به نظر می رسد بازخوانی شعر گرگ با صدای شاعرش که شاید کم هم نشنیده باشیم، خود گویای بسیاری حرف باشد که به صد من کاغذ، نیز نیک، نتوان این چنین آشکارا داد سخن داد!
ﮔﺮﮒ
ﮔﻔﺖ ﺩﺍﻧﺎﯾﯽ ﮐﻪ: ﮔﺮﮔﯽ ﺧﯿﺮﻩ ﺳﺮ
ﻫﺴﺖ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﺩ ﻫﺮ ﺑﺸﺮ
ﻻﺟﺮﻡ ﺟﺎﺭﯼ ﺳﺖ ﭘﯿﮑﺎﺭ ﺳﺘﺮﮒ
ﺭﻭﺯ ﻭ ﺷﺐ، ﻣﺎﺑﯿﻦ ﺍﯾﻦ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭ ﮔﺮﮒ
ﺯﻭﺭِ ﺑﺎﺯﻭ ﭼﺎﺭﻩ ﺍﯾﻦ ﮔﺮﮒ ﻧﯿﺴﺖ
ﺻﺎﺣﺐِ ﺍﻧﺪﯾﺸﻪ ﺩﺍﻧﺪ ﭼﺎﺭﻩ ﭼﯿﺴﺖ
ﺍﯼ ﺑﺴﺎ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺭﻧﺠﻮﺭِ ﭘﺮﯾﺶ
ﺳﺨﺖ ﭘﯿﭽﯿﺪﻩ ﮔﻠﻮﯼ ﮔﺮﮒ ﺧﻮﯾﺶ
ﻭﯼ ﺑﺴﺎ ﺯﻭﺭﺁﻓﺮﯾﻦ ﻣﺮﺩ ﺩﻟﯿﺮ
ﻫﺴﺖ ﺩﺭ ﭼﻨﮕﺎﻝ ﮔﺮﮒِ ﺧﻮﺩ ﺍﺳﯿﺮ
ﻫﺮﮐﻪ ﮔﺮﮔﺶ ﺭﺍ ﺩﺭﺍﻧﺪﺍﺯﺩ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ
ﺭﻓﺘﻪ ﺭﻓﺘﻪ می شوﺩ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﭘﺎﮎ
ﻭآﻥ ﮐﻪ ﺍﺯ ﮔﺮﮔﺶ ﺧﻮﺭَﺩ ﻫﺮﺩﻡ ﺷﮑﺴﺖ
ﮔﺮﭼﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﺪ، ﮔﺮﮒ اﺴﺖ!
ﻭﺁﻥ ﮐﻪ ﺑﺎ ﮔﺮﮔﺶ ﻣﺪﺍﺭﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
ﺧﻠﻖ ﻭ ﺧﻮﯼ ﮔﺮﮒ ﭘﯿﺪﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ
ﺩﺭ ﺟﻮﺍﻧﯽ ﺟﺎﻥ ﮔﺮﮔﺖ ﺭﺍ ﺑﮕﯿﺮ!
ﻭﺍﯼ ﺍﮔﺮ ﺍﯾﻦ ﮔﺮﮒ ﮔﺮﺩﺩ ﺑﺎ ﺗﻮ پیر
ﺭﻭﺯ ﭘﯿﺮﯼ٬ ﮔﺮ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ ﻫﻤﭽﻮ ﺷﯿﺮ
ﻧﺎﺗﻮﺍﻧﯽ ﺩﺭ ﻣﺼﺎﻑِ ﮔﺮﮒ ﭘﯿﺮ
ﻣﺮﺩﻣﺎﻥ ﮔﺮ یکدگر ﺭﺍ ﻣﯽ ﺩَﺭَﻧﺪ
ﮔﺮﮒ ﻫﺎﺷﺎﻥ ﺭﻫﻨﻤﺎ ﻭ ﺭﻫﺒﺮﻧﺪ
ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻫﺴﺖ ﺍﯾﻦ ﺳﺎﻥ ﺩﺭﺩﻣﻨﺪ
ﮔﺮﮒ ﻫﺎ ﻓﺮﻣﺎﻧﺮﻭﺍﯾﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ
ﻭﺁﻥ ﺳﺘﻤﮑﺎﺭﺍﻥ ﮐﻪ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻣﺤﺮﻡ ﺍﻧﺪ
ﮔﺮﮒ ﻫﺎﺷﺎﻥ ﺁﺷﻨﺎﯾﺎﻥ ﻫﻢ ﺍﻧﺪ
ﮔﺮﮒ ﻫﺎ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻭ ﺍﻧﺴﺎﻧﻬﺎ ﻏﺮﯾﺐ
ﺑﺎ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﮔﻔﺖ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﻝ ﻋﺠﯿﺐ؟
"ﻓﺮﯾﺪﻭﻥ ﻣﺸﯿﺮﯼ"
نظر شما