این عضو هیئت انتخاب که به همراه دیگر اعضای گروه بامداد شنبه 19 دی ماه کار انتخاب آثار را به پایان رساندند، در گفت‌و‌گو با خبرآنلاین در مورد جزئیات انتخاب آثار سخن می‌گوید.
چند فیلم را در مدت زمان بازبینی آثار مورد بررسی قرار دادید؟
نزدیک به 70 فیلم به دبیرخانه جشنواره رسیده بود که همه این ها مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفت.
تعداد زیادی فیلم دیدید. کار سنگین و خسته کننده ای نبود؟
اتفاقاً از دیدن فیلم ها بسیار خوشحال شدم و به هیچ عنوان نه احساس کسالت کردم و نه خستگی. گاه پیش می آمد تا ساعت دو و سه شب فیلم می دیدیم اما فیلم ها به حدی متنوع و خوب بودند که نه تنها دیدن این تعداد از آثار مشکلی برایمان به وجود نمی آورد بلکه از کار لذت می بردیم.
این تنوعی که از آن یاد کردید، به چه ترتیبی در فیلم ها دیده می شد؟
فیلم ها هر یک حال و هوای متنوعی داشتند، از فیلم های جشنواره ای تا فیلم هایی که برای سرگرمی مخاطب عام ساخته شده است.
وضعیت کارگردانان اول در این جشنواره چطور بود؟ می توان انتظار داشت که به واسطه این دوره از جشنواره نیروها و جوان و با استعدادی وارد سینمای ایران شوند؟
یکی از شاخص ترین بخش های این جشنواره قطعاً اثار کارگردانان فیلم اولی خواهد بود زیرا حدود 35 کارگردان فیلم اولی در جشنواره حضور داشتند و کارهایشان مورد بررسی قرار گرفت و فیلم هایشان اغلب کارهایی دیدنی و خوب از آب درآمده که ژانرهای مختلف را هم شامل می شوند.
حضور کارگردانان پیشکسوت چطور بود؟
در مورد بیست و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر می توانم بگویم که همه حضور دارند یعنی به این ترتیب نیست که فیلمی حاضر باشد و جشنواره غیبت کند. بر این اساس از پیشکسوتان از جمله ابراهیم حاتمی کیا، علیرضا رئیسیان و داریوش مهرجویی کارهای بسیار خوبی دیدیم.
فیلمسازان زن حضور چندان پررنگی در این دوره از جشنواره ندارند.
از میان فیلمسازان زن، پوران درخشنده، «خواب های دنباله دار» را به دبیرخانه جشنواره ارائه کرده بود که این فیلم هم مانند دیگر فیلم های درخشنده که به موضوع کودک می پردازد، نگاهی انسانی به کودکان دارد. این فیلم به بخش مسابقه جشنواره هم راه پیدا کردو بیست دقیقه پایانی آن بسیار ارزشمند و قابل توجه است.
با توجه به اینکه تاکید می کنید، تمامی کارهای رسیده به جشنواره آثار قابل توجهی بودند، کار گزینش و انتخاب، دشوار نبود؟
اصولاً من با انتخاب مخالفم، زیرا معتقدم انتخاب، به نوعی فله ای داوری کردن است؛ به این ترتیب که هیئت انتخاب از 70 فیلم 30 فیلم را می پذیرد و 40 فیلم را کنار می گذارد. به نظرم این نوع نگاه به پذیرش آثار چندان قابل قبول نیست زیرا ما جشنی در سینما می گیریم که همه باید کنار هم جمع شویم. این شکل کار را ما از جشنواره های اروپایی کپی کرده ایم که به نظر من کپی برداری خوبی نیست.
حتی در جریان گزینش فیلم ها این پیشنهاد را مطرح کردیم که مرحله انتخاب برداشته شود و همه فیلم ها مانند مراسم اسکار مورد داوری قرار بگیرند آن هم نه از طرف گروه های پنج، هفت یا نه نفره بلکه از سوی گروه های بزرگی که احتمال خطا در داوری آن ها کمتر است. احتمالاً این پیشنهاد برای جشنواره سال آینده مورد بررسی قرار می گیرد. اما جدای از این ها ما با عشق همه فیلم ها را دیدیم و معتقدم همه کارهایی که حتی کنار گذاشته شدند، لیاقت اینکه به بخش مسابقه راه پیدا کنند را داشتند.
تمامی اعضای هیئت با یکدیگر اتفاق نظر داشتند یا در مورد گزینش برخی آثار چالش هایی به وجود آمد؟
گروه کاملاً با اتفاق نظر و تعامل و بدون هیچ گونه تنش و ناراحتی کارشان را انجام دادند و محیط بسیار آرام و خوبی برای کار انتخاب داشتیم.
تنوع موضوعی در آثار این دوره از جشنواره دیده خواهد شد؟
یکی از پرتنوع ترین جشنواره ها را به لحاظ تنوع موضوعی پیش رو خواهیم داشت. تعداد بازیگران زیادی در کارهای مختلف بازی کرده بودند و فقط دو سه بازیگر بودند که شاهد تکرار حضورشان در آثار متفاوت بودیم. ژانرهای مختلفی مورد توجه فلیمسازان قرار گرفته بود به گونه ای که از جنگی، حادثه ای، ترسناک و علمی تا روانشناسی و جامعه شناسی در فیلم هیا این دوره از جشنواره دیده می شود.
به لحاظ فنی و تکنیکی، آثار رشدی داشتند؟
از نظر فنی و اسپیشال افکت، فیلم هایی داشتیم که در آن ها بسیار خوب عمل شده بود. «نخودی» به تهیه کنندگی فرشته طائرپور و «غریبه ای در شهر» به تهیه کنندگی داریوش یایائیان دو فیلم نمونه و قابل توجه در این زمینه بودند که توصیه کردم در بخشی ویژه از پرداخت اسپیشال افکت آن ها تقدیر شود. به طور کلی براساس فیلم هایی که در این دوره از جشنواره دیدم، سینمای ایران به لحاظ فنی با پیشرفت های قابل توجهی روبرو شده است.
نظر شما