بعضی از بازیکنان را در ویلای شمال شهر، بعضی ها را در پارتی های مختلط و حتی بازیکنی آنقدر در حالت خوشی (ناخوشی) بود که پاسپورت خودش را فراموش نموده و بدون ساک و چمدان به فرودگاه برای اعزام به اردوی تیم ملی رفته است. بازیکنانی که حتی با مصدومیت شدید همراه شدند و مجبور به تمام کردن دوران بازی شدند. بازیکنانی بودند که بر سر یک مورد جنس مخالف در ملا عام درگیری فیزیکی پیدا کردند و الی آخر....
معروف بود و هست که مدیران باشگاهها در ایران مخصوصا تیم های پر حاشیه تر آن 2 -3 تا سند همیشه برای گذاشتن وثیقه و آزاد کردن فوتبالیست های شیطان تر کنار گذاشته بودند.!!!حتی بعضی از بازیکنان به دنبال مدیرانی که سند بزرگتر و قدرت بیشتری داشتند می گشتند که با آنها قرارداد بندند، که در روزهای موعود سریعتر آنها را نجات دهند!! در اردوهای تیم های ملی و باشگاهی چه کلک هائی زده می شده که از اردو ها خارج شوند و نیمه های شب با حالاتی سرخوش به محل اقامت بازگردند. راهها و روش های این نوع گریز ها هم با زمان عوض شده و مدرن می شوند.
حال خیلی چیزها عوض شده است. امروز در روزنامه ها خواندم که در خزر شهر شمال در یک پارتی مختلط شبانه 27 دختر و 16 پسر(جمعا 43 که اکثریت مطلق هم با خانم هاست) با 50 لیتر مشروبات الکلی(بیش از 1 لیتر برای هر نفر) کشف شد. آقای دکتر روحانی، رئیس جمهور محترم هم همین امروز فرمودند که با ون و فیلتر و دیوار نمی شود فرهنگ را ساخت!!!
امروز دیگر کار از خانه تیمی (فساد) گذشته و خیلی چیزها عیان شده اند!! مواد مخدر صنعتی بیداد می کنند؛ در مصرف مشروبات الکلی داریم به نرم های جهانی نزدیک می شویم، ارتباطات با جنس مخالف که دیگر نگو و نپرس!!! همه اینها در شرایط فیلتر و تحریم و ون و دیوار ایجاد شده اند!!
بازیکن فوتبال مخصوصا نوع لیگ برتری آن بعضا به یکباره صاحب پولهای بزرگ شده و طبعا همه چیز برای فسق و فجور آماده شد؟؟!! پول خوب، ماشین شیک، لباسهای برند روز دنیا، بعضی از آنها هم که خوش تیپ هم هستند و دیگر جنس جور است!!!
درست است که همه فاکتورها برای خوش گذراندن بیش از حد آماده است ولی آیا بازیکن مجاز به انجام همه آنها است؟ آیا رفتار او حرفه ای است؟ آیا او تعهدی در قبال زندگی خصوصی خود نباید داشته و داده باشد!!؟
بله او امروز می تواند بگوید که در قراردادش چیزی به عنوان زندگی خصوصی درج نشده است و من هیچ گونه تعهدی در این باره نداده و ندارم!!
آیا وقت آن نرسیده است که بازیکنان و حتی مربیان در قبال رفتار های حرفه ای خود که صرفا برای بالا بردن کیفیت و کارائی خود آنها و تیمشان است در قراردادهایشان متعهد به انجام یک سری رفتارها شوند؟
مسابقات جهانی والیبال در لهستان در حال برگزاری است و تیم ملی ایران با درخششی خیره کننده در این مسابقات، تعجب همگی را بر انگیخته است، تیمی یک دست و بسیار حرفه ای و منسجم. شاید اغراق نباشد که اگر بگوئیم بهترین و با کیفیت ترین کالای ایرانی حال حاضر در دنیاست. ولی در همین مسابقات به این مهمی بعضا هر روز یک تیم مسابقه می دهد! به زبان ساده در والیبال و بسکتبال شرایط ریکاوری و مهیا شدن برای بازی بعد 24 ساعت است در صورتی که در فوتبال در بدترین شرایط هم در اروپا و جهان محال است که مسابقه ای زیر 72 ساعت فاصله با مسابقه قبل برگزار شود. خواستم نتیجه بگیرم که چقدر زندگی خصوصی شامل (رعایت بهداشت، استراحت و خواب کافی، تغذیه مناسب و... از همه مهمتر تمرکز حواس کامل به فوتبال) و توجه به آن برای یک فوتبالیست حرفه ای مهم است.
کشورهای اروپائی و امریکای لاتین هم درگیر این حاشیه ها بوده و هستند و آنها هم شیطان هستند ولی چون می دانند که شیطنت برایشان هزینه بر است، هم جریمه سنگین مالی می شوند و هم در قراردهای فصل بعد و با تیمهای دیگر سختی های فراوان خواهند داشت، مجبور به رعایت هستند. و البته در همان جاها هم به بازیکنان بزرگ در مواردی به دیده اغماض نگاه می شود!!
در جهت توجه به زندگی خصوصی بازیکنان برای بالا بردن کارائی و کیفیت آنها اینجانب به نوبه خود تذکراتی را به افراد مسئول داده بودم.
باشگاه هائی که صدها میلیون تومان بابت بازیکنان و مربیان خود می پردازند حق دارند که از او بخواهند با تمام وجود و با حداکثر تمرکز حواس در کل مدت شبانه روز در اختیار تیم خود باشند و نه تنها در زمان تمرین و مسابقه آن هم فقط به صورت فیزیکی و نه با آمادگی کامل.
علی دائی جرقه ای را روشن نمود، ممکن است که زمان آن مناسب نبود ولی لازم است که باشگاه هها قراردادهای الزام آور برای بازیکنان و مربیان تدارک ببینند که بازیکن و مربی بدانند در مقابل هر رفتاری چه برخوردی متوجه آنها خواهد بود.
دکتر خسرو خرًم
نظر شما