مجید جویا: در نمایشگاه لوازم الکتریکی مصرفی، سی.ای.اس 2010، که هفته جاری در لاس‌وگاس آریزونا برگزار می‌شود، هیچ کمبودی از نظر ارائه طرح‌های جدید کامپیوترهای موبایل احساس نمی‌شود. برای گروه‌های تکامل یافته قدیمی مانند لپ‌تاپ‌ها و نتبوکها که از همان خانواده ولی ضعیف‌ترند، پیشرفت‌ها تا حد زیادی قابل پیش‌بینی هستند: باریک‌تر، سبک‌تر و قوی‌تر. اما برای جلب توجه جمعیت حاضر در نمایشگاه، تعداد زیادی از سازندگان کامپیوتر با هیاهوی زیاد اعلام کردند آن چیزی که مشتریان واقعا به آن نیاز دارند، طبقه جدیدی از این دستگاه‌ها است که همه خواسته‌ها را در خود دارد: اسمارت‌بوک یا کتاب هوشمند.
نیوساینتیست در گزارشی از این نمایشگاه، به این اشاره می‌کند که، اسمارت‌بوک، آن گونه‌که مبلغین آن ادعا می‌کنند، شکافی را که در بازار بین موبایل‌های هوشمند و نتبوکها وجود دارد، پر می‌کند. ولی مساله اصلی اینجاست که آیا واقعا چنین شکافی وجود دارد؟
سازندگان اسمارت‌بوک‌ها بر روی این موضوع حساب کرده‌اند که نتبوکها (لپ‌تاپ‌های ضعیف، ولی کوچکی که برای مرورگرهای اینترنت همراه بهینه شده‌اند)، هنوز برای این‌که کاربران بتوانند آنها را همه جا با خود ببرند بیش از اندازه بزرگ و بیش از اندازه کند هستند، در حالی که از سوی دیگر موبایل‌های هوشمند امروزی، برای اجرای فایل‌های چندرسانه‌ای بیش از اندازه کوچکند و در عین حال برای کاربری‌های جدی از قدرت کافی برخوردار نیستند.
با این حال، با توجه به رشد انفجاری دستگاه‌هایی که در سی‌اس‌اس در رده موبیل‌های هوشمند طبقه بندی شده‌اند، به نظر می‌رسد که توافق چندانی در مورد دستگاه‌های مشمول این رده وجود نداشته باشد.
تاثیر اپل
از سوی دیگر، رده «اسلیت»ها هر روز محبوب‌تر می‌شود، و بدون شک امیدوارند که بتوانند از سر و صدای ایجاد شده حول خبر انتشار قریب‌الوقوع چنین ابزاری از سوی اپل، بهره خود را ببرند. بیشتر اسلیت‌ها می‌توانند از طریق وای‌فای و بلوتوث به اینترنت و دیگر دستگاه‌ها وصل شوند، برخی از آنها قابلیت ارتباط از طریق شبکه نسل سوم موبایل را هم دارند.
اسمارت‌بوک‌های به نمایش در آمده نسبتا قدرت‌مند هستند. آنها عموما از پردازنده‌هایی مانند اتم اینتل، سری آمادای مارول اسنپ‌دراگون کوالکوم بهره می‌برند که در سرعت‌های نزدیک به یک گیگاهرتز کار می‌کنند، و قابل رقابت با لپ‌تاپ‌های چند سال پیش هستند. این به آن معنا است که این ابزارها می‌توانند سیستم‌های عامل کامل کامپیوتری و نرم‌افزارهای سنگین را اجرا کنند، چیزی که درست در نقطه مقابل سیستم‌عامل‌های موبایل و کاربری‌های موبایل‌های هوشمند قرار دارد. این پردازنده‌ها از لحاظ مصرف انرژی نیز نسبتا کارآمدند و این ویژگی، باطری‌های آنها را قادر می‌سازد تا بسته به نوع کاربری در حال اجرا، بین 7 تا 10 ساعت دوام بیاورد.
خیلی از ابزارهای تحت ویندوز، مانند وب‌اسلیت اچ.پی، بر روی نسخه کامل ویندوز 7 اجرا می‌شوند. دیگران، مانند اسکای‌لایت لنووو، از نسخه‌های اختصاصی شده سیستم عامل منبع باز لینوکس استفاده می‌کنند.
آنها برای چه کاری مناسبند؟
ولی اصلا نمی‌توان مطمئن بود که این ابزارها بتوانند خریداران را جذب کنند. حتی بعد از کار و بازی با آنها، نمی‌توانستم مطمئن باشم که آنها به چه دردی می‌خورند. وقتی هم که از غرفه‌داران نمایشگاه در مورد کاربرد این ابزارها می‌پرسیدیم، تعداد جواب‌ها به اندازه تعداد دستگاه‌ها بود. بیشتر آنها گفتند که این دستگاه‌ها می‌توانند هر چیزی باشد که یک کاربر از دستگاه می‌خواهد: یک آی‌فون یا بلک‌بری بزرگ، یک دستگاه پخش ویدیوی همراه، یک کتاب‌خوان پیشرفته، یک ابزار اختصاصی گشت و گذار در اینترنت، دستگاهی برای پیام‌های آنی یا شاید هم فقط یک قاب عکس دیجیتال تفننی! بعضی‌ها گفتند که این محصولات، پاسخی به نیازهای مصرف‌کنندگان هستند، بقیه گفتند که از آنها استفاده می‌کنند تا وضعیت را بسنجند و ببینند که آیا مردم علاقه‌ای به این ابزارها دارند یا نه.
از آن‌جاکه صفحه نمایشگر آن برای کارهای جدی بیش از اندازه کوچک است، بدیهی‌ترین کاربرد آن می‌تواند اجرای نرم‌افزارهای چند رسانه‌ای و دسترسی به اینترنت باشد. حتی به رغم این‌که این دستگاه‌ها می‌توانند نرم‌افزارهای استاندارد را اجرا کند، یک واسط کاربری صفحه لمسی بهترین راه برای کار در یک محیط سنتی ویندوز نیست، دست کم روی یک نمایشگر 5 تا 9 اینچی.
شاید آنها برای برخی از شرایط مشخص حرفه‌ای مفید باشند، مثلا برای پرستاران یا معلم‌ها که می‌خواهند وقتی در حال حرکت هستند، اطلاعات را به سرعت وارد کنند. «لوح‌های دوگانه» از انتوریج و اسپرینگ دیزاین، می‌توانند برای دانش‌آموزانی که نمی‌خواهند یک کوله‌پشتی پر از کتاب را حمل کنند، مناسب باشند. بقیه ما هم می‌توانیم از آنها برای تماشای ویدیو در حالی که سوار قطار هستیم استفاده کنیم.
ولی توضیحی که بیشتر از همه داده شده بود این بود که اسمارت‌بوک‌ها می‌توانند به جای جایگزینی برای موبایل‌های هوشمند، ای‌ریدرها و نتبوکها به همراه آنها استفاده شوند. اینولی به نوبه خود یک سوال دیگر را مطرح می‌کند: مگر هر نفر چند تا از این دستگاه‌ها را همه جا با خود می‌برد؟
نظر شما