برای بچه های پر شر و شور دیروز، گیتی خامنه یکی از شمایل به شدت نوستالژیک و دوست داشتنی دهه 60 تلویزیون است. مجری محبوب و مسلطی که بعد از وقفه ای 15 ساله همچنان خاطره سازی می کند و به قول خودش: «هنوز پاداش کارهایی را می گیرد که در گذشته انجام داده است.»
گزیدهای از گفتوگوی مفصل ایبنا با گیتی خامنه را در ادامه میخوانید:
- یکی از کتابهایی که اخیرا خواندنش را به اتمام رساندهام، کتاب «خندیدن بدون لهجه» نوشته فیروزه جزایری دوما است؛ ایشان نوشته در مقطعی احساس کردم فرزندان من از واقعیتهای دنیای اطراف، انسانها، طبیعت و حیوانات به نوعی غافل شدهاند؛ در نتیجه به همسرم پیشنهاد دادم که تلویزیون را از خانه خارج کنیم. ابتدا فکر میکردم بچه ها دچار مشکل میشوند و نمیدانند چه طور وقتشان را پر کنند اما برای اولین بار دیدم آنها به حیاط رفته و مشغول بازی با حشرات و کشف دنیای پیرامونشان هستند، درست مثل آن زمانها که خودم کودک بودم و در یک دنیای پر از شگفتی، هر روز در حال کشف و راز گشایی پدیده‌ای جدید. این حاصل تفکر یک زن ساکن در آمریکا است که برای سرگرمی خود و اعضای خانواده اش به انواع مختلف امکانات دسترسی دارد، اما درمی‌یابد که اگر درست عمل نکند، ذائقه کودکانش به انواع خوراک‌های ارزان معنوی عادت خواهد کرد و ترک این عادت در بزرگسالی امکان پذیر، اما به شدت دشوار خواهد بود.
- من و شما، این روزها امکانات مختلفی برای کشتن زمان و سرگرم شدن داریم، پس چه دلیلی وجود دارد که از میان این همه راه‌های متفاوت، متنوع و سهل الوصول، کتاب را انتخاب کنیم؟! مگر این که آنقدر به صرف غذای سالم عادت کرده باشیم که سیستم روحی ما هر نوع غذای بی کیفیتی را پس بزند!
- شاید بد نباشد کمی به این فکر کنیم که چرا بعضی‌‌ها در نقطه نقطه این کره خاکی، کتاب می‌خوانند!؟ بیایید امتحان کنیم، شاید ما هم به نتایج خوبی دست پیدا کردیم! حداقل این که می توانیم این اطمینان را به خودمان بدهیم که اگر در انتخاب کتاب، خیلی بد سلیقه نباشیم، ضرر مطالعه خیلی از فوایدش بیشتر نخواهد بود!
- ترجیح میدهم به همان شیوه سنتی کتاب بخوانم. فوق العاده لذت میبرم از ورق زدن و بوی کتاب.
- یادم میآید در دوران دانشجویی وقتی راغب به خرید کتابی بودیم که امکانش نبود، یکی از بچهها داوطلبانه کتاب را تهیه میکرد یا به نوبت کتاب‌ها را میخریدیدم و همه با هم آن را میخواندیم. گاهی هم بچهها آن را کپی میکردند. در خارج از کشور هم به دلیل گرانی کتاب، بسیاری از دانشجویان از جمله خود من، کتاب‌های دست دوم دانشجویان سال‌های قبل را میخریدیدم. این ها راه های سادهای است که هیچ اشکال و خرج آنچنانی هم ندارد اما بعضی میخواهند حتما یک کتابخانه شخصی بزرگ داشته باشند در حالی که یکی مثل من، نه جایش را دارم، نه نیازش را حس میکنم و نه امکانش را دارم. آن بهرهای که باید از کتاب برد، ربطی به خرید و نگهداری اش در کتابخانه ندارد. آدمهای زیادی را میشناسم که کتابخانههای بسیار بزرگی دارند، اما وقتی کتاب هایش را ورق میزنی معلوم است یک بار هم باز نشدهاند! البته هیچ کدام اینها به این مفهوم نیست که گرانی را توجیه یا نفی کنیم، آنچه من بر آن تاکید دارم این است که گرانی تنها عامل عدم رغبت به مطالعه نیست و علت یا درست تر بگویم علل را باید ریشه‌ای تر و عمیق تر به مداقه نشست.
بسته پیشنهادی
«زندگی در پیش رو» نوشته رومن گاری که دیدگاه فوق العاده زیبایی در مقوله کودک، ارائه کرده و به ترسیم دنیای ذهنی یک کودک و نوع برخوردش با دنیای واقعی، دشواری ها، تلخی ها و ناکامی ها در قالب طنز پرداخته است.
«مومو» اثر میشل انده هم در نوع خود کتاب خاص و جالبی است و البته «شازده کوچولو» سنت اگزوپری هم اثری است که هرگز کهنه نمیشود، پیام هایش جهانی است و در همه زمان ها مصداق دارد و من با جملات نابش پیوند و الفتی عاشقانه دارم.
از کتاب هایی که زمان زیادی از خواندن شان نگذشته و تاثیرشان آنقدر کمرنگ نبوده که به سادگی فراموششان کنم، «هزار خورشید تابان» خالد حسینی و «همنام» جومپا لاهیری است که اولی به مقوله زندگی و موقعیت زن در گوشه‌ای غریب از این کره خاکی می پردازد و دومی برای آنان که با پدیده‌ای تحت عنوان مهاجرت و پی آمدهای آن آشنا هستند فضای تاثیر گذاری را ترسیم می‌کند.
«اوهام» ریچارد باخ هم از کتاب هایی است که خواندنش برای آنها که به مکاشفه‌های درونی می‌اندیشند، خالی از شگفتی و لطف نیست.
- این روزها مشغول ورق زدن «مارک دو پلو» نوشته منصور ضابطیان هستم.
- روزگار بی کتاب مثل اتاق بدون اکسیژن است.
6060
نظر شما