عاشقانه نهمین روز میهمانی/برای دینت کار کن تا خدا دنیایت را سامان دهد/حسد جسم را نحیف و بیمار می کند

ویژه نامه خبرآنلاین در روز نهم مهمانی به عاشقان بندگی تقدیم می شود.

سخنانی برای شنیدن در روزهای مهمانی

حسد چه اثراتی بر انسان دارد؟/ اگر حسد خصلت آدمی شد جسم او را بیمار می کند

فایلی که در ابتدای مطلب می شنوید، سخنان آیت الله آقا مجتبی تهرانی (که روانش شاد باد) درباره «چگونگی شکل گیری حسد و اثرات سوء آن» است. آقا مجتبی تهرانی می گوید: «این که در روایات حسد، سرآمد عیوب انسان و رذائل اخلاقی حسد است، برای این است که انسان اگر حالت ابتدایی حسد آمد تداوم به آن ندهد تا به صورت خو و خصلت ثابت برای او باقی بماند. کسی که به حسد دچار شد علاوه بر روح، جسم او نیز بیمار می شود. در روایت داریم که حسد جسم را نحیف می کند. علی (ع) می فرماید: شگفت است از غفلت کسانی که حسد می ورزند نسبت به سلامتی جسم ها!»

نجوای روز نهم مهمانی

خداوندا با برهان و راه های درخشانت راهنمایی ام کن!

نه روز است که میهمان بهترین میزبان هستیم. پیامبر خدا در نجوای عاشقانه این روز می گوید: «خدایا در این روز بهره‌اى از رحمت فراوانـت برایم قرار بده و با برهان و راه‌هاى درخشانت راهنمایی ام کن!» نجوای امروز را اینجا بشنوید.

نزدیک شدن به اخلاق الهی در روزهای مهمانی

معیار ارزش واقعی انسان در چیست؟ /کسی که عشقش خداوند است، ارزشش به اندازه خداست

خاطره ای از علامه محمد تقی جعفری (که روانش شاد باد) درباره ارزش واقعی انسان به شرح زیر نقل شده است که علامه تعریف می کند: «برخی از جامعه شناسان برتر دنیا در دانمارک جمع شده بودند تا پیرامون موضوع مهمی به بحث و تبادل نظر بپردازند و موضوع این بود: «ارزش واقعی انسان به چیست». برای سنجش ارزش بسیاری از موجودات، معیار خاصی داریم. مثلا معیار ارزش طلا به وزن و عیار آن است. معیار ارزش بنزین به مقدار و کیفیت آن است. معیار ارزش پول پشتوانه آن است؛ اما معیار ارزش انسان ها در چیست؟

هر کدام از جامعه شناسان، سخنانی گفته و معیارهای خاصی ارائه دادند. هنگامی که نوبت به بنده رسید، گفتم: «اگر می خواهید بدانید یک انسان چقدر ارزش دارد، ببینید به چه چیزی علاقه دارد و به چه چیزی عشق می ورزد. کسی که عشقش یک آپارتمان دو طبقه است، در واقع ارزشش به مقدار همان آپارتمان است. کسی که عشقش ماشین است، ارزشش به همان میزان است. اما کسی که عشقش خدای متعال است، ارزشش به اندازه خداست.» من این مطلب را گفتم و پایین آمدم. وقتی جامعه شناسان سخنان مرا شنیدند، برای چند دقیقه روی پا ایستادند و کف زدند. هنگامی که تشویق آنها تمام شد، من دوباره بلند شدم و گفتم: «عزیزان، این کلام از من نبوده، بلکه از شخصی به نام علی (ع) است. آن حضرت در نهج البلاغه می فرماید: «قِيمَةُ كُلِّ امْرِئٍ مَا يُحْسِنُه» ارزش هر انسانی به اندازه چیزی است که دوست می دارد». وقتی این کلام را گفتم، دوباره به نشانه احترام به وجود مقدس أمیرالمؤمنین علی (ع) از جا بلند شدند و چند بار نام آن حضرت را بر زبان جاری کردند.

علامه در ادامه می گوید: عشق حلال به این است که انسان (مثلاً) عاشق پنجاه میلیون تومان پول باشد. حال اگر به انسان بگویند: «آی پنجاه میلیونی!» چقدر بدش می آید؟ در واقع می فهمد که این حرف توهین در حق اوست. حالا که تکلیف عشق حلال اما دنیوی معلوم شد، ببینید اگر کسی عشق به گناه و معصیت داشته باشد، چقدر پست و بی ارزش است! اینجاست که ارزش و مفهوم «ثارالله» معلوم می شود. ثار الله اضافه تشریفی است؛ خونی که در واقع آنقدر شرافت و ارزش پیدا کرده که فقط با معیارهای الهی قابل ارزش گذاری است و ارزش آن به اندازه خدای متعال است.»

زمزمه هایی از زبور اهل بیت برای نجوا در روزهای مهمانی

خدایا تو با کسی که نافرمانی ات کرده مدارا می کنی تا به سوی تو بازگردد!

امام سجاد (ع) در دعای چهل و پنجم صحیفه می فرماید: «خدایا با هر کس که نافرمانی ات کرده بردبارانه رفتار می کنی و آن را که خواسته بر خود ستم ورزد، مهلت می دهی. آری، تو با ایشان مدارا می کنی تا وقتی که به سوی تو برگردند و عذابشان را به تاخیر می اندازی تا وقتی که توبه کنند. تا آن کسی که هلاک می شود بی رضای تو در ورطه ی نابودی نیفتد. و آن که تیره بخت می گردد، به نعمت تو تیره بختی نیابد مگر پس از آن که دیگر عذری نبیند و حجت بر وی تمام شود. این همه، از لطف و کرم توست ای خدای بخشنده و بهره ای از مهربانی و عطوفت توست که ما را نصیب گردیده، ای خداوند پر شکیب.

تویی که برای بندگانت دری به سوی آمرزش خود گشوده ای و آن را توبه نامیده ای، و برای رسیدن به این در از وحی خویش راهنمایی قرار داده ای تا آن را گم نکنند. ای آن که نامت بلند و جاوید است، خود فرمودی: خالصانه به سوی خدا بازگردید، باشد که پروردگارتان گناهان شما را بیامرزد و شما را به باغ هایی وارد کند که از زیر درختان آن جویباران جاری است.»

سخنانی ناب از مولا علی برای تفکر در روزهای مهمانی

کسی که برای دینش کار کند، خدا دنیایش را سامان می بخشد

امیرمومنان علی (ع) می فرماید: «آن کس که درون خویش را اصلاح کند، خدا برونش را نیکو می سازد. آن که برای دینش کار کند خداوند امر دنیایش را سامان دهد. و آن که میان خود و خدایش را نیکو سازد خداوند میان او و مردم را نیکو می کند.

به کار خیر بپردازید و چیزی از آن را ناچیز نشمارید که کوچک آن بزرگ و اندک آن بسیار است. کسی از شما نگوید: دیگری در انجام خیر سزاوارتر از من است، که به خدا قسم چنین خواهد شد. نیک و بد طرفدارانی دارد که هرگاه شما رهایش کنید، انجامش خواهند داد.»

*****

روزه دل و جسمتان مقبول ...

/6262