قهرمانانه و انعطاف پذیری با حفظ اصول پیش می رود و مواضع و ابتکارات رئیس جمهور نیز مورد استقبال سران کشورهای جهان بویژه مقامات غربی قرار گرفته و بر همین اساس نیز دیپلماسی روحانی بر اساس اصل «برد-برد» طراحی شده است ، انتظار میرود دولتهای غربی از این فرصت تاریخی بخوبی استفاده کنند و با بازگشت به ادبیات تکریم، پرهیز از یکجانبه گرایی ، ستیزه جویی و تهدید و تحریم علیه ایران و طرح خواسته های فرا قانونی به روند عقلانی و حرکت در چارچوب مقررات بین المللی باز گردند و با به رسمیت شناختن حقوق هسته ای ایران در چارچوب مقررات و پیمان های بین المللی ، باب تعامل سازنده برای اعتماد سازی متقابل و روابط دیپلماتیک براساس احترام و منافع متقابل را بگشایند .