مهری رنجبر:چهارمی، بهترین نتیجه برای ایران بود. خاطره‌ای شیرین و ماندگار از جام قهرمان قهرمانان والیبال در توکیو؛ برخلاف تجربه تلخ انتخابی المپیک. نتیجه‌ای که شاید خولیو ولاسکو هم فکرش را نمی‌کرد اما او را راضی کرد. راضی از پشتکار شاگردانش، آن هم در شرایط سخت. این بار هم تیم او با شکست آمریکا رکورد جدیدی را در لیست شگفتی‌سازی‌هایش ثبت کرد. نتیجه‌ای که خیلی‌ها بابت آن به ولاسکو در توکیو تبریک گفتند؛ البته تجربه آمادگی برای بازی در بقیه پست‌ها. مصدومیت غفور فرصتی بود تا دریافت‌کننده‌ها بازی در قطر پاسور را هم تجربه کنند. هرچند خیلی‌ها نگران ماندن یا نماندن ولاسکو کنار والیبال ایران هستند اما او خودش هم هنوز نمی‌داند. نمی‌داند با پایان سال 2014 در ایران می‌ماند یا ماجراجویی‌‌اش را در کشور دیگری جست‌وجو می‌کند.
*شما گفته بودید خبری از سورپرایز نیست اما این سورپرایز در بازی با آمریکا رخ داد. واقعاً به این قضیه ایمان داشتید یا اینکه نمی‌خواستید دست‌تان رو شود؟
ببینید من نگفتم سورپرایز داریم یا نداریم. آخر شما خبرنگارها همیشه درباره آینده سؤال می‌کنید. من هم نمی‌دانم در آینده چه خبر است. برای همین در جواب شما فقط می‌گویم امیدوارم که آن چیز اگر خوب است، اتفاق بیفتد و اگر خوب نیست، اتفاق نیفتد. مثلاً پیروزی بر آمریکا چون برای اولین بار پیش آمد، یک سورپرایز بود که اتفاق افتاد و ما هم امیدوار بودیم این اتفاق بیفتد.
*نتایجی که تیم‌ملی به دست می‌آورد، بیانگر پیشرفت سطح تیم‌ملی است یا والیبال ایران؟
هردو. تیم‌ملی که پیشرفت می‌کند، بازیکنانش تجربیات جهانی و بزرگ خود را به باشگاه‌ها می‌برند و در کنار جوانترها و دیگر بازیکنان به کار می‌گیرند. از این طریق والیبال هم به آن سطح پیشرفت می‌رسد.
* در بازی با آمریکا ست چهارم همه آنهایی که بازی را می‌دیدند، فکر می‌کردند ایران باخت اما چه اتفاقی افتاد که ایران دوباره بازی را به‌دست گرفت و از بازی باخته، برد ساخت؟ شما دقیقاً آن لحظات به چه فکر می‌کردید؟
دقیقاً به این فکر می‌کردم که باید یک تغییری ایجاد کنم وگرنه می‌بازیم. به همین دلیل تعویض کردم. ببینید وقتی به بازیکن ایمان داشته باشی، یعنی او را داری. تعویض کردن برای مربی یک کار نرمال است ولی بازیکن این را حس می‌کند که مربی برای چه و با چه حسی دارد او را تعویض می‌کند. من این شانس را به بازیکن می‌دهم تا به بازی برود و بهترین عملکردش را نشان بدهد.
*شما همیشه از تغییر ذهنیت بازیکنان گفته‌‌اید. این تغییرات تا کجا ادامه دارد و اصلاً چه حد و مرزی دارد؟
من هشت سال سرمربی ایتالیا بودم و از روز اول تا آخرین روز این مسئله را ادامه دادم. حالا هم تا وقتی با تیم ایران باشم این شیوه را ادامه می‌دهم. محدودیتی هم ندارد. هرچه جلوتر برویم، شرایط تغییر می‌کند و ذهنیت هم باید نسبت به شرایط تغییر کند. این راه تمامی ندارد.
*با نبود سیچلو تنها به نظر می‌رسیدید. او را برای لیگ جهانی به ایران می‌آورید؟
بله حتماً به ایران می‌‌آید. الان هم به دلیل اینکه جام قهرمانان همزمان با لیگ بود و او هم درگیر مسابقات بود، نخواستم که از تیمش جدا شود.
* فکر می‌کنید اگر امیر غفور مصدوم نبود، شرایط تیم و نتایج فرق می‌کرد؟
شما یک بار شنیدید من در کنفرانس‌های خبری بعد از هر بازی بگویم: «ما امیر غفور را نداشتیم؟» ما در این تورنمنت به برزیل و روسیه باختیم که هر دو بهترین تیم‌های جهانند.
*شما بالاجبار خلأ غفور را با بازیکنانی مثل مجتبی میرزاجانپور و رحمان داودی پر کردید که جواب هم داد. از قبل فکر می‌کردید حضور آنها جواب می‌دهد یا اینکه آنها را به زمین فرستادید تا شهرام محمودی نفسی تازه کند؟
با مصدومیت غفور، ما برای قطر پاسور بازیکن تعویضی نداشتیم. طبیعتاً استفاده از این بازیکن‌ها در شرایط اضطراری اتفاق افتاد. مثلاً در بازی با ژاپن اگر نیاز پیدا می‌کردیم که یکی از دفاع وسط‌های‌مان را تغییر بدهیم، باید مهدی مهدوی به عنوان دفاع وسط به زمین می‌رفت. چون دیگر یار نداشتیم. این‌ها تعویض‌های اضطراری است و در آینده تکرار نمی‌شود. البته درباره رحمان داودی باید بگویم که دیده بودم پارسال در پیکان پشت خط می‌زند. خیلی هم از بازی‌‌اش راضی‌ام.
*بازیکنان ایران بعد از لیگ جهانی معتقد بودند اگر با روسیه همان اول بازی نمی‌کردند و بازی آخر بود باز هم می‌توانستند این تیم را شکست بدهند. به نظر شما هم این اتفاق می‌افتاد. یا اینکه باخت 3 - صفر ایران در توکیو نشان داد، این فقط یک ادعا بود و بس. حالا حالاها ایران برای شکست روسیه و برزیل خیلی راه دارد؟
خب کنترل احساسات هم یکی از همان تغییراتی است که در ذهنیت‌ها باید اتفاق بیفتد. این حرف‌ها مال قدیمی‌‌هاست که اگر و مگر می‌آوردند که اگر اینطوری می‌شد، می‌بردند یا اگر آنطوری نمی‌شد، نمی‌باختند. باید بهتر از حریف باشی تا در بازی پیروز شوی. همین.
*بردها و بازی‌های ایران چه واکنشی بین کارشناسان و مربیان تیم‌های دیگر داشت؟
راستش دوست ندارم به طور واضح به این سؤال جواب بدهم و اسم شخص خاصی را بیاورم. فقط بگویم که خودم از طرف بسیاری از مربیان و بازیکنان پیام و تبریک داشتم.
* حتماً بعد از پیروزی ایران مقابل ایتالیا هم دوباره رسانه‌های ایتالیا برای‌‌تان سنگ تمام گذاشتند؟
بله. دوباره سر و صدایی به پا شد. تیتر زده بودند: «ولاسکو ایتالیا را برد.»
*به نظر شما این بازیکنان نسل طلایی والیبال ما هستند؟ و اگر هستند در صورتی که کنار بروند، جایگزین مناسبی برای‌شان هست؟
نسل طلایی که هستند ولی باید مثل این بازیکن‌ها بسازیم و داشته باشیم. ایران، آینده خیلی بزرگ و روشنی دارد چون بازیکنان زیادی دارد.
* الان از بازیکنان‌‌تان راضی هستید؟
خیلی. به تک‌تک‌شان افتخار میکنم. بگذارید یک چیزی را برای‌‌تان توضیح بدهم: خیلی سخت است که در 5 روز با 4 تیم بزرگ جهان بازی کنی و تحت فشار شدید قرار بگیری. شرایط تمرین و اردوی تیم هم برای چنین کاری، فشرده و طاقت‌فرساست ولی این بازیکن‌ها بی‌سر و صدا به کارشان ادامه می‌دهند و یک بار نشده که از کوره دربروند. این بخشی از همان ذهنیتی است که من می‌گویم روی آن کار می‌کنیم. این بازیکن‌ها به کاری که می‌کنند، ایمان دارند. می‌دانند که اگر نتیجه می‌خواهیم، باید سخت کار کنیم. من واقعاً به آنها افتخار میکنم و برای‌شان خوشحالم.
*این روزها خوش‌ترین و طلایی‌ترین روزهای والیبال ایران با شماست. فکر می‌کنید فعلاً با ایران باشید یا اینکه مثل ایتالیا آن را ترک می‌کنید؟
(فکر می‌کند و بعد لبخند می‌زند we will see (خواهیم دید!)
* خب یعنی شما بعد از سال 2014 برای همکاری با ایران برنامه‌ای در ذهن‌‌تان ندارید؟
گفتم که شما همیشه از آینده سؤال می‌کنید و من هم نمی‌دانم در آینده چه می‌گذرد. می‌دانید؟ این‌طور نیست که الان برای هدایت ایران در سطح بین‌المللی مربی نداشته باشیم. البته تعداد مربیانی که این قابلیت را داشته باشند، خیلی خیلی کم است ولی بالاخره هستند. سختی کار مال سه سال پیش بود. شما آن‌موقع یک نفر را می‌خواستید که علاوه بر مربی بودن، مبارز هم باشد که بیاید و در یک ساختار، تغییراتی را ایجاد کند. من در ایتالیا این تجربه را داشتم و آمدم تا با ایران همان کار را انجام بدهم. همان نتیجه را هم گرفتم. ایتالیا قبل از من، قهرمان نشده بود. ایران هم قبل از من قهرمان نشده بود. به هر‌حال الان تغییراتی که لازم بوده، تا حدود زیادی انجام شده و به نظرم مربیانی در دنیا هستند که بتوانند هدایت ایران را بر عهده بگیرند.
* در معرفی تیم منتخب از سرمربی‌ها هم نظر خواستند. با توجه به اینکه فرهاد ظریف همیشه گفته که در کارهایش با شما مشورت می‌کند و از شما تشکر کرده و بعد از بازی با ژاپن هم با اطلاع شما از تیم‌ملی خداحافظی کرد، شما چقدر در انتخاب او به عنوان لیبروی تیم منتخب جهان نقش داشتید؟
(می‌خندد) یه‌کم بله. یه‌کم نه! من برای ظریف خیلی خوشحالم. چون انتخاب شدنش به عنوان بهترین لیبروی جهان، یک حسن ختام برای بازی‌های ملی‌‌اش شد. او خیلی برای تیم ایران زحمت‌کشیده. حقش بود.
251 41
نظر شما