در باب خط مشی راهبردی آینده جمهوری اسلامی نیاز به ابهام گویی و فلسفه بافی های طولانی نداریم. اگر به تجربه ی حکومتداری و دولت های گذشته برای بهره گیری از آسیب ها و اشتباهات بنگریم، با چند جمله ی کلیدی می توان چراغ راه آینده ی کشور را تبیین ومشخص کرد.آنچه واضح است اکنون اپوزیسیون خارجی و برخی معدود از کسانی که در داخل، ایران را در کلیت آن دوست ندارند و برخی مقدس مابان قشری نگر (نااگاه همراه آنان)،بی صبرانه در انتظار شکست الگوی سه مفهومی جمهوری،اسلامی و ایرانی هستندو سال هاست در تضاد بین این سه مفهوم ،تئوری پردازی های گسترده می کنندو سخنرانی های متعدد ترتیب می دهند
.دراین مسیر تنها الگویی که به نظر می رسد راه برون رفتی برای حل مسائل و مشکلات باشد ،اجرای سیاست رفتار نبوی،عدالت علوی و حکومتداری خوب به عنوان دستور کار افق روشن برای زیستی متعارف باشد،الگویی که گرچه زمانش اندک بود اما امیر مومنان علی (ع)بر آن موفق شد،لکن با هواداران عقل گرای امروز به یقین استمرار خواهدداشت.دراین فرایند حکومت اسلامی نگرش رحمانیت خداوند را مانند چتری بر سر همه ی ملت برمی افرازد و آنچه را موجب شکاف روحی و روانی بین ملت و دولت است به سرعت با هدف رضایتمندی آنان ترمیم می کند که اکنون زمینه های اجرای آن با حمایت رهبر انقلاب و دولت جدید فراهم آمده است.مردم عیال خداوندند و اگر راضی باشند ،خداوند هم راضی است.در حکومت خداوند و در رزق و عدالت این جهانی ،همگان به عنوان انسان از آن سود می جویند و بهره می برند.نگرش به حکومت از این منظر و الگوی الهی راه گشای مشکلات پیش روست.
در این دیدگاه کسانی که عهده دار ترسیم مسیر به افق روشن هستند باید با تلاشی گسترده با بررسی و تجدیدنظر در هر آنچه تبعیض ،دوگانگی یا محدودیت زایی است،را به مسیر رضایت مردم برای انسجام داخلی که بسیار مهم و حیاتی است ،تغییر دهند و از مخالف های قشری گرایان سطحی نگر نهراسند و چتر رحمت حکومت اسلامی را بر سر همگان بگسترانندو برشکاف سیاسی غالب آیندو در آینده هم مجالی برای ایجاد شکاف هابه عنوان تهدید در کشور ندهند،به ملت آزادی در انتخاب خود در حوزه های اجتماعی و فرهنگی بدهند و کلمه ی طیبه انفاق را فراتر از مفهوم مادی آن ببینند و آن را همراه با صبر سیاسی در تمام مقولات زندگی اجتماعی بگسترانند.
نظر شما