آقاي روحاني در مصاحبه مطبوعاتي خود در پاسخ به سئوالي فرمودند: "نهادهاي ملي نمي‌توانند اپوزيسيون دولت باشند. نهادهاي ملي كارشان تلاش و خدمت به كل ملت، كشور و جامعه است. دولت، قوه مقننه، قوه قضائيه، نيروهاي مسلح، شهرداري‌ها، حوزه‌هاي علميه، دانشگاه‌ها و صدا و سيما نهادهاي عمومي و ملي هستند."
اين سخن درستي است. در گذشته متاسفانه اين اتفاق افتاده است كه رئيس‌جمهور كشور اپوزيسيون دولت بوده مثل بني‌صدر و برخي نمايندگان مجلس در دوره هشتم با تحصن در مجلس، اپوزيسيون نظام بوده‌اند و نغمه خروج بر حاكميت سر دادند و برخي از آنها هم اكنون به غرب پناهنده شده‌اند!
در همين انتخابات سال 88 برخي مقامات و نامزدها نقش اپوزيسيون نظام را بازي كردند و تا سرحد "مرگ بر اصل ولايت فقيه" با منافقين و دولت‌هاي استكباري هم‌صدايي نشان دادند. در اين وادي هيچ ملاحظه و تسامحي نبايد صورت گيرد و بايد قاطعانه با هر مقامي در هر نهاد ملي كه بخواهد اپوزيسيون‌بازي درآورد، برخورد شود و در اين برخورد، بي‌ترديد مردم و نهادهاي ملي پيشگام خواهند بود.
اما در اين مورد بايد يك روشنگري انجام شود و معنا و مفهوم اپوزيسيون و مرز آن با نقد مشفقانه معلوم شود.
اپوزيسيون در اصطلاح سياست به مجموعه افراد و نهادهاي مخالف اصل نظام سياسي گفته مي‌شودو يا اپوزيسيون در لغت به معناي ضديت، مخالفت و مقابله است.
اگر قرار باشد رئيس دولت، نقدهاي مشفقانه مراجع عظام تقليد، رئيس قوه‌قضائيه يا رئيس قوه مقننه يا نمايندگان و يا برخي مطبوعات و رسانه‌هاي مربوط به نهادهاي عمومي يا نهادهاي ملي را به حساب مخالفت و ضديت با دولت بگذارد، مردم در درك مفهوم بيان جديد رئيس‌جمهور محترم دچار مشكل مي‌شوند.
دولتي كه مستظهر به پشتيباني راي ملت و تنفيذ رهبري است، مخالفت و ضديت با آن حرام است، چه از سوي يك نهاد عمومي باشد، چه از سوي گروه‌هاي سياسي و يا هر فرد از آحاد ملت. هيچ كس نمي‌تواند مجوز مخالفت و ضديت با دولت را صادر كند. اگر چنين كند، حتما مي‌خواهد فتنه‌گري كند و در برابر راي ملت بايستد. كاري كه عده‌اي روسياه در انتخابات سال 88 مرتكب شدند و دنيا و آخرت خود را تباه كردند و عده‌اي هم متاسفانه در برابر اين ستم عظيم به نظام و آراي ملت سكوت كردند.
انتقاد از دولت يا به تعبير اسلامي آن، نصيحت به ائمه مسلمين يك تكليف است. اين تكليف در چارچوب عمل به فريضه امر به معروف و نهي از منكر انجام مي‌شود.
اگر كسي چه از نهادهاي ملي و عمومي، چه از نهادهاي مدني و چه هر يك از آحاد ملت به اين تكليف عمل كرد، نبايد برچسب تندرو، افراطي، بي‌سواد، زندگي‌كننده در عصر حجر، بيكار، متوهم و... و بالاخره اپوزيسيون دولت برآن زد.
تفوه به اين مفهوم آن هم در شرايطي كه حتي رقباي آقاي روحاني با او عكس يادگاري به علامت همدلي، همكاري و وحدت مي‌گيرند، چه معنايي دارد؟ كساني كه به نظام معتقدند هرگز در هيبت اپوزيسيون دولت ظاهر نمي‌شوند. كساني كه نقد مشفقانه، رصد هوشمندانه، حمايت حكيمانه و همكاري صميمانه را در دستور كار دارند، نبايد از اين سخن رئيس‌جمهور كه بوي بي‌مهري مي‌دهد، برنجند.
17302
روزنامه رسالت در سرمقاله خود نوشت:
کد خبر 360460
نظر شما