سند چشم انداز بیست ساله که مهمترین سند بالا دستی در کشور محسوب می شود افق بیست ساله کشور را ترسیم می کند و باید کشور در طی این زمان مشخص بتواند به این اهداف نایل شود بنابراین تمام برنامه های کشور باید از این سند پیروی کنند تا اهداف مورد نظر محقق شود و هیچ تخطئی نباید صورت بگیرد.
برنامه پنج ساله توسعه نیز از این اهداف برگرفته شده است و در یک دوره زمانی برنامه هایی را برای کشور در نظر می گیرد البته در تعیین این برنامه ها، نیازهای کشور مد نظر است و راهکارهای نیل به این اهداف نیز به صورت جزئی معین می شود تا کشور در مسیر سند چشم انداز حرکت کند.
این برنامه برخلاف سند چشم انداز باید برنامه های کمی داشته باشد زیرا در سند چشم انداز برنامه ها به صورت کلی و گسترده پیش بینی شده است اما در این برنامه به صورت دقیق تعیین شود که با اجرای این برنامه ،کشور تا چه اندازه به اهداف چشم انداز نزدیک خواهد شد.
اگر در چشم انداز آمده است که نرخ بیکاری باید صفر شود در هر برنامه پنج ساله باید تعیین شود که پس از اجرای برنامه چقدر نرخ بیکاری کاهش یافته است یا اگر قرار است که اتکای دولت به نفت در طول ده سال صفر شود باید بعد از اجرای دو برنامه، این مهم محقق شود که البته این هدف در برنامه چهارم اجرائی نشد.
اهداف کمی مهمترین مشخصه برنامه پنج ساله با سند چشم انداز است زیرا اهداف به دو بخش کیفی و کمی تقسیم بندی می شود که در اهداف کیفی سند چشم انداز آرمان ها مشخص می شود اما در اهداف کمی راهکارهای نیل به اهداف آرمانی و تحقق اهداف معین می شود.
هر برنامه ای باید شاخص پذیر باشد و مهمترین پیش نیاز شاخص پذیری کمی بودن است در غیر اینصورت نمی توان به برنامه نظارت کرد و مشخص نمی شود که چه میزان از اهداف وعده داده شده محقق شده است بنابراین باید به سمت کمی کردن برنامه پیش رفت در غیر اینصورت نیازی به برنامه های پنج ساله نبود زیرا کلیات در سند چشم انداز آمده است.
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام
نظر شما