مرتضی رضایی:استقبال صالحی امیری از ملی پوشان والیبال صدای کشتی گیران را در آورده است.عقیده آنها این است که باز هم مورد تبعیض قرار گرفتند و با وجود اینکه افتخارات زیادی آورده اند اهمیتی به آنها داده نمی شود.دلشان پر است و با هر کدامشان که تماس می گیری یک جورهایی بغض دارد.آنها یکی دو هفته قبل از والیبال و پس از چهل و خورده ای سال در خارج از ایران قهرمان جهان شدند و کوچک ترین توقعی که داشتند این بود:«فقط بگویند دستتان درد نکند.»از دیروز که خبر استقبال سرپرست وزارت ورزش به گوش،گوش شکسته ها رسیده آنها آرام و قرار ندارند و به تعبیر غلام محمدی(مربی تیم ملی)حس یک بچه سر راهی را پیدا کرده اند:«واقعا نمی دانم باید چه چیزی بگویم.کشتی و مدال آوری برای شده یک وظیفه.ما نمره بیست می گیریم اما نمی دانم چرا این نمره بیست ما با نمره بیست بقیه رشته ها فرق می کند؟!»
او با اشاره به قهرمانی کشتی در خارج از ایران ادامه می دهد:«تقریبا بعد از نیم قرن در خارج از ایران قهرمان شدیم.این اتفاق اصلا با هیچ چیز قابل قیاس نیست.ما پرچمدار ورزش هستیم.در المپیک 50 درصد از مدال های طلا برای ماست و 75 درصد از کل مدال ها را هم بچه های ما می گیرند.چه کار باید می کردیم که نکردیم؟اصلا بچه ها دیگر با چه انگیزه ای باید مسابقه بدهند؟آنها بارها کار خودشان،افتخارآفرینی هایشان و پرچم بالابردن هایشان را انجام داده اند اما آینده چه می شود؟چه کسی مسئول این است که به آنها انگیزه بدهد؟بچه های ما مثل همیشه مظلوم واقع شدند.باور کنید این تبعیض ها مردم را هم ناراحت می کند.این اصلا جنبه خوبی ندارد که ما مدام خودمان بیایم و از این حرف ها بزنیم.دیگر داریم اذیت می شویم.برخوردها اصلا خوب نیست.»
غلام محمدی که دل پری دارد می گوید:«هرچقدر صبر کردیم و بچه ها را آرام کردیم فایده ای نداشت.مدام می گفتیم که درست می شود و متناسب با شان شما از شما تقدیر می کنند اما اصلا آقایان یادشان رفته که کشتی ورزش اول این کشور است.»
او در پاسخ به این سوال که فکر می کند دلیل این رفتارها چه چیزی باشد گفت:«من نمی دانم که این به مشکلات داخلی فدراسیون ارتباط پیدا می کند یا به چیزهای دیگر اما بچه ها چه گناهی دارند؟این ها بچه های تیم ملی و کشتی گیرانی از همین مملکت هستند.از کره دیگر که نیامده اند.این همه تبعیض می شود آن وقت،زمانی که ملی پوشان به کشورهای دیگر مهاجرت می کنند آقایان ناراحت می شوند که آنها وطن فروشی کرده اند.امیدوارم مصاحبه های بچه ها تلنگری به مسئولان بزند که کشتی دارد نابود می شود.»
از غلام محمدی پرسیدیم که آیا واقعا تهدید بچه ها به عدم حضور در بازی های آسیایی و مسابقات جهانی جدی است که او گفت:«شک نداشته باشید.کشتی بگیرند که چه شود؟اصلا برای چه باید کشتی بگیرند؟متاسفانه از همان روز اول چانه کشتی را کوچک گرفتند.اما باید بگویم که این بار فرق می کند و ملی پوشان روی حرف هایی که زده اند پایبند هستند.این بار اگر سکوت کنیم به خودمان و به کشتی خیانت کرده ایم.»
صالحی امیری البته قبل از سفر ملی پوشان به مجارستان به اردوی آنها سرزده بود.اما این اتفاق آنها را راضی نکرده است:«آخر چه فایده ای داشت؟یک دید و بازدید معمولی با هزار و یک وعده و وعید.بعضی از دوستان پای بانک پاسارگاد را پیش کشیده اند اما باید بگویم که مسئولان این بانک هم خودشان پیش قدم شدند و اسپانسرینگ شدند.من در جریان تمام این اتفاق ها هستم.من می خواهم یک سوال بپرسم.آیا واقعا شاد کردن دل مردم و بالارفتن پرچم ایران در جهان برای مسئولان اهمیتی ندارد؟ به نظر من به حال این ورزش باید گریه کرد.»
رسول خادم و واکنش او نسبت به این قضایا.آیا او که مشاور عالی وزارت ورزش است نمی توانسته نقشی در این مورد داشته باشد؟ محمدی می گوید:«آقا رسول چه کار باید بکند؟ایشان فعلا سکوت کرده اند اما واقعا چه کاری باید انجام بدهد؟من مصاحبه یکی دو نفر دیگر از بچه ها را هم خوانده ام.به نظرم کشتی گیران اگر می خواهند به حقشان برسند نباید سکوت کنند.احسان لشگری خوب حرف زده و باید حق این بچه ها را بدهند.»
251 41
نظر شما