بحث انتقال پایتخت، تبدیل به بحثی تکراری شده است. هر گاه در هر نقطه ای از کشور زلزله ای رخ می دهد، این بحث مطرح می شود که در صورت بروز زلزله در تهران چه عواقبی بری کشور به بار خواهد آمد. یکی از جدی ترین مسائلی که سد راه انتقال پایتخت از تهران به نقطه ای دیگر است، بحث میزان هزینه انجام این طرح است. در زمینه اینکه این طرح چه میزان هزینه روی دست کشور می گذارد، نمی توان به راحتی ابرازنظر کرد.
برای این امر نیاز است که کمیته ای از کارشناسان در زمینه های مختلف تشکیل شود و ابعاد گوناگون این طرح را بخصوص به لحاظ اقتصادی مورد تجزیه و تحلیل قرار دهند. در اینجا ذکر دو نکته را لازم می دانم. نکته اول اینکه درست است که مجلس روز گذشته کلیات این طرح را به تصویب رسانده است، اما به نظر من، اجرای چنین طرحی مانند سایر طرح ها نیست که مجلس تصویب کند و دولت به عنوان بازوی اجرایی کشور انجام دهد. انجام چنین طرحی در این مقیاس نیازمند یک عزم و اراده جدی در سطح کلان نظام جمهوری اسلامی است.
در این رابطه باید تمام دستگاه ها و نهادها حضور داشته باشند. این طرح باید از ابعاد و زوایای مختلف مورد تجزیه و تحلیل قرار بگیرد. نکته دوم این است که این طرح باید در راستای اصلاح ساختار اداری کشور که به نظر من بیمار است، انجام گیرد. متاسفانه در حال حاضر ساختار اداری در کشور از بیماری مزمن رنج می برد. این بیماری، سد راه توسعه کشور است. بنابراین باید در انتقال پایتخت حتما به این موضوع توجه شود که پیش از انتقال پایتخت به فکر اصلاح ساختار اداری کشور باشیم.
در این رابطه می توانیم از تجربیات کشورهایی که طرح هایی شبیه به این را به اجرا درآورده اند استفاده کنیم. به طور مثال تجربیات مالزی، در زمینه انتقال پایتخت سیاسی می تواند مورد توجه دولتمردان قرار بگیرد. در پایان تاکید می کنم که در اجرای این قبیل طرح ها نباید به هیچ وجه عجله کرد و حتما باید کارکارشناسی گسترده و دقیقی در این زمینه انجام گیرد.
کمک کارشناس معاونت برنامه ریزی ریاست جمهوری
39222
نظر شما