مردم استان همانطور که به استقبال روسای جمهور گذشته می رفتند باز هم با شعار «دسته گل محمدی، به شهر ما خوش آمدی» به استقبال از حسن روحانی رفتند. شعاری که برای هاشمی، خاتمی و احمدی نژاد هم سر داده شده بود. شوق دیدار با مسئولان ارشد نظام همچون گذشته بار دیگر مردم را از ساعت ها قبل از حضور رئیس جمهور به فرودگاه و محل سخنرانی وی کشانده بود. باز هم مردم ساعت های متمادی زیر آفتاب و در هوایی غبارآلود منتظر بودند تا ببینند رئیس جمهور جدید چه برای آنها به ارمغان آورده است. همان سوت و کف ها در خلال سخنان رئیس جمهور که به زبان ساده از ابعاد توافقات هسته ای و تاثیر آن بر کاهش تورم و مشکلات اقتصادی سخن می گفت، مشاهده می شد.
با همه این شباهت ها، شاهد تفاوت هایی میان این سفر با سفرهای استانی دولت قبل بودیم. از جمله اینکه مراکز اجرایی استان و مدرسه ها تعطیل نشده بودند تا خیل جمعیت استقبال کننده، بیش از مشتاقان واقعی حضور باشند. از رسانه ها هم خواسته نشده بود تا در عکس های مراسم مختلف، خالی بودن برخی صندلی ها را نشان ندهند و لنز را آنقدر تنگ بگیرند که دیده نشود جمعیت حاضر چقدر است. کما اینکه در عکس های رسانه های منتقد دولت این موارد دیده می شد و کسی هم خرده ای نمی گرفت. با این حال آنقدر مردم به استقبال آمده بودند که مسیر فرودگاه تا مصلی اهواز را بپوشانند و سرعت حرکت کاروان تدبیر و امید هم آنگونه نبود که کسی دنبال کاروان بدود. در این سفر نه نشانی از ژست های پیروزمندانه از سوی رئیس جمهور بود که دستانش را به نشانه «V» در مقابل دوربین ها بگیرد و نه نشان از حضور انبوه کودکان با لباس های مدرسه.
اگرچه بخشی از سخنان رئیس جمهور همچون وعده زیر کشت رفتن 550 هزار هکتار از اراضی منطقه و تامین آب شرب اهواز، نگاه برخی منتقدان را متوجه وعده های استانی اجرایی نشده دولت قبل کرد اما تفاوت این سفرها در این بود که این وعده ها رنگ و بوی مصوبه به خود نگرفت ولی در عین حال برای تحقق آن زمان بندی مشخصی تعیین شد. کما اینکه گفته شد آب آشامیدنی اهواز تا پایان هفته آتی تامین می شود و احیای 550 هزار هکتار زمین کشاورزی هم تا پایان دولت یازدهم رقم خواهد خورد. اعلام زمان بندی و تعهد دولت و شورای تامین استان اگرچه در فضایی صمیمانه به اطلاع مردم رسید اما توام با ادبیاتی معقول و آراسته بود. دیگر کسی نگفت اگر این کار نشود، «وزیر را در لوله میکنم» و قس علی هذا...
یکی از مهمترین وجوه تمایز این دولت با قبل در ترکیب همسفران آن بود. آنجا که روحانی در فضایی دور از رقابت های انتخاباتی، محسن رضایی رقیب خردادماهش را همراه خود کرد تا با حضور یک چهره «لر محبوب» و با همراهی علی شمخانی از چهره های عرب محبوب در منطقه، اعتقادش به همگرایی اقوام و دوستی میان انها را عملا نشان دهد. ابتکاری بدیع که تا پیش از این از سوی دولتمردان دیده نشده بود.
نظر شما