اگر زیاد پول ندارید به این غرفه سر بزنید!

به گزارش خبرآنلاین، در راهروی 29، غرفه 2 با ناشر 12 ساله​ای مواجه می​شوید که بین جوان​های کشور طرفداران زیادی دارد و کتاب​هایش هم پرفروش​اند.

انتشارات «میراث اهل قلم» که با نام «کتاب دانشجویی» بازار کتاب آمد و مشهور شد، حالا بالغ بر 2 میلیون نسخه کتاب فروخته(متوسط تیراژ هر عنوان 20 هزار نسخه) و این در حالی است که بدون کمک​های دولتی کتاب منتشر و به دست مردم رسانده است. این ناشر امسال هم با دست پر به نمایشگاه کتاب آمده است؛ زندگی نامه داستانی آیت الله سیدمحمود طالقانی، داستان کشف حجاب در «زن روز» و گزید​ه​هایی از تفسیر سوره یوسف آیت الله جوادی آملی در کنار دو کتاب جنجالی «پایان تک صدایی» گفتگو با چهره​های مطرح نظام درباره تلویزیون خصوصی و امکان سنجی انتخابات.

آثار این ناشر جوان کشور که بالغ بر 80 عنوان کتاب است، سلایق مختلف مخاطبان را تامین می​کند؛ از ادبیات و داستان کوتاه و کتب عمومی و کاربردی در حوزه بهداشت و تغذیه گرفته تا خاطرات چهره​های مختلف کشور و ترجمه برخی آثار ارزشمند و زندگی نامه​های خواندنی چهره​های مطرح داخلی و خارجی.

سبک متفاوت ارائه مطالب در این مجموعه کتاب​ها نیز در کنار قیمت ارزان آثار، دو علت اصلی اقبال مخاطبان به این ناشر است. کتاب​​های این ناشر از قیمت 1500 تومان تا 2500 تومان منتشرشده است.

راهروی 29 غرفه 2 محل ملاقات دانشجویان و جوانان با این ناشر خصوصی است؛ آنها که پول کمتری در جیب دارند و با بضاعت اندکی قدم در نمایشگاه کتاب می​زنند. این ناشر همچنین از طریق شماره تماس 33355577 پاسخگوی مخاطبان خود در تهران و سراسر ایران است.

در بخشی از کتاب یوسف می​خوانیم:

من می‌خواهم به پناهگاه بروم!

وجود مبارک یوسف در این بحبوحه آزمون و خطر می‌فرماید: مَعَاذَ اللَّهِ . در بحبوبه جنگ تحمیلی می‌گفتند هر وقت صدای آژیر را شنیدید به پناهگاه بروید، معنایش این نیست که اگر کسی صدای آژیر خطر را شنید، در همان خیابان بایستد، بگوید من می‌خواهم بروم پناهگاه. اینکه مشکل را حل نمی‌کند. اگر دیدید یک وسوسه‌ای پیدا شد که انسان جایی را نگاه بکند یا حرفی را بزند یا حرفی را بشنود، اگر بگوید: اعوذ بالله من الشیطان الرجیم مشکلی را حل نمی‌کند. آنکه قرآن می‌فرماید: وَ إِمَّا یَنْزَغَنَّکَ مِنَ الشَّیْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ، یعنی هر وقت احساس خطر کردی پناه ببر، یعنی برو پناهگاه، نه یعنی بگو اعوذ بالله من الشیطان الرجیم. البته گفتن اعوذ بالله من الشیطان الرجیم خوب است. دستور است. ثواب هم دارد؛ ولی این آن مشکل را حل نمی‌کند.
او از درون حمله کرده، این بر لب اعوذ بالله می‌گوید. این مثل آن است که آنها قصد حمله دارند، آژیر خطر را هم مسئولان نظامی به گوش همه رساندند. کسی با شنیدن آژیر خطر به جای اینکه برود در پناهگاه، می‌گوید من می‌خواهم بروم پناهگاه! من به پناهگاه پناهنده می‌شوم! این گفتن مشکل را حل نمی‌کند.
انسان باید واقعاً احساس خطر بکند و خودش را به همان حصن توحید که «لا اله الا الله حصنی» (بحار الانوار، ج 49، ص 127) أَلَمْ یَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یَرَی (علق/ 14) و مانند آن وارد کند.